Παρ’ όλο που γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, η Σύρος ήταν πάντα το «μέρος μου», στα παιδικά μου μάτια, ήταν το πιο όμορφο νησί του κόσμου και ο αγαπημένος μου προορισμός!
Λάτρευα τις βόλτες στην πλατεία της με το επιβλητικό δημαρχείο και τους φοίνικες, το ατελείωτο κυνήγι των περιστεριών και αργότερα την κατανάλωση των απολαυστικών λουκουμάδων με τους παππούδες μου στο γνωστό καφενείο «Στέλλας»!
Η αγαπημένη μου γιαγιά Ιωάννα πάντα φόραγε μεταξωτά φορέματα με μια ζώνη συνήθως στη μέση, υπέροχα κοσμήματα – ή εμένα μου φαινόντουσαν εντυπωσιακά –, φτιαγμένα μαλλιά από ρόλεϊ, γόβες με μικρά τακουνάκια και περπατούσε με χάρη στους πλακόστρωτους δρόμους. Την κοίταγα με δέος. Σε αυτή τη βόλτα, φόραγα κι εγώ πάντα φόρεμα και είχα έναν τεράστιο φιόγκο από το ίδιο ύφασμα του φορέματός μου στα καστανόξανθα μαλλιά μου. Η βόλτα στην πλατεία. Η πιο σημαντική στιγμή της ημέρας.
Η Σύρος είναι η γενέτειρα της μητέρας μου και σαν παιδί έχω περάσει εκεί όλα μου τα καλοκαίρια.
Ακόμη εκεί πηγαίνω.
Μέσα στα χρόνια που έχουν περάσει από τότε, παρά πολλά έχουν αλλάξει στο νησί μου – άλλα προς το καλύτερο και άλλα προς το χειρότερο. Για εμένα όμως η ζεστή ανάμνηση από τις βόλτες με τους παππούδες μου στη μεγαλειώδη πλατεία θα είναι πάντα εκεί και θα κάνει τη Σύρο το πιο όμορφο μέρος του κόσμου.
Ενα από τα πιο σημαντικά δώρα που μου έχει προσφέρει το νησί, εκτός από ωραίες αναμνήσεις, ήταν και η έμπνευση της εταιρείας της ζωής μου, της Zeus+Δione!
Στη βεράντα του σπιτιού μου οραματιστήκαμε με τη φίλη μου τη Μαρέβα Grabowski, αυτό το φιλόδοξο project. Εκεί ακριβώς γεννήθηκε η πρώτη ιδέα και είπαμε «γιατί δεν το κάνουμε;». Και το κάναμε.
Επιστρέψαμε στην Αθήνα και το ξεκινήσαμε. «Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός», όπως λένε.
Από τότε η αρχική σκέψη της εταιρείας έχει διαμορφωθεί, έχει εμπλουτιστεί, έχουν αλλάξει πολλά, και κυρίως το γεγονός ότι εδώ και αρκετά χρόνια συνέχισα μόνη μου το δημιουργικό αυτό ταξίδι!
Έχει μείνει σταθερό, όμως, το ότι επιστρέφω πάντα στη Σύρο. Εκεί φορτίζω τις μπαταρίες μου, αποσυμπιέζομαι και εμπνέομαι! Εκεί παίρνω τις πιο σημαντικές αποφάσεις. Στοχάζομαι και οργανώνω τη σκέψη μου. Εχω επηρεαστεί απόλυτα από την κουλτούρα του νησιού και οι θεματολογίες από τον καλλιτεχνικό μας διευθυντή, Marios Schwab, για τις συλλογές με έμπνευση το ρεμπέτικο καθώς και για την ανδρική συλλογή από τους άνδρες του ’40 και του ’50, μιλάνε στο DNA μου.
Εκεί έχω φίλους ντόπιους, φίλους καρδιάς, που τους βλέπω πάντα όταν πηγαίνω.
Ο Κώστας Μπουγιούρης έχει το πιο ωραίο εστιατόριο, το «Ηλιοβασίλεμα», στον Γαλησσά, και οι φίλες μου Λίνα και Λέττα Φουρνιστάκη το αγαπημένο «Αλλού Γυαλού» στο Κίνι. Δίπλα στο σπίτι μου, στην Ποσειδωνία, είναι το πανέμορφο «Perroquet Tranquille» της Ρίκας Φατσέα και του Marc Bocquet, όπου έχουμε τη δυνατότητα να δοκιμάσουμε εξαιρετική γαλλική κουζίνα για αλλαγή.
Ενώ για τα πιο ωραία cocktails πάμε στο «Porte», του Χάρη Τάγιου, και έχουμε την επιλογή παράλληλα να δοκιμάσουμε εξαιρετικό σούσι, στο «Ikigai» στην Ερμούπολη. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην κάνω στάση στο πιο ωραίο μαγαζί οπτικών, του καλού μου φίλου Σταύρου Κοή.
Εχω και πιο νέους φίλους, όπως τον Δημήτρη Σταυρακόπουλο, που αναγέννησε ένα παλιό εργοστάσιο υφαντουργίας! Εβαλε όλο το μεράκι και την αγάπη του σε αυτό το μέρος, και πλέον ο επισκέπτης αναβιώνει τις εποχές της μεγάλης ακμής των σημαντικών εργοστασίων παραγωγής υφάσματος της χώρας μας.
Η λίστα μου είναι ατελείωτη από τα πόσα πράγματα μπορεί κάποιος να κάνει καλοκαίρι ή χειμώνα στον υπέροχο αυτόν προορισμό. Αλλά, κυρίως, μπορεί να εμπνευστεί κάτι μοναδικό, επηρεασμένος από τη σπάνια ενέργεια του νησιού, που κάποτε υπήρξε ένας ισχυρός κόμβος ανάπτυξης, κουλτούρας και παραγωγής.