Στην «Κυρά της λίμνης», την όπερα του Ροσίνι που βασίζεται στο ομώνυμο ποιητικό μυθιστόρημα του σερ Γουόλτερ Σκοτ και διαδραματίζεται στη Σκωτία, η κεντρική ηρωίδα, η Eλενα, πρωτοεμφανίζεται στη σκηνή σε μια εικόνα μοναδικής ομορφιάς: Η νεαρή γυναίκα βρίσκεται μέσα σε μία βάρκα η οποία πλέει ήσυχα, σε μία ακύμαντη λίμνη, τυλιγμένη στην ομίχλη. Στην πρώτη μου επαφή με τον Βορρά της Βρετανίας το μόνο που έλειπε από το πλάνο ήταν η Eλενα, η οποία, όπως όλες οι ρομαντικές ηρωίδες, δεν έχει πλέον θέση στον (καθόλου ρομαντικό) κόσμο μας. Ηταν όμως εκεί, μπροστά στα μάτια μου, και η ακύμαντη λίμνη και η ομίχλη (που τόσο μου αρέσει) και το μαγευτικό τοπίο που περιγράφει ο Ροσίνι με την ατμοσφαιρική μουσική του. Περίπου μία ώρα με το αυτοκίνητο βορείως της Γλασκώβης, το γραφικό Λας, το κουκλίστικο χωριό στις όχθες της λίμνης Λόμοντ, μου έδινε μια πρώτη ιδέα του παραμυθόκοσμου που με περίμενε. Και ακόμα δεν είχα δει τα περίφημα Χάιλαντς.
Hταν το πρώτο μου ταξίδι στην περιοχή, όχι όμως και το τελευταίο. Επέστρεψα ξανά και σκοπεύω όταν το επιτρέψει η κατάσταση να πάω πάλι στη Σκωτία. Στην πραγματικότητα θα ήθελα να επιστρέφω κάθε χρόνο. Οχι μόνο γιατί έχει ακόμα πολλά αξιοθέατα να μου δείξει (είναι εξάλλου μια περιοχή με πλούσια ιστορία), αλλά κυρίως επειδή δεν έχω χορτάσει την ιδιαίτερη ομορφιά της. Αυτή τη μελαγχολική αλλά και λαμπερή ομορφιά που συναντάς σε κάθε βήμα σου, παραδομένη στη βροχή που δεν σταματάει σχεδόν ποτέ, και στον κρύο αέρα που φτάνει από τον ωκεανό ή που κατεβαίνει από τις γυμνές από βλάστηση κορυφές των χαμηλών βουνών. Είναι φαίνεται η υγρασία (που αν δεν ντυθείς καλά σε περονιάζει) το μυστικό αυτής της αριστοκρατικής βορειοευρωπαίας κυρίας: Η διαρκής, η ασταμάτητη χειμώνα – καλοκαίρι ενυδάτωση του υπέργηρου δέρματός της τη διατηρεί πάντα γεμάτη ζωντάνια και νεανική, σφριγηλή ομορφιά. Η ευεξία είναι μεταδοτική. Ετσι, στη φύση της Σκωτίας ξυπνούν οι αισθήσεις σου, αρχίζεις να ζεις ξανά τις εποχές και τις αλλαγές τους, πολυτέλειες που ως κάτοικος της πόλης τις έχεις σχεδόν ξεχάσει. Και στα χωριά και στις κωμοπόλεις της καταλαβαίνεις τι σημαίνει ποιότητα διαβίωσης βλέποντας τους κατοίκους να ζουν μέσα στο πράσινο, σε φροντισμένες γειτονιές με κομψά σπίτια, να ποδηλατούν, να πεζοπορούν στο δάσος με τα σκυλιά τους, να ψαρεύουν σε ποτάμια με νερό-κρύσταλλο. Τους ακούς βεβαίως και να γκρινιάζουν (και να αστειεύονται, καθώς οι Σκωτσέζοι φημίζονται για το χιούμορ τους) για τον… κακό τους τον καιρό, αλλά όταν είσαι τουρίστας σε ένα τόσο όμορφο μέρος, ακόμα και η διαρκής βροχή μοιάζει ευλογία. Ναι, είμαι ερωτευμένος με τη Σκωτία. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβετε το γιατί αν ακολουθήσετε τη διαδρομή που έκανα (με διάφορες μικρές αλλαγές) και την πρώτη και τη δεύτερη φορά που πήγα εκεί, και την οποία προτείνω σε όποιον βάλει στο μέλλον τον προορισμό στο πρόγραμμά του.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.