Στην οδό Πολυδεύκους στον Πειραιά υπάρχει κίνηση και θόρυβος. Είναι Τρίτη μεσημέρι και στις μεγάλες αποθήκες τεχνίτες επιδιορθώνουν αυτοκίνητα καθώς στον δρόμο ξεχύνονται δυνατές νότες από λαϊκά άσματα που τους κρατούν συντροφιά όσο δουλεύουν. Αυτά στη μία πλευρά του δρόμου. Γιατί απέναντι συνυπάρχουν διακριτικά, καμουφλαρισμένες πίσω από την post-industrial αισθητική, δύο γκαλερί (Rodeo της Σύλβιας Κούβαλη και The Intermission που άνοιξε η Αρτεμις Μπαλτογιάννη), ένα wine bar (το Paleo του Γιάννη Καϋμενάκη), αλλά και το εργαστήρι ζαχαροπλαστικής και έρευνας Bon Bon Fait Maison του Κρίτωνα Πουλή σε μια πλήρως ανακαινισμένη αποθήκη του 1900. Μεγάλη η αγάπη προς το πρόσωπό του από όλους εμάς τους παθιασμένους γλυκατζήδες γιατί ο συγκεκριμένος patissier έχει βαλθεί να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο τρώμε γλυκά, αρχής γενομένης από το τόσο απλό στη σύλληψή του αλλά τόσο ανεπανάληπτο στη γευστική εμπειρία παγωτό.
Από τα Κύθηρα και τη Μύκονο μέχρι βεβαίως τον Πειραιά – και όταν βρεθεί ο χώρος και στην Αθήνα -, ο προσηνής επαγγελματίας με τη βαριά προϋπηρεσία στο πλευρό του διάσημου γάλλου ζαχαροπλάστη
Πιερ Ερμέ φέρνει μια φρεσκάδα και ένα φίνο άρωμα στο πιο αγαπημένο και πανταχού παρόν γλυκό, το οποίο παρά τη δημοφιλία του σπανίως έχει την ποιότητα που αναζητεί ο υποψιασμένος παγωτολάτρης. O Kρίτων Πουλής τόλμησε το (όχι και τόσο) αυτονόητο από ό,τι φαίνεται τελικά. Χρησιμοποιεί πρώτες ύλες χωρίς χρωστικές ή συντηρητικά και τις αναζητεί στον αφρό της ελληνικής αγοράς. «Tο γάλα το παίρνουμε από ένα μοναστήρι στον Βόλο» θα αναφέρει ένα παράδειγμα. Επειτα δημιουργεί γεύσεις όχι μόνο πρωτότυπες, όπως το παγωτό με άρωμα σύκου «λίγο πριν ωριμάσει» ή συνδυάζοντας το κύμινο με το ροδάκινο και τη βιολέτα με το κασίς, αλλά και τις απολύτως κλασικές. Σοκολάτα από κακάο 66%, φιστίκι, φράουλα και χειροποίητη καραμέλα, όλες στην καλύτερη δυνατή εκτέλεσή τους, είναι μοιραίο να σου προκαλέσουν εξάρτηση.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
