Αν μια ελληνική εταιρεία είναι ταυτόσημη με το μοντέρνο design και την υψηλή αισθητική στον χώρο του επίπλου και της εσωτερικής διακόσμησης, αυτή είναι η Δελούδης. Εχοντας στο ενεργητικό της σημαντικές συνεργασίες με τους μεγαλύτερους designers και αρχιτέκτονες, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, η οικογενειακή επιχείρηση που ίδρυσε ο Γιάννης Δελούδης βρίσκεται πλέον στα χέρια του γιου του, Κωνσταντίνου, ο οποίος έχει δώσει το δικό του στίγμα στην εξέλιξή της. Σε μια συζήτηση εφ’ όλης της ύλης μάς μιλάει για τη δική του φιλοσοφία και αισθητική, η οποία έχει διαμορφωθεί τόσο από την επαφή του από την παιδική ηλικία με τον χώρο όσο και από τις σημαντικές σπουδές του σε ΗΠΑ και Ιταλία.
Από την ίδρυσή της η εταιρεία σας ήταν στενά συνδεδεµένη µε την τέχνη και την υψηλού επιπέδου αρχιτεκτονική. Ποιος είναι ο ρόλος και των δύο σήµερα σε ό,τι κάνετε;
«Για εμένα η αρχιτεκτονική, η τέχνη και το design συναντιούνται σε έναν δυναμικό διάλογο και αλληλοσυμπληρώνονται. Αυτό ακριβώς αποτυπώνεται σε όλα τα έπιπλα της σειράς iMaestri, από τους Le Corbusier, Charlotte Perriand και Pierre Jeanneret. Πρωτοποριακά, εξαιτίας των υλικών που ενσωματώνουν, εργονομικά, με εξαιρετική φινέτσα, είναι τα απόλυτα must του design, το οποίο έχει σκοπό από τη μία να απεικονίσει την εξέλιξη των πραγμάτων και από την άλλη να εκπληρώσει επιθυμίες και να καλύψει ουσιαστικές ανάγκες. Η διαδρομή πέρασε από το κλασικό στο μοντέρνο, στο λειτουργικό, στο απλό, στο απέριττο και έφτασε πια στα νέα όμορφα εργονομικά μοντέλα, που διαθέτουν προηγμένη τεχνολογία και ειδικούς μηχανισμούς, που έχουν οικολογική συνείδηση και κατασκευάζονται από ανακυκλώσιμα υλικά. Επιπλα που έχουν στόχο να βελτιώσουν τις συνθήκες της καθημερινής ζωής, που λαμβάνουν υπόψη ότι σήμερα ο κόσμος έχει κάνει στην άκρη τις υπερβολές του παρελθόντος και κοιτάζει μονάχα τις ελλείψεις του. Αυτή είναι και η τάση που επικρατεί: κομμάτια με διάρκεια».
Μεγαλώσατε µέσα στην οικογενειακή επιχείρηση, οπότε το design και η αισθητική υπήρχε πάντοτε στη ζωή σας, πρoτού καν το επιδιώξετε. Πόσο µεγάλο ρόλο θεωρείτε ότι έπαιξε αυτό στη δική σας µατιά και φιλοσοφία;
«Καθοριστικό. Το design αποτελούσε μέρος του κόσμου μου. Οι εικόνες που είναι αποτυπωμένες στο μυαλό μου, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, αλλά και οι παραστάσεις που διαδραματίζονται μέχρι και σήμερα στη ζωή μου, έχουν να κάνουν με το design, την αρχιτεκτονική και την τέχνη! Αυτό που κάνω σήμερα είναι αυτό που πάντα ήθελα να κάνω».
Από την εποχή που ήσασταν µικρός και ταξιδεύατε µε τους γονείς σας, είχατε γνωρίσει µεγάλες µορφές στον σχεδιασµό επίπλων αλλά και παγκόσµιου φήµης αρχιτέκτονες όπως η περίφηµη Ζάχα Χαντίντ, που έφυγε πρόωρα από τη ζωή, µεταξύ άλλων. Τι έχει µείνει στη µνήµη σας από αυτές τις τεράστιες προσωπικότητες;
«To έργο της Ζάχα Χαντίντ περιγράφεται τέλεια από τη φράση «η μορφή ακολουθεί τη φαντασία». Τα περισσότερα έργα της μοιάζουν ή είναι τεράστια αφαιρετικά γλυπτά. Τη θυμάμαι ως μια πληθωρική προσωπικότητα. Kάποτε, σε έναν περίπατο που κάναμε μαζί της στη Χώρα της Μυκόνου, είχε εκστασιαστεί με τα κοσμήματα Minas και δεν ξεκολλούσε από τη βιτρίνα του. Θυμάμαι επίσης την απλότητα του Paolo Piva όταν έκανε τα πρώτα σχέδια του σπιτιού μας στη Μύκονο. Πάνω σε αυτά βασίστηκε ο Τάσος Ζέππος για την ολοκλήρωσή του. Επίσης, πόσο εργασιομανής και οργανωτικός ήταν πάντα ο Antonio Citterio και πόσο φιλικός και εξωστρεφής είναι ο Piero Lissoni».
Εσείς, τώρα που ασχολείστε ενεργά µε την επιχείρηση, ποιον ξεχωρίζετε από τους µεγάλους µε τους οποίους συνεργάζεστε;
«Την ισπανίδα designer Patricia Urquiola. Θεωρείται μία από τις πιο παραγωγικές σχεδιάστριες του καιρού μας και σίγουρα η πιο γνωστή γυναίκα δημιουργός στον χώρο του design. Διετέλεσε καλλιτεχνική διευθύντρια του οίκου Cassina, τα τελευταία χρόνια κάποια από τα ωραιότερα ξενοδοχεία και καταστήματα σε όλον τον κόσμο φέρουν σχεδιαστικά την υπογραφή της, όπως για παράδειγμα το Four Seasons στο Μιλάνο, το πανέμορφο Mandarin Oriental στη Βαρκελώνη, το Sereno Ηotel στο Κόμο, το ιδιαίτερο Six Senses στη Ρώμη. Και τον ασυμβίβαστο Φλαμανδό Marcel Wanders, o οποίος ποτέ δεν αποτυγχάνει να εκπλήσσει με την εφευρετικότητα και την τολμηρή και μοναδική προσπάθειά του να ανυψώσει το ανθρώπινο πνεύμα και να διασκεδάσει. Εχει κερδίσει πολλά βραβεία και μερικά από τα αντικείμενά του αποτελούν μέρος σημαντικών συλλογών μουσείων».
Ποιες είναι οι νέες ηχηρές συνεργασίες που ετοιµάζετε για το άµεσο µέλλον;
«Κατ’ αρχάς, η αποκλειστική συνεργασία μας με την ιστορική εταιρεία Cassina και η υπογραφή του monobrand καταστήματος που μόλις ανοίξαμε στο Κολωνάκι. Επιστρέφουμε στο Kέντρο ανοίγοντας ξανά το πρώτο μας κατάστημα, στον χώρο όπου ξεκίνησε η ιστορία της εταιρείας μας. Το έργο ανέλαβε εξ ολοκλήρου το creative team της Cassina, υπό την επίβλεψη της Patricia Urquiola. Τον Νοέμβριο θα επισφραγισθεί η επέτειος των 50 χρόνων της εταιρείας μας με το grand opening του καταστήματος. Επίσης, τον Σεπτέμβριο θα πραγματοποιηθεί ένα special event για τη συμπλήρωση 50 ετών συνεργασίας με τη ναυαρχίδα του portfolio μας, την B&B Italia, με καλεσμένο τον Piero Lissoni, artistic director της εταιρείας».
Υπήρχε κάτι που βλέπατε στη λειτουργία της επιχείρησης και στις επιλογές του πατέρα σας που σκεπτόσασταν ότι εσείς θα κάνατε διαφορετικά; Αν ναι, το πράξατε;
«Ο πατέρας μου υπήρξε ο μέντοράς μου. Από αυτόν αποκόμισα την αγάπη μου για την αισθητική, την ποιότητα, την καλαισθησία και την καθαρότητα των γραμμών. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι ο πατέρας μου λειτούργησε σε μία εντελώς διαφορετική εποχή. Τολμώ να πω, παραδοσιακή. Εκείνη την περίοδο όλοι οι μεγάλοι οίκοι ήταν, ως επί το πλείστον, οικογενειακοί. Η επικοινωνία ήταν πολύ προσωπική και κυρίως φιλική. Η τεχνολογία ήταν σε πολύ πρώιμη μορφή. Τα social media ανύπαρκτα. Σήμερα οι εταιρείες ανήκουν σε μεγάλα funds, με τα οποία η προσωπική επαφή είναι άκρως επαγγελματική. Υπάρχει το δέος των social media και γενικότερα η παντοδυναμία του Διαδικτύου. Υπάρχουν τα e-shops. Θεωρώ ότι εγώ ως νεότερη γενιά κλήθηκα να ανταποκριθώ σε όλα τα νέα δεδομένα και το έκανα. Τόσο ο πατέρας μου όσο και η μητέρα μου με δίδαξαν ότι κάθε εποχή έχει τις ιδιαιτερότητές της. Πρέπει να προσαρμοζόμαστε και να είμαστε έτοιμοι για καθετί καινούργιο. Αυτό έκαναν οι γονείς μου τότε και αυτό εξακολουθώ να κάνω κι εγώ σήμερα».
Στην Ελλάδα δεν έχουµε ιδιαίτερη παράδοση στον µοντέρνο σχεδιασµό επίπλων. Θεωρείτε ότι υπάρχει κάποια πρόοδος; Θα µπορούσαν να αναδειχθούν ταλέντα που θα άλλαζαν άρδην το τοπίο;
«Εχει σίγουρα γίνει η αρχή! Κάποιοι έχουν µετακοµίσει στο εξωτερικό και κάποιοι παραµένουν στην Ελλάδα. Ολοι, πάντως, µοιράζονται το ίδιο πάθος για τον βιοµηχανικό σχεδιασµό και το ίδιο όραµα για µια πιο ολοκληρωµένη και πιο προβεβληµένη εικόνα του ελληνικού design. Ο Michael Anastassiades βρίσκεται εδώ και χρόνια στην πρώτη γραμμή παγκοσμίως, στον τομέα του φωτισμού. Εργα του εκτίθενται στα Museum of Modern Art, Victoria & Albert και στο Λούβρο. Η Flos συνεργάστηκε με το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης στην Αθήνα για μια exclusive εγκατάσταση της σειράς φωτιστικών Arrangements, που έχουν την υπογραφή του πολυβραβευμένου Ελληνοκύπριου. Επίσης, οι διακεκριμένοι Ελένη Πεταλωτή και Λεωνίδας Τραμπούκης, γνωστοί ως «Objects of Common Interest», κάνουν design που δεν έχει ανάγκη να κραυγάζει για να ξεχωρίζει. Διαθέτουν όμως μια αισθητική φιλοσοφία που τους οδηγεί σε ονειρικά αποτελέσματα. Ο σχεδιαστής Γιάννης Γκίκας, στον οποίο ανέθεσε η ιταλική εταιρεία Miniforms να σχεδιάσει τραπέζια από φυσητό γυαλί Murano, τα Soda Tables, είναι ακόμη ένα ελληνικό όνομα που ξεχωρίζει. Εκτός από αυτούς υπάρχουν σίγουρα αρκετοί που καταπιάνονται και πειραματίζονται. Μην ξεχνάμε και την πρόσφατη ανακαίνιση τριών δωματίων του Μεγάρου Μαξίμου από την κυρία Μαρέβα Μητσοτάκη με έργα τέχνης και αντικείμενα από έλληνες καλλιτέχνες και τεχνίτες».
Εσείς έχετε σπουδάσει στην Ιταλία όπου ο συγκεκριµένος τοµέας είναι πολύ προχωρηµένος. Τι πιστεύετε ότι θα µπορούσαµε να µάθουµε από τους Ιταλούς;
«Το ιταλικό design κατέχει την παγκόσμια πρώτη θέση στη βιομηχανία του επίπλου. Από τους Ιταλούς μπορούμε να μάθουμε να δίνουμε βάση στη λεπτομέρεια και στην ποιότητα. Να χρησιμοποιούμε τα φυσικά υλικά, όπως το μάρμαρο, την πέτρα, το ξύλο και το γυαλί, τα οποία πάντα αποπνέουν αρμονία. Να ακολουθούμε την απλότητα, καθώς «less is more»».
Στους προσωπικούς σας χώρους ποιο στυλ διακόσµησης προτιµάτε; Ακολουθείτε πιστά τις τάσεις της εκάστοτε εποχής;
«Είμαι οπαδός των icons. Δεν ακολουθώ ποτέ τις τάσεις. Στον προσωπικό μου χώρο κυριαρχεί η διαχρονική επίπλωση, η οποία πλαισιώνεται από έργα τέχνης. Η αρχιτεκτονική συνδέεται με τις άλλες καλές τέχνες, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις αποτελεί τη «στέγη» τους. Ενώ τα έργα της γλυπτικής εκτίθενται κυρίως στο εξωτερικό των αρχιτεκτονημάτων, η ζωγραφική ως τέχνη κοσμεί το εσωτερικό τους. Η αρχιτεκτονική όμως αξιοποιεί τόσο τις αξίες της γλυπτικής τέχνης όσο και της ζωγραφικής. Τα έργα τέχνης, τα οποία συνδιαλέγονται με την αρχιτεκτονική».
Αν κάποιος έχει τα χρήµατα να επενδύσει σε ένα µόνο ακριβό έπιπλο ή διακοσµητικό για να αναβαθµίσει τον χώρο του, ποιο θα τον συµβουλεύατε να είναι αυτό; Θα επιλέγατε κάτι κυρίαρχο, όπως έναν καναπέ ή κάποια διακοσµητική λεπτοµέρεια που θα έκανε τη διαφορά;
«Θα επέλεγα την πολυθρόνα LC4 και το φωτιστικό Arco».
Ο χώρος του επίπλου έχει κατακλυστεί από τις εταιρείες µαζικής παραγωγής. Τα τελευταία χρόνια βλέπετε ότι ο κόσµος ζητάει έπιπλα πιο ιδιαίτερα και one of a kind;
«O πελάτης που επισκέπτεται τους χώρους μας γνωρίζει πολύ καλά τι θέλει. Επιλέγει statement κομμάτια, τα οποία ξέρει ότι είναι πολύ δύσκολο να αντιγραφούν. Ακόμα όμως και σε αυτή την περίπτωση θα είναι μία πολύ φθηνή και κακή αντιγραφή του πρωτότυπου».
Η βιωσιµότητα και η αειφορία πόσο σας απασχολούν και ποιες είναι οι πρακτικές που εφαρµόζετε στη Δελούδης;
«Πιστεύω απόλυτα σε ένα μοντέλο που θα εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα του φυσικού συστήματος στο διηνεκές, χωρίς να ανακόπτεται η αναπτυξιακή πορεία της ζωής μας. Οι επίκαιρες, μοντέρνες και πολυσυζητημένες αυτές έννοιες είναι επιτακτική ανάγκη να επιτευχθούν. Η εταιρεία μας δεν είναι κατασκευαστική, αλλά όλοι μας οι οίκοι ακολουθούν πιστά αυτού του είδους την ανάπτυξη».
Ποια είναι τα σχέδιά σας για το µέλλον της επιχείρησης; Σε ποιον τοµέα θα δώσετε ιδιαίτερη βαρύτητα;
«Ηδη, όπως προανέφερα, υπάρχουν projects τα οποία δεν έχουν ολοκληρωθεί και «τρέχουν». Διανύω μία ιδιαίτερα εποικοδομητική περίοδο. Συνεχίζω με επαγγελματισμό, αισιοδοξία και σταθερότητα. Μία λέξη μόνο, δημιουργία».
