«Πολλές φορές στη ζωή μου είπα: «Μακάρι να ήμουν άνδρας»! Εφτασα πολύ συχνά στο σημείο αυτό γιατί πιστεύω πραγματικά ότι μπορούσα να τα βγάλω πέρα σαν τραχύς στρατιώτης ή σαν γιατρός χαμένος σε μια ξεχασμένη αποστολή, με μοναδικό σκοπό να γιατρεύω λεπρούς!». Τάδε έφη Κάθριν Χέπμπορν εν έτει 1969, όταν η αριστοκράτισσα του αμερικανικού κινηματογράφου, η πιο πολυβραβευμένη ηθοποιός του Χόλιγουντ με τα τέσσερα Οσκαρ Α΄ ρόλου (αξεπέραστο ρεκόρ), είχε πλέον αποφασίσει να ζει μόνη. Οχι βυθισμένη στις αναμνήσεις της, όπως συμβαίνει με πολλούς σταρ όταν μεγαλώνουν – γιατί η Χέπμπορν, όπως επρόκειτο να φανεί, είχε αρκετά να δώσει για τα επόμενα περίπου 30 χρόνια -,
πάντως χωρίς σύντροφο. Ο ηθοποιός Σπένσερ Τρέισι – «ο μοναδικός πραγματικός φίλος που είχα ποτέ» (και συμπρωταγωνιστής της σε εννέα ταινίες, με τελευταία το «Μάντεψε ποιος θα ‘ρθει το βράδυ» του 1967, που της χάρισε το δεύτερο Οσκαρ της) – είχε πια πεθάνει. Οπότε εκείνη, από τότε και μέχρι τον θάνατό της, είχε επιλέξει τη σιωπηλή μοναξιά ως νέο της σύντροφο. Ομως από πολύ νωρίς, όταν μεγάλωνε στην πολυαγαπημένη έπαυλη της οικογένειάς της στο Χάρτφορντ της Πολιτείας Κονέκτικατ στην Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ, είχε μάθει να μην αντιμετωπίζει τη μοναξιά ως πρόβλημα. Για την ακρίβεια, της άρεσε να είναι μόνη.
Η Κάθριν Χέπμπορν μεγάλωσε προστατευμένη στο μεγαλοαστικό περιβάλλον μιας εύπορης οικογένειας διανοουμένων. Ο πατέρας της ήταν διάσημος γιατρός και η μητέρα της, παρότι επίσης πλούσια, είχε υπάρξει σουφραζέτα. Οι γονείς της την ενθάρρυναν να λέει πάντα άφοβα τη γνώμη της (κάτι που δεν έπαψε να κάνει σε όλη της τη ζωή), όπως και να φροντίζει το σώμα της. Πνευματική και σωματική υγεία, το Α και το Ω. Οντως, η Χέπμπορν υπήρξε θαυμάσια αθλήτρια, με εξαιρετικές επιδόσεις σε αρκετά σπορ. Ομως τα εφηβικά χρόνια της σημαδεύτηκαν από τραγωδίες που ίσως δεν ξεπέρασε ποτέ – η χειρότερη με θύμα τον μεγαλύτερο αδελφό της, Τομ. Στα 14 της τον βρήκε η ίδια νεκρό. Το παιδί είχε κρεμαστεί κατά λάθος προσπαθώντας να εφαρμόσει στην πράξη ένα τρικ που του είχε μάθει ο πατέρας του. Ηταν άραγε ατύχημα όμως ή μήπως αυτοκτονία; Η μικρή Κάθριν υπέστη σοκ και όπως αργότερα η ίδια αποκάλυψε, για πολλά χρόνια χρησιμοποιούσε την ημερομηνία γέννησης του Τομ ως δική της (ο αδελφός της είχε γεννηθεί στις 8 Νοεμβρίου, η ίδια στις 12 Μαΐου του 1907). Μια άλλη οικογενειακή τραγωδία ήταν η αυτοκτονία του θείου της Τσάρλι. Αυτά τα ζητήματα, όμως, δεν έγιναν ποτέ περιεχόμενο συζήτησης μέσα στο σπίτι της. «Δεν μπορούσε να γίνει τίποτε για να διορθωθούν και οι γονείς μου πολύ απλά δεν πίστευαν στην γκρίνια» θα έλεγε αργότερα. Για ένα διάστημα η Χέπμπορν ήταν το ακριβώς αντίθετο της γυναίκας που όλοι γνωρίζουμε: ήταν ντροπαλή και φοβισμένη, παρακολουθούσε μαθήματα κατ’ οίκον. Ολα φάνηκε να αλλάζουν όταν γράφτηκε στο κολέγιο θηλέων Bryn Mawr στην Πενσιλβάνια, όπου και αποφάσισε να ασχοληθεί με την υποκριτική λαμβάνοντας μέρος σε πολλές παραστάσεις του. Αποφοίτησε με πτυχίο στην Ιστορία και στη Φιλοσοφία. Η ώρα του Μπρόντγουεϊ δεν θα αργούσε…
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
