Η Ιωάννα Γκίκα είναι μια θάλασσα. Ενα αερικό που πλανάται πάνω από αυτήν με μια ιδιότυπη αλληλοπεριχώρηση. Τη θωρεί. Η μία αφουγκράζεται την άλλη σε αέναο χορό μεταμόρφωσης. Βουτά και ανιχνεύει τα βάθη, ιππεύοντας με κάλλος τα κύματά της, ταξιδεύοντας πάντα για νέους τόπους. Οι στίχοι της είναι ποιήματα, η μουσική της απόπειρα υπέρβασης του παντοτινού άγους του παρόντος, η φωνή της η στενάζουσα ψυχή που διψά να δροσιστεί εκεί, κοντά στη θάλασσα. Tο γαλήνιο απόσταγμα της δουλειάς της – ποίηση, σύνθεση και ερμηνεία – είναι μια μουσική ονειρική, η οποία πηγάζει από τη μεγάλη εσωτερική φουρτούνα μιας ψυχής που βρίσκεται σε συνεχή αναζήτηση.
«Thalassa» βάφτισε λοιπόν και το εφετινό πρώτο της σόλο άλμπουμ, έχοντας διεισδύσει τα τελευταία χρόνια στο στερέωμα της indie μουσικής με τον ψαγμένο στίχο και ήχο ως lead singer του ντουέτου με τον Leopold Ross στο ρoκ συγκρότημα Io Echo. Η τύχη φέρνει έτσι τα πράγματα, όπως μας λέει σε αποκλειστική συνέντευξη στο BHMAgazino, ώστε σε μια περίοδο τριπλού πένθους να κάνει ένα μακρινό ταξίδι στην πατρίδα που είχε επισκεφθεί αρκετές φορές. Μία από τις πρώτες αναμνήσεις της ήταν όταν έκλεισε τα επτά της χρόνια, στο Κιβέρι Αργολίδας, απέναντι από το Ναύπλιο, με εξαδέλφια και παιδιά του χωριού να της χαρίζουν ένα στρογγυλό κολιέ με ένα λιοντάρι, που είναι και το ζώδιό της. Θυμάται, λέει, ακόμη μια αίσθηση απόλυτης χαράς και ελευθερίας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
