«H «Ξανθιά» είναι μια πλήρως διυλισμένη «βιογραφία» σε μορφή μυθιστορήματος και παρ’ όλη την έκτασή της, η συνεκδοχή αποτελεί τον κανόνα του προσδιορισμού. Για παράδειγμα, αντί για τα πολλά θετά σπίτια στα οποία έζησε η Νόρμα Τζιν (σ.σ.: το πραγματικό όνομα της Μέριλιν Μονρόε), η «Ξανθιά» στέκεται μόνο σε ένα, και αυτό φανταστικό αντί για τους πολλούς εραστές, τις ιατρικές κρίσεις, τις εκτρώσεις, τις απόπειρες αυτοκτονίας κα τις θεατρικές παραστάσεις, η «Ξανθιά» στέκεται μόνο σε ελάχιστες επιλεγμένες και συμβολικές».
Στην εισαγωγή του «Blonde» – κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Καστανιώτη με τον τίτλο «Η ξανθιά» – η συγγραφέας Τζόις Κάρολ Οουτς, μία από τις πολυγραφότερες και πιο πολύπλευρες πεζογράφους της εποχής μας, είναι ξεκάθαρη ως προς τις προθέσεις της. Ο στόχος δεν ήταν μία βιογραφία. Γιατί τελικά η τραυματική ζωή του απόλυτου sex symbol αποτελούσε ιδανικό πεδίο για εκείνη ώστε να καταπιαστεί με θέματα που κυριαρχούν έτσι κι αλλιώς στη λογοτεχνική της παραγωγή, όπως η γυναικεία οδύσσεια και σεξουαλική κακοποίηση, σε έναν κόσμο κατά κύριο λόγο φτιαγμένο για άνδρες. Δεν είναι τυχαίο ότι η ίδια η Οουτς άρχισε να αναλογίζεται τη ζωή της Μέριλιν όταν έπεσε πάνω σε ένα τυχαίο, θολό φωτογραφικό στιγμιότυπο, στο οποίο η 15χρονη ακόμα Νόρμα Τζιν, πολύ προτού το οξυζενέ εισχωρήσει στις ρίζες των μαλλιών της, χαμογελά ακτινοβόλα και την ίδια στιγμή τόσο κενά.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
