Ποιο είναι το διακύβευμα για έναν νέο σκηνοθέτη; «Η καθαρή αφήγηση της ιστορίας. Επιστροφή στα βασικά. Με υψηλή αισθητική συνέπεια και συνέπεια προθέσεων» απαντά. Το βλέμμα της είναι σπινθηροβόλο. Η Ιόλη Ανδρεάδη μοιάζει να βάζει πάθος σε ό,τι καταπιάνεται. Τελευταίο της στοίχημα η μεταφορά του μυθιστορήματος του Τολστόι «Πόλεμος και Ειρήνη» στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Εκεί σκηνοθετεί έναν εκλεκτό θίασο ηθοποιών, όπως ο Κώστας Καζάκος και η Ρούλα Πατεράκη. Πολυπράγμων, με σπουδές σκηνοθεσίας στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη, έχει υπάρξει ιδρυτικό μέλος της διεθνούς πλατφόρμας σκηνοθετών «World Wide Lab», η οποία συστήθηκε στο Watermill Center του Μπομπ Γουίλσον και της οποίας διετέλεσε μάλιστα καλλιτεχνική διευθύντρια το 2013 και το 2015. Εκτοτε επέστρεψε και εργάζεται μόνιμα με βάση της την Ελλάδα. Κι όμως το βλέμμα της παραμένει σταθερά στραμμένο και στο εξωτερικό, με τις παραστάσεις της να μεταφέρονται σε διεθνείς σκηνές – έχει σκηνοθετήσει συνολικά 30 παραγωγές σε Αθήνα, Λονδίνο, Εδιμβούργο, Βερολίνο, Ρώμη και Νέα Υόρκη, πιστεύοντας ότι το θέατρο είναι «ευλογία τόσο για εκείνον που το δημιουργεί όσο και για εκείνον που το παρακολουθεί».
Πώς μεταφέρεται ένα βιβλίο σχεδόν 2.000 σελίδων στη σκηνή;
«Με αγάπη, υπομονή, σεβασμό και θάρρος. Με έξυπνες λύσεις. Και πολλές πολλές εργατοώρες».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
