Κουφονήσι

Είχα συνειδητά αποφύγει για αρκετά χρόνια τις διακοπές στο Ανω Κουφονήσι, κυρίως επειδή με απέτρεπε η εμφάνιση αυτών που έβλεπα να κατεβαίνουν στο νησί από τα καράβια στις παλιότερες εξορμήσεις μου στις Μικρές Κυκλάδες: άνδρες με σηκωμένους γιακάδες στα πόλο μπλουζάκια, γυναίκες υπερβολικά βαμμένες για ταξίδι με πλοίο. Η επιμονή διάφορων φίλων με ανάγκασε με τον καιρό να αναθεωρήσω την άποψή μου και ομολογώ, τώρα που απέκτησα ιδία άποψη, πως είχα τελικά αδικήσει το μικρότερο κατοικήσιμο νησί των Κυκλάδων, όχι γιατί είχα εξαγάγει λάθος συμπεράσματα για τον κόσμο που το επισκέπτεται, αλλά επειδή παραμένει πανέμορφο ακόμη και αν δεν αισθάνεσαι άνετα με το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα της καλοκαιρινής ανθρωπογεωγραφίας του. Η πιο έντονη αίσθηση που μου έμεινε βέβαια δεν έχει σχέση με το styling, αλλά με τη γλώσσα. Ακούς τόσο συχνά ιταλικά, που νιώθεις πως θα μπορούσες να βρίσκεσαι στη Σαρδηνία – αν είχαν βέβαια στην Ιταλία τόσο ωραία θάλασσα, θα έρχονταν μέχρι εδώ;

Το Ανω Κουφονήσι το αγαπούν οι πιο πολλοί (και έχουν δίκιο) για τις παραλίες του, και ακόμη πιο συγκεκριμένα για τα νερά του που είναι παντού κρυστάλλινα, καταγάλανα, βελούδινα. Ακόμη και στο λιμάνι η αμμουδιά με το πρωτότυπο όνομα Αμμος σε εντυπωσιάζει με την ομορφιά της. Γεμάτη από το πρωί μέχρι το βράδυ, με θαμώνες που πλατσουρίζουν και παίζουν beach volley ή οργανώνουν πάρτι γενεθλίων, αποτελεί ιδανικό σκηνικό για οικογένειες, αφού και ρηχά νερά υπάρχουν, και όρια: ένα σκοινί, σαν διαχωριστική γραμμή στις πισίνες, χωρίζει τους λουομένους από τα σκάφη που είναι αραγμένα εκεί. Οι ρομαντικοί μπορούν να περάσουν τις νύχτες τους στο συγκεκριμένο σημείο κοιτάζοντας τα αστέρια και το περίγραμμα της ατμοσφαιρικής Κέρου που διαγράφεται στον νυχτερινό ουρανό από τα παγκάκια που βρίσκονται εγκατεστημένα μερικά βήματα από τα κύματα.

Τις πλαζ μπορείς να τις γυρίσεις με τα πόδια, ένα μονοπάτι σού τις αποκαλύπτει όλες, τη μία μετά την άλλη, ξεκινώντας από τη Χώρα και καταλήγοντας στο ομολογουμένως θαυμάσιο Πορί (που είναι και η πιο μακρινή, θέλει 40 λεπτά περπάτημα για να τη φτάσεις – υπάρχει όμως πάντα η επιλογή ενοικίασης ποδηλάτου). Οι φημισμένες αμμουδιές (ο Φοίνικας, ο Φανός, η Πλατιά Πούντα) είναι προστατευμένες από τους βοριάδες και γεμάτες λουομένους – ακόμη και στα τέλη του Αυγούστου δυσκολευόσουν να βρεις χώρο να απλώσεις την πετσέτα σου. Το γεγονός πως δεν υπάρχουν πουθενά ομπρέλες και ξαπλώστρες βοηθά πάντως ώστε να μη νιώθεις στιγμή ότι βρίσκεσαι σε μια εναλλακτική Μύκονο. Η «Ιταλίδα» (Πλατιά Πούντα) πάντως, που ήταν κάποτε διάσημη για τους γυμνιστές της, δεν αποπνέει κανέναν σκανδαλιστικό χαρακτήρα, αντιθέτως βρίθει από παιδάκια. Οσοι προτιμούν να μπαίνουν στην αγκαλιά της θάλασσας ή να αφήνονται στα χάδια του ήλιου χωρίς μαγιό στριμώχνονται αναγκαστικά λίγο παραδίπλα, στη λεγόμενη «Μικρή Ιταλίδα». Στις περιοχές με το κωδικό όνομα Πισίνα, Μάτι του Διαβόλου και Γάλα θα δείτε εντυπωσιακούς γεωλογικούς σχηματισμούς και στον Ξυλομπάτη υπάρχουν θαλάσσιες σπηλιές.

Αντίστοιχα συγκεκριμένη είναι και η διαδρομή που ακολουθείς τα βράδια, κάτι που είναι γενικώς πολύ ξεκούραστο και σε βοηθά να ακολουθήσεις δίχως τύψεις τους πραγματικούς βιορυθμούς σου πάρα πολύ γρήγορα. Στο όμορφο ανηφορικό λιθόστρωτο στενό της Χώρας, που περνάει μπροστά από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και συγκεντρώνει όλη την κίνηση του νησιού, χαζεύεις τα μαγαζιά με είδη δώρων και αναμνηστικά, τα εστιατόρια, τα μπαρ και τις βεράντες με τις γιαγιάδες που χαζεύουν εσένα που περνάς. Δύο είναι οι μεγάλες ουρές που σχηματίζονται κάθε νύχτα: η μία για το πολύ ωραίο σουβλάκι στη «Στροφή» και η άλλη για το ιδιαιτέρως νόστιμο παγωτό στο «Φυστίκι» – το οποίο ωστόσο λιώνει με πολύ ταχείς ρυθμούς.

Αλλου τύπου αξιοθέατα δεν θα βρείτε, πλην ενός λαογραφικού μουσείου (ημιυπόγειου δωματίου, για να είμαστε ακριβείς), δύο ανεμόμυλων (ο ένας έχει μετατραπεί σε μπαρ και ο άλλος σε ενοικιαζόμενη βίλα) και του καρνάγιου. Αξίζει να σημειωθεί ότι έως τις 2 Σεπτεμβρίου παρουσιαζόταν στους χώρους τής υπό διαμόρφωση Αρχαιολογικής Συλλογής Κουφονησίου (στο παλιό Δημοτικό Σχολείο του νησιού δηλαδή) η ομαδική έκθεση σύγχρονης τέχνης «Αστερισμοί στο Χώμα» (μια διοργάνωση του Οργανισμού ΝΕΟΝ, σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων), η οποία ήταν μεν ενδιαφέρουσα, χρησίμευε δε περισσότερο στο να λάβεις την πληροφορία ότι κάποια από τα αρχαιολογικά ευρήματα που βρέθηκαν στο νησί θα εκτίθενται οσονούπω σε κάποιον επισκέψιμο χώρο.