Δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσο διάσημη θα ήταν σήμερα η Εύα Περόν αν δεν είχε εμπνεύσει στον Αντριου Λόιντ Γουέμπερ το μιούζικαλ «Εβίτα», μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία του West End και του Μπρόντγουεϊ. Οπως και αν έχει, με τη βοήθεια του συνθέτη, των σπουδαίων θεατρικών ηθοποιών του μιούζικαλ που την ερμήνευσαν αλλά και της Μαντόνα που την υποδύθηκε στον κινηματογράφο, πέρασε στην Ιστορία ως μία από τις πιο λαμπερές (φιλόδοξες, καπάτσες και αδίστακτες) πρώτες κυρίες της διεθνούς πολιτικής σκηνής. Ως μια γεννημένη σταρ, στο πέρασμα της οποίας οι υπόλοιποι εξαφανίζονταν. Κάπως έτσι «εξαφάνισε», την είχαν κατηγορήσει, και τον σύζυγό της και πρόεδρο της Αργεντινής Χουάν Περόν, τον οποίο χρησιμοποίησε εντέχνως για την επίτευξη των στόχων της. Ετσι, με τη μεταθανάτια λάμψη της που δεν θόλωσε ποτέ, συνέχισε να εξαφανίζει εκείνες που τη διαδέχθηκαν, όπως την επόμενη σύζυγο του Περόν. Την Ισαμπέλ, η οποία ό,τι και αν έκανε – και έκανε πολλά – ποτέ δεν μπόρεσε να γίνει η νέα Εβίτα. Εγραψε όμως ιστορία ως η πρώτη γυναίκα πρόεδρος στην υφήλιο. Δεν είναι και λίγο, τη στιγμή που η «αθάνατη» Εύα, αν και το ήθελε διακαώς, δεν κατάφερε ούτε καν να γίνει αντιπρόεδρος.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
