Η επιστροφή από τις διακοπές, όσων τέλος πάντων πήγαν, έβγαλε στον αφρό (συγχωρήστε με, αλλά δεν μπόρεσα να αποφύγω τη φράση που έχει κάτι από καλοκαίρι γιατί θυμίζει θάλασσα) μια γκρίνια που αντίθετα από πολλές άλλες έχει βάση: το κόστος της ξαπλώστρας στην παραλία. Δεν υπάρχει κάποιος συμβολισμός στη χρήση της έκφρασης. Δεν είναι συμβολική: αναφέρεται στα χρήματα που πληρώθηκαν εφέτος το καλοκαίρι για «ξαπλώστρες». Και που υπήρξαν εξωφρενικά.
Στο ξεκίνημα του καλοκαιριού άκουγα στο ραδιόφωνο την ανταπόκριση μιας νεαρής συναδέλφου από την Ελαφόνησο – όχι από την Ψαρού της Μυκόνου. Περιέγραψε το πόσο μαγευτικό είναι το μέρος (είναι…) και πόσο ήσυχο και ειδυλλιακό (είναι, αλλά μόνο μέχρι τις 10 Ιουλίου – και πολύ λέω). Οταν τη ρώτησαν από το στούντιο τι κάνει τη δεδομένη στιγμή, απάντησε ότι πίνει τον καφέ της και μαζεύει ήλιο σε μια υπέροχη ξαπλώστρα. «Με μόλις 25 ευρώ», είπε, «τα απολαμβάνεις όλα: ήλιο, θάλασσα, καφέ και ξαπλώστρα». Εβαλα τα γέλια, αλλά η καλή συνάδελφος είχε δίκιο: τα 25 ευρώ για όλα αυτά αποτελούν τιμή ευκαιρίας. Ακουσα στην πορεία του καλοκαιριού διάφορα τρελά και εξωφρενικά. Τιμές της τάξεως των 20 ευρώ για μια ξαπλώστρα θεωρούνταν από πολλούς λογικές – προφανώς οι άνθρωποι είχαν ακούσει χειρότερα. Υπήρξαν διάφοροι που πλήρωσαν 100 ευρώ για ένα σετ ομπρέλα και τρεις ξαπλώστρες – χωρίς καμία κατανάλωση. Αλλοι άκουσαν τιμές που τους έκαναν απλά να το βάλουν στα πόδια. Και όλοι άρχισαν να ψάχνουν παραλίες «ανοργάνωτες», όπου ανοργάνωτες στην προκειμένη περίπτωση σημαίνει πως δεν γίνεται κάποια οργανωμένη ληστεία στο πορτοφόλι σου από κάποιον που νοίκιασε από τον εκάστοτε δήμο έναν χώρο για να βγάλει σε ένα δίμηνο το εισόδημα όλης της χρονιάς του.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
