«Πίστευα ότι μόνο η πρώτη νίκη μου εδώ θα ήταν ξεχωριστή σε συναισθήματα και πως αν κέρδιζα και δεύτερη φορά στη Μόντσα δεν θα ήταν κάτι τόσο ιδιαίτερο. Ομως, Θεέ μου, αισθανόμουν στους τελευταίους γύρους όπως το 2019, όταν κέρδισα για πρώτη φορά στην Ιταλία.
Το Μονακό και η Μόντσα είναι οι δύο αγώνες που θέλω να κερδίζω κάθε χρόνο. Προφανώς θέλω να κερδίζω όσο το δυνατόν περισσότερους αγώνες και να κατακτήσω τον τίτλο όσο γίνεται πιο σύντομα».
Τάδε έφη Σαρλ Λεκλέρ, ο οποίος θριάμβευσε στο ιταλικό Grand Prix, χαρίζοντας μια μεγάλη (και απαραίτητη) νίκη στη Ferrari. Ο 26χρονος πιλότος της Formula 1 κατάφερε να βγάλει 53 γύρους με μόλις ένα πιτ στοπ και αφήνοντας πίσω του τους πιλότους της McLaren, Οσκαρ Πιάστρι και Λάντο Νόρις.
Ο αγώνας αυτός ήταν μία ακόμα υπενθύμιση του ταλέντου και της ικανότητας του Λεκλέρ, ο οποίος αναμένεται να κυριαρχήσει στις πίστες τα επόμενα χρόνια και χάρη στο ελκυστικό παρουσιαστικό του αλλά και τα στοιχεία της προσωπικότητάς του που προκαλούν αβίαστη συμπάθεια έχει αναδειχθεί σε σταρ του αθλήματος – δεν είναι τυχαίο ότι έχει συγκεντρώσει περισσότερους από 16,5 εκατομμύρια followers στο Instagram.
Γεννημένος στις 16 Οκτωβρίου 1997 στο Μονακό, ο νεαρός άνδρας αγάπησε τους αγώνες με μηχανοκίνητα οχήματα από πολύ νωρίς στην παιδική του ηλικία. Ο πατέρας του, Ερβέ Λεκλέρ, υπήρξε οδηγός στη δεκαετία του ’80 και του ’90, συμμετέχοντας σε αγώνες της Formula 3. Αν και ο Ερβέ δεν κατάφερε να πετύχει κάποια μεγάλη αναγνώριση, μετέδωσε το πάθος του για το άθλημα στον μεσαίο γιο του.
Ο Λεκλέρ ο πρεσβύτερος ήταν ο πρώτος μέντορας του Σαρλ, υποστηρίζοντάς τον σε κάθε βήμα της καριέρας του και διαδραματίζοντας καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της αγωνιστικής του φιλοσοφίας.
Ο Σαρλ ξεκίνησε την καριέρα του στα karts σε ηλικία μόλις πέντε ετών, στο Brignoles, μια πίστα που ανήκε στον επιστήθιο φίλο του μεγάλου αδελφού του και μετέπειτα δικό του νονό, Ζιλ Μπιανκί.
Η φυσική, πηγαία ικανότητά του πίσω από το τιμόνι ήταν εμφανής από νωρίς και σύντομα άρχισε να κερδίζει πρωταθλήματα. Κατέκτησε τον τίτλο PACA στη Γαλλία το 2005, το 2006 και το 2008, κάνοντας μια πρώτη επίδειξη της αποφασιστικότητάς του αλλά και του αδιαμφισβήτητου ταλέντου του.
Το 2010 ο Σαρλ εντάχθηκε στην εταιρεία διαχείρισης οδηγών All Road Management του Νικολά Τοντ, γεγονός που του άνοιξε νέες πόρτες στην καριέρα του. Το 2014 έκανε το ντεμπούτο του στα μονοθέσια με τη Formula Renault 2.0 Alps, καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα.
Οι επιτυχίες συνεχίστηκαν το 2015, όταν συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Formula 3, καταλαμβάνοντας την τέταρτη θέση συνολικά, ενώ κέρδισε το πρωτάθλημα των rookies.
Το 2016 ο Λεκλέρ συμμετείχε στο πρωτάθλημα GP3, όπου με την ομάδα της ART Grand Prix κατέκτησε τον τίτλο, κερδίζοντας τρεις αγώνες και αποδεικνύοντας την αξία του ως ένας από τους πιο υποσχόμενους νεαρούς οδηγούς.
Την επόμενη χρονιά προήχθη στη Formula 2, όπου η κυριαρχία του ήταν απόλυτη. Αγωνιζόμενος με την ομάδα της Prema Racing, ο Λεκλέρ κατέκτησε τον τίτλο του πρωταθλητή με χαρακτηριστική άνεση, κερδίζοντας επτά από τους αγώνες της σεζόν.
Η επιτυχία του στη Formula 2 τού άνοιξε τις πόρτες για τη Formula 1, όπου έκανε το ντεμπούτο του το 2018 με την ομάδα της Sauber. Η πρώτη του σεζόν στην κορυφαία κατηγορία ήταν εντυπωσιακή, καθώς ο Λεκλέρ κατάφερε να αναδείξει το ταλέντο του και να βελτιώσει αισθητά την απόδοση της Sauber, οδηγώντας την στην 8η θέση του πρωταθλήματος κατασκευαστών. Το 2019 ο Σαρλ εντάχθηκε στη Ferrari, μία από τις πιο εμβληματικές ομάδες του αθλήματος.
Η πρώτη του σεζόν με τη Scuderia ήταν θριαμβευτική, με τον ανερχόμενο σταρ να γίνεται ο δεύτερος νεαρότερος οδηγός που κατέκτησε pole position στην ιστορία της ομάδας, καθώς και ο πρώτος Μονεγάσκος που κέρδισε αγώνα στο Grand Prix του Βελγίου.
Η νίκη του στη Μόντσα την ίδια χρονιά τον έκανε ήρωα για τους ιταλούς οπαδούς της Ferrari, επαναφέροντας τις μνήμες των ένδοξων εποχών του παρελθόντος.
Ωστόσο, η ζωή του δεν ήταν χωρίς προκλήσεις. Το 2017 ο πατέρας του, Ερβέ, απεβίωσε μετά από μακρά μάχη με σοβαρή ασθένεια, λίγες μέρες προτού ο Σαρλ κερδίσει τον αγώνα στο Μπακού για τη Formula 2.
Η απώλεια αυτή ήταν ένα σκληρό πλήγμα για τον νεαρό οδηγό, ο οποίος είχε ήδη χάσει τον μέντορά του, Ζιλ Μπιανκί, σε ένα θανατηφόρο δυστύχημα κατά τη διάρκεια του Ιαπωνικού Grand Prix το 2014.
Μάλιστα είχε πει ψέματα στον πατέρα του λίγο πριν αυτός πεθάνει ότι τον είχαν ήδη πάρει σε ομάδα της Formula 1, κάτι που δεν συνέβη παρά έναν μήνα μετά τον θάνατό του. Παρά τον πόνο αυτών των απωλειών, ο Λεκλέρ συνέχισε να προσπαθεί να κάνει πραγματικότητα τα όνειρά του, τιμώντας τη μνήμη των αγαπημένων του με τις επιδόσεις του στην πίστα.
Οι σεζόν της πανδημίας ήταν γεμάτες προκλήσεις για τον Λεκλέρ και τη Ferrari. Το 2020 και το 2021 το μονοθέσιο της Ferrari δεν ήταν ανταγωνιστικό, με αποτέλεσμα ο ατρόμητος πιλότος να περιοριστεί σε δύο και ένα πόντιουμ αντίστοιχα.
Παρά τις δυσκολίες, ο Λεκλέρ παρέμεινε αφοσιωμένος στην ομάδα και συνέχισε να δείχνει την αξία του ως οδηγός πρώτης γραμμής. Το 2022 έκανε δυναμική επιστροφή, κατακτώντας το πρώτο του Grand Chelem στο Grand Prix της Αυστραλίας και ολοκληρώνοντας τη σεζόν ως δευτεραθλητής, πίσω από τον Μαξ Φερστάπεν.
Η σεζόν του 2023, ωστόσο, ήταν κυριαρχούμενη από την ομάδα της Red Bull και τον Φερστάπεν, αφήνοντάς τον χωρίς νίκη, αλλά με πέντε pole positions και έξι πόντιουμ. Το 2024 η Ferrari επιβεβαίωσε την εμπιστοσύνη της στον Λεκλέρ, ανανεώνοντας το συμβόλαιό του για αρκετά χρόνια ακόμη.
Η προσθήκη του Λιούις Χάμιλτον ως συμπαίκτη του για το 2025 φέρνει νέα δυναμική στην ομάδα, προσθέτοντας έναν από τους πιο έμπειρους και επιτυχημένους οδηγούς στην ιστορία του αθλήματος δίπλα του. Το παρόν του ευειδούς Μονεγάσκου είναι γεμάτο υποσχέσεις για ακόμη περισσότερες επιτυχίες και δόξα στο μέλλον.
Το τελευταίο διάστημα ο Μαξ Φερστάπεν μοιάζει να περνάει μια ντεφορμέ περίοδο, εξ ου και υπάρχουν άλλα ονόματα που φιλοδοξούν να καλύψουν το κενό που έχει αφήσει. Ενας από τους οδηγούς είναι ο Οσκαρ Πιάστρι, γεννημένος στις 6 Απριλίου 2001 στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, ένας από τους πιο πολλά υποσχόμενους νέους πιλότους της Formula 1.
Η καριέρα του εκτοξεύθηκε όταν κέρδισε διαδοχικά τα πρωταθλήματα της Formula Renault Eurocup το 2019, της Formula 3 το 2020 και της Formula 2 το 2021. Αυτή η σειρά νικών τον έκανε τον μοναδικό οδηγό που κατάφερε να κερδίσει τρεις μεγάλους τίτλους σε τρία συνεχόμενα χρόνια. Το 2023, ο Πιάστρι έκανε το ντεμπούτο του στη Formula 1 με την ομάδα της McLaren, δείχνοντας άμεσα τις ικανότητές του και εντυπωσιάζοντας με τις επιδόσεις του.
Γνωστός για την ψυχραιμία και την ωριμότητά του πίσω από το τιμόνι, ο Πιάστρι έχει ήδη κερδίσει τον σεβασμό των συναδέλφων του και των φιλάθλων, ενώ θεωρείται ένας από τους μελλοντικούς πρωταγωνιστές του αθλήματος. Με την υποστήριξη της McLaren ο Πιάστρι αναμένεται να συνεχίσει να εξελίσσεται και να διεκδικεί θέσεις στο βάθρο.
Ολοένα και πιο συχνά ακούγεται και το όνομα του Λανς Στρολ, γεννημένου στις 29 Οκτωβρίου 1998 στο Μόντρεαλ του Καναδά, ο οποίος είναι ένας ταλαντούχος οδηγός της Formula 1 και γιος του δισεκατομμυριούχου επιχειρηματία Λόρενς Στρολ.
Η καριέρα του στον μηχανοκίνητο αθλητισμό ξεκίνησε από μικρή ηλικία, με τον Λανς να αγωνίζεται στα karts πρoτού προχωρήσει σε υψηλότερες κατηγορίες αγώνων. Το 2014 ο Στρολ εντάχθηκε στην Ακαδημία Οδηγών της Ferrari, όπου ανέδειξε το ταλέντο του κερδίζοντας το Πρωτάθλημα Formula 4 Ιταλίας το 2014 και το Πρωτάθλημα Ευρωπαϊκής Formula 3 το 2016.
Η είσοδός του στη Φόρμουλα 1 ήρθε το 2017 με την ομάδα της Williams, όπου σημείωσε το πρώτο του βάθρο στο Grand Prix του Αζερμπαϊτζάν, σε ηλικία μόλις 18 ετών, καθιστώντας τον έναν από τους νεαρότερους οδηγούς που πέτυχε αυτό το κατόρθωμα.
Το 2019 ο Στρολ μετακόμισε στην ομάδα της Racing Point, που αργότερα μετονομάστηκε σε Aston Martin, μετά την αγορά της από τον πατέρα του. Αν και συχνά έχει επικριθεί λόγω της οικογενειακής στήριξης και εύνοιας, ο Στρολ έχει αποδείξει ότι είναι ένας ικανός οδηγός, σημειώνοντας αξιοσημείωτες εμφανίσεις, όπως η pole position στο βροχερό Grand Prix της Τουρκίας το 2020 και αρκετοί τερματισμοί στο βάθρο. Η καριέρα του Στρολ στη Φόρμουλα 1 συνεχίζεται με την Aston Martin, όπου παλεύει να εδραιώσει τη θέση του ανάμεσα στους κορυφαίους οδηγούς.
Υπάρχει βεβαίως και ο Τζορτζ Ράσελ, γεννημένος στις 15 Φεβρουαρίου 1998 στο Κινγκς Λιν του Ηνωμένου Βασιλείου. Ξεκίνησε την καριέρα του στα karts, όπου γρήγορα έδειξε το ταλέντο του κερδίζοντας διάφορα πρωταθλήματα.
Η πορεία του στις μικρότερες κατηγορίες ήταν εξίσου εντυπωσιακή, με τον Ράσελ να κατακτά το πρωτάθλημα της GP3 το 2017 και της Formula 2 το 2018, οδηγώντας για την ομάδα της ART Grand Prix. Το 2019 ο Ράσελ έκανε το ντεμπούτο του στη Φόρμουλα 1 με την ομάδα της Williams, όπου, παρά το αδύναμο μονοθέσιο, απέδειξε την αξία του με σταθερές και ώριμες εμφανίσεις.
Η μεγάλη ευκαιρία για τον Ράσελ ήρθε το 2020, όταν αντικατέστησε τον Λιούις Χάμιλτον στη Mercedes στο Grand Prix του Σακίρ στο Μπαχρέιν, εντυπωσιάζοντας με την ταχύτητά του και την ικανότητά του να προσαρμόζεται σε ένα νέο μονοθέσιο.
Το 2022 ο Ράσελ εντάχθηκε πλήρως στη Mercedes ως επίσημος οδηγός, κατακτώντας το πρώτο του βάθρο και αποδεικνύοντας ότι είναι έτοιμος να ανταγωνιστεί στην κορυφή του αθλήματος. Με την υποστήριξη της Mercedes, ο Τζορτζ Ράσελ αναμένεται να είναι ένας από τους κύριους διεκδικητές τίτλων τα επόμενα χρόνια.