Πριν από το Netflix, τις ψηφιακές και αναλογικές τηλεοράσεις, η ψυχαγωγία στο σπίτι είχε ως επίκεντρο το ραδιόφωνο. Τοποθετημένο σε κεντρικό σημείο του σαλονιού, συγκέντρωνε γύρω του όλα τα μέλη της οικογένειας προκειμένου να ακούσουν ειδήσεις και μουσική. Εφόσον λοιπόν κατείχε τόσο προβεβλημένη θέση μέσα στο σπίτι, έπρεπε από αισθητικής άποψης να είναι προσεγμένο όσο και τα υπόλοιπα έπιπλα, τα οποία εκείνη την εποχή – στις δεκαετίες από το ’20 έως το ’40 – ήταν ξύλινα και σκαλισμένα στο χέρι. Και επειδή η τεχνολογία τους ήταν αρκετά απλή – οι συχνότητες των FM δεν ήταν διαδεδομένες ακόμη -, η αξία τους είχε περισσότερο να κάνει με το κομμάτι της καλαισθησίας παρά με οτιδήποτε άλλο.
Τα παλαιάς κοπής ραδιόφωνα ακολουθούσαν λοιπόν τις τάσεις του design, της τέχνης, της διακόσμησης, της αρχιτεκτονικής. Να διευκρινίσουμε σε αυτό το σημείο ότι μιλάμε για τα ραδιόφωνα που κατασκευάζονταν στις ΗΠΑ, καθώς εκεί αναπτύχθηκε περισσότερο η «τέχνη» τους. Αρκετά φτιάχνονταν και στη Γερμανία, τα οποία μάλιστα συναντούσαμε περισσότερο στην Ελλάδα, αλλά είχαν πολύ πιο απλό σχεδιασμό και άρα όχι τόσο μεγάλο ενδιαφέρον. Ετσι, είναι πολύ σύνηθες ένα ραδιόφωνο που κατασκευάστηκε στις αρχές του 1920 να έχει επιρροές από την art nouveau, το αρχιτεκτονικό και καλλιτεχνικό ρεύμα που κυριάρχησε από το 1890 μέχρι το 1910, αλλά και από την art deco, που αναδυόταν δυναμικά σε όλους τους τομείς και ειδικά στην αρχιτεκτονική. Μια τάση που θα χαρακτήριζε ολόκληρη τη δεκαετία του ’30, με πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα τους εμβληματικούς ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης, όπως είναι το Chrysler Building, το Empire State Building και το Rockefeller Center.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
