«Βλέπεις φλόγα στα μάτια των νέων. Μα στα μάτια των γέρων βλέπεις φως». Αν η πατρότητα της ρήσης όντως ανήκει στον Βίκτορ Ουγκό, τότε ειπώθηκε σε μια εποχή που οι «γέροι» αριθμούσαν πολύ λίγες δεκαετίες. Ο Καζούο Ισιγκούρο, σχετικά «νέος» για τα δεδομένα της εποχής μας, στα 66 του χρόνια εκπέμπει αυτό το φως της κατασταλαγμένης εσωτερικής εμπειρίας μαζί με μια ζεστασιά που δεν περιμένεις από έναν νομπελίστα, Βρετανό, ιαπωνικής καταγωγής (χωρίς η σειρά να υποδηλώνει απαραίτητα μια αυξανόμενη ροπή προς την ψυχρή σοβαρότητα ή την πολιτισμική απόσταση). Οσο τουλάχιστον αντέχει η προβληματική σύνδεσή μας μέσω Zoom τη χρήση κάμερας για να μπορούμε να επικοινωνούμε ως άνθρωποι και όχι ως φωνές – ποιος είπε ότι η τεχνολογία έχει λύσει όλα τα προβλήματά μας; Συζητούμε με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία του όγδοου μυθιστορήματός του στα ελληνικά. «Η Κλάρα και ο ήλιος» (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός)· είναι μια ιστορία που διαβάζεται σαν παραμύθι και μιλάει, μεταξύ πολλών άλλων, για το μεγαλείο της αγάπης που μπορεί να προέρχεται ακόμα και από ένα… ρομπότ.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
