Το ότι τίποτα στη ζωή δεν είναι δεδομένο το βλέπουμε καθημερινά, υπάρχουν όμως και κάποια παραδείγματα που βγάζουν μάτι. Ποιος θα περίμενε, ας πούμε, ότι παραμονές Χριστουγέννων του 1988 ένα από τα πιο δημοφιλή και κλασικά προϊόντα του 20ού αιώνα θα κινδύνευε να χαθεί στη λήθη; Κι όμως, παραλίγο να συμβεί. Στις 24 Δεκεμβρίου εκείνης της χρονιάς η επιχείρηση του Λουί Ρεάρ κήρυξε πτώχευση. Ποιος ήταν ο Λουί Ρεάρ; Ηταν ο άνθρωπος που 42 ολόκληρα χρόνια πριν από την επ’ αόριστον αναστολή της λειτουργίας της επιχείρησής του εμπνεύστηκε και κατασκεύασε το πρώτο original μαγιό μπικίνι. Mα, θα σκεφτείτε, πώς έγινε κάτι τέτοιο αφού το μπικίνι εξακολουθεί να υπάρχει; Δυστυχώς για εκείνον, ο εφευρέτης και κατασκευαστής του δεν αντιλήφθηκε τι θησαυρό είχε στα χέρια του, με αποτέλεσμα να διαπράξει ένα σφάλμα το οποίο πολλοί εφευρέτες όπως και καλλιτέχνες έχουν κάνει στο παρελθόν: δεν φρόντισε να κατοχυρώσει αμέσως την πατέντα του αυθεντικού προϊόντος – με άλλα λόγια δεν είχε τα δικαιώματα της ίδιας της ανακάλυψής του!
Οπότε, ο νοών νοείτω. Μέσα σε λίγα χρόνια από τη στιγμή που βγήκε στην αγορά το πιο θρυλικό, όπως έμελλε να μείνει στην Ιστορία, μαγιό του κόσμου, οι κολοσσοί του πρετ-α-πορτέ αντέγραψαν το σχέδιο του Ρεάρ και κέρδισαν εκατομμύρια από τις πωλήσεις αντιγράφων του πρωτότυπου μπικίνι. Και όλα αυτά ενώ ο Ρεάρ μαράζωνε μαζί με την επιχείρησή του καθώς στο παιχνίδι του ανταγωνισμού δεν ήταν ποτέ δεινός παίκτης. Τα δύο κομμάτια υφάσματος με την παγκόσμια αποδοχή εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε μια πισίνα. Ηταν 5 Ιουλίου του 1946 και η παρουσίαση του μπικίνι έγινε στην πισίνα Μολιτόρ των Παρισίων. Ο Λουί Ρεάρ, μηχανολόγος μηχανικός που διοικούσε ταυτόχρονα την επιχείρηση εσωρούχων της μητέρας του, το παρουσίασε στον Τύπο ως «το μικρότερο μαγιό του κόσμου», ένα ντε-πιες από εμπριμέ βαμβακερό πανί, φτιαγμένο κατά τέτοιον τρόπο ώστε να κρύβει τα επίμαχα σημεία του γυναικείου σώματος. Οπως ήταν φυσικό, ο κόσμος αρχικά δεν υποδέχθηκε το μπικίνι με ανοιχτές αγκάλες. Για την ακρίβεια, οι συντηρητικοί (που τότε ήταν ασφαλώς πολλοί) το αποπήραν με κραυγαλέες αντιδράσεις οργής καταδικάζοντάς το ως άσεμνο και πρόστυχο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
