Η ελληνική ναυτιλιακή οικογένεια έστεκε ανέκαθεν αλληλέγγυα, επιδεικνύοντας πάντοτε φιλανθρωπικά αντανακλαστικά. Aυτή η χαρακτηριστική της δράση και δραστηριότητα υπήρξε ιδιαίτερα έντονη, αρχικά στους γενέθλιους τόπους των πλοιοκτητών, προτού σιγά-σιγά επεκταθεί και σε όλη την υπόλοιπη χώρα. Πολλές οι δωρεές, οι προσφορές, οι εκφράσεις αλληλεγγύης και κοινωνικής στήριξης σε οικογένειες, παιδιά, νέους, ηλικιωμένους και ευπαθείς ομάδες πληθυσμού, σχολεία, νοσοκομεία, εκκλησιαστικά ιδρύματα, γηροκομεία. Η ελληνική πλοιοκτησία ήταν, είναι και πάντα θα είναι παρούσα όταν οι συνθήκες και η κοινωνία το αποζητούν, όταν κάποια οικογένεια το έχει ιδιαίτερη ανάγκη, με περισσή διακριτικότητα, αφού οι προσφέροντες στη συντριπτική τους πλειονότητα δεν επιδιώκουν τη δημοσιοποίηση των πράξεών τους. Αρκούνται στο να ακολουθήσουν μια μακρά παράδοση προσφοράς που γεννήθηκε στη χώρα μας, αφού, όπως λέγεται, η λέξη «φιλανθρωπία» εντοπίζεται για πρώτη φορά στον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου, όπου το Κράτος προέτρεπε τον Ηφαιστο να συμβουλεύσει τον Προμηθέα να αφήσει «τους φιλάνθρωπους τρόπους του».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
