Φιλέτο Μπίσμαρκ με την περίφημη μαύρη τρούφα της Ακουαλάνια από τη Βόρεια Ιταλία και μια λίστα κρασιών που ξεκινούσε με Franciacorta Ca’ Del Bosco, περνούσε σε λευκό Livio Felluga Pinot Grigio και κατέληγε σε Avignonesi Vin Santo του 1990 περιλάμβανε το καλύτερο χριστουγεννιάτικο δείπνο που έχει γευτεί ο Παναγιώτης Μπαρμπίτσας: «Ηταν σε ένα εστιατόριο στην Ελλάδα όπου δούλευα όταν ήμουν πιο μικρός. Το δείπνο είχε διοργανώσει ο ιταλός σεφ Ντανίλο Πετρίνι, απίστευτος οινογνώστης, ο οποίος είχε εστιατόρια στη Ρώμη προτού εγκατασταθεί εδώ. Είχε φέρει κρασιά-μύθους από παραγωγούς από την Ιταλία που δεν μπορείς να βρεις ούτε και σήμερα». Ο καταξιωμένους σομελιέ, με προϋπηρεσία σε μεγάλα εστιατόρια και ξενοδοχειακές μονάδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό – Ιμπιζα, Καναδά, Αγγλία, Γερμανία -,
θυμήθηκε εκείνο το γεύμα καθώς συζητούσαμε για το ποια κρασιά θα πρότεινε εκείνος για το εορταστικό τραπέζι: «Αυτά που ταιριάζουν ωραία με ένα «θερμό» γεύμα είναι τα Μπορντό. Προτείνω ειδικά τα Pomerol, που είναι από τα πιο ποιοτικά, αλλά και τα πιο μικρά appellations της περιοχής (κρασιά ΟΠΕ, δηλαδή με Ονομασία Προέλευσης Ελεγχόμενη). Πρόκειται για κρασί «μεταξένιο», «βελούδινο», βασίζεται στο merlot αλλά είναι γεμάτο με ένταση και ώριμο φρούτο».
Και επειδή πρωταγωνιστής σε όλα σχεδόν τα χριστουγεννιάτικα γεύματα είναι το κρέας, ο σομελιέ του εστιατορίου «Beefbar» στον Αστέρα της Βουλιαγμένης είναι ο ιδανικός άνθρωπος για να μας μιλήσει και για άλλους ωραίους συνδυασμούς κρασιών με κρεατοφαγικά μενού: «Ενα καλό κρασί δεν είναι απαραίτητο να είναι πολύ ακριβό. Υπάρχει η σπανιότητα που του δίνει έξτρα αξία, πέρα από την τιμή του. Οποιος θέλει κάτι πιο εξειδικευμένο, αν δηλαδή θέλει να απολαύσει ένα καλό Syrah με το κρέας του – και καλά κάνει, γιατί του πάει πάρα πολύ -, έχει να επιλέξει από κρασιά από την Αυστραλία, τη Γαλλία, αλλά και από ένα πολύ καλό δείγμα από την Ελλάδα. Στο Cabernet Sauvignon είναι πάρα πολλές οι επιλογές επίσης. Και μπορεί οι ποικιλίες τους να ακούγονται πάνω-κάτω οι ίδιες, αλλά το στυλ τους αλλάζει από χώρα σε χώρα, από περιοχή σε περιοχή. Αλλες πάλι μέρες θέλουμε ένα λευκό κρασί δροσερό. Το κρέας είναι πιο εύκολο στον συνδυασμό, γιατί είναι στιβαρό, περιέχει πολλή πρωτεΐνη, οπότε και ένα λευκό μπορεί να μην το «πατσίζει» όπως το κόκκινο, αλλά θα ταιριάξει καλά. Το δύσκολο είναι να πιεις ένα πολύ βαρύ κόκκινο, όπως ένα Cabernet Saunignon, με ένα ψαράκι πολύ τρυφερό. Λίγα κόκκινα του πηγαίνουν και είναι τα υδαρή, τα πιο μέτρια σε σώμα, αλκοόλ και τανίνες. Αυτά τα κρασιά είναι και πολλές φορές αλμυρά, έχουν μια αλατότητα. Στην περιοχή Sancerre, για παράδειγμα, στον Λίγηρα, όπου καλλιεργούν Sauvignon blanc, αλλά και ερυθρό Pinot Noir, το έδαφος, από τις περιόδους των μεγάλων θαλασσών, έχει αλατότητα που περνάει στο κρασί, ειδικά στα παλιά κλήματα. Το συγκεκριμένο Pinot Noir πηγαίνει πολύ ωραία με λυθρίνι».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
