Κάπρι

Ο Κλαρκ Γκέιμπλ, στον ρόλο ενός ατσαλάκωτου δικηγόρου από τις ΗΠΑ, καταφθάνει στο Κάπρι για να τακτοποιήσει μια υπόθεσή του. Γύρω του ένας κόσμος φτωχός, θορυβώδης, χαοτικός, αλλά και ανέμελος και χαρούμενος. Ενας κόσμος πρωτόγνωρος και εν πολλοίς ακατανόητος για εκείνον. Η σκάλα, στην οποία συναντά τη Σοφία Λόρεν να σκουπίζει, παρέα με μια γειτόνισσα που αδειάζει τα μπουγαδόνερά της σχεδόν πάνω στα καλογυαλισμένα παπούτσια του, υπάρχει ακόμα. Απλώς το φτωχό νησί που βλέπουμε στο «It Started in Naples» του 1960 (όπου η Λόρεν ερμηνεύει στα αγγλικά τη μεγάλη επιτυχία του Ρενάτο Καροζόνε «Tu Vuò Fà l’Americano») είναι πλέον ένα άλλο, πολύ πιο πλούσιο και κοσμικό Κάπρι. Η μεταμόρφωσή του σε VIP προορισμό είχε ήδη ξεκινήσει από τις δεκαετίες του ’40 (μετά το τέλος του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου) και του ’50, οπότε το διεθνές jet set ανακάλυπτε τον μικρό αυτόν παράδεισο κοντά στη Νάπολι – αν και οι ευρωπαίοι καλλιτέχνες και συγγραφείς τον είχαν ανακαλύψει πολλά χρόνια πριν, ήδη από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Σήμερα το Κάπρι με τις φτωχοταβέρνες και τα ασυντήρητα σπίτια που τα χρόνια που η Λόρεν το διαφήμιζε έμοιαζαν να καταρρέουν παρασέρνοντας και τους ενοίκους τους οι οποίοι κρεμασμένοι από τα μικρά μπαλκόνια φλυαρούσαν, έχει εξελιχθεί σε ένα από τα ακριβότερα ιταλικά θέρετρα. Και ακόμα και αν η εποχή της dolce vita έχει παρέλθει, ακόμα και αν δεν υπάρχουν πλέον Γκρέις Κέλι, Οντρεϊ Χέπμπορν και Τζάκι Ωνάση για να φορέσουν τα κάπρι παντελόνια τους (φημισμένες δημιουργίες της σχεδιάστριας Sonja de Lennart το 1948) και να περπατήσουν στα γραφικά στενά του, πάντα το όνομά του είναι συνώνυμο με τη γλυκιά, την ανέμελη (και πολυτελή) ζωή. Βεβαίως, κύριο ζητούμενο αυτή τη στιγμή, την εποχή της COVID-19, είναι να γίνει συνώνυμο και με την ασφάλεια: Αυτό προσπαθεί να επιτύχει ο δήμαρχός του εμβολιάζοντας όλους τους κατοίκους του και καλώντας τους τουρίστες να προτιμήσουν τον μικρό αυτό ιταλικό παράδεισο και εφέτος για μερικές ημέρες χαλάρωσης και ανεμελιάς.