Lana del Rey: Η ιέρεια της μελαγχολίας «εγκαταλείπει» το L.A.

Πριν από δυόμισι χρόνια η Λάνα ντελ Ρέι κυκλοφόρησε το «Norman Fucking Rockwell!», το οποίο χαρακτηρίστηκε ως η «νεκρολογία» των ΗΠΑ. Εφέτος και λίαν προσφάτως η ιέρεια της γλυκιάς θλίψης, στα 35 της χρόνια, αποδεικνύει ότι έχει πολλά να πει ακόμη για την αχανή πατρίδα της. Η νέα της κυκλοφορία φέρει τον τίτλο «Chemtrails Over the Country Club» (Νο 1 στη Βρετανία, Nο 2 στις ΗΠΑ) και αποτελεί και πάλι ένα ψηφιδωτό των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά διαφορετικού τύπου σε σχέση με προηγούμενες δουλειές της. Και εδώ αποτυπώνει το πνεύμα της λαϊκής αμερικανικής κουλτούρας χωρίς να χάνει το στυλ που την έχει καθιερώσει και τον ρομαντικό μελοδραματισμό στους στίχους και στην ερμηνεία της. Το άλμπουμ περιλαμβάνει έντεκα τραγούδια, τα περισσότερα από τα οποία συνυπογράφει με τον Τζακ Αντόνοφ. Το έβδομο studio άλμπουμ της περιλαμβάνει και μια διασκευή στο κλασικό τραγούδι της Τζόνι Μίτσελ «For Free», σε συνεργασία με τις τραγουδίστριες Zella Day και Weyes Blood. Στο πλαίσιο της νέας κυκλοφορίας, η Λάνα ντελ Ρέι δίνει επιπλέον την ευκαιρία στους fans της να ζήσουν μια online virtual εμπειρία για να γνωρίσουν καλύτερα το concept του «The Chemtrails Over The Country Club». Μέσω του διαδικτυακού τόπου Lana Del Rey Village φίλοι και θαυμαστές της από όλες τις χώρες του κόσμου έχουν τη δυνατότητα να «μεταφερθούν» σε μια άλλη εποχή και να «ξεναγηθούν» στα διάφορα ψηφιακά σκηνικά που προβάλλονται στην ιστοσελίδα, καθώς και να αγοράσουν προϊόντα σχετικά με το νέο άλμπουμ. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου.

Η τραγουδοποιός και τραγουδίστρια Eλίζαμπεθ Γούλριτζ Γκραντ (όπως είναι το πραγματικό της όνομα) την τελευταία δεκαετία έχει αναδειχθεί σε μια από τις κορυφαίες εκπροσώπους της αμερικανικής ποπ. Πρωτοεμφανίστηκε ταράζοντας τα νερά και δεν άργησε να καταθέσει τα διαπιστευτήριά της μαζί με τη δική της, απόλυτα διακριτή, οπτική στα μουσικά πράγματα. Η Λάνα ντελ Ρέι περιέγραψε όσο το δυνατόν καλύτερα τα βιώματα των πολιτών των ΗΠΑ και κατάφερε να συνδυάσει στοιχεία από το παρελθόν και το παρόν με σχεδόν κινηματογραφικούς όρους – οι ατμοσφαιρικές συνθέσεις της παραπέμπουν εξάλλου σε soundtrack ταινίας. Συν τω χρόνω ήρθε και η βελτίωση, για να φθάσουμε στην έβδομη και κατά πολλούς καλύτερη δουλειά της μέχρι σήμερα, όπου καταγράφει τις αυταπάτες του αμερικανικού έθνους.