Μιλώντας για την ποιότητα ενός κρασιού, το τερουάρ είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας που διαμορφώνει την αξία του. Ομως, αν και ετυμολογικά η λέξη προέρχεται από το λατινικό «terra», που σημαίνει «γη», περιλαμβάνει εννοιολογικά και άλλα χαρακτηριστικά που δεν αφορούν μόνο τη σύσταση του εδάφους όπου καλλιεργούνται τα σταφύλια. To terroir (γαλλιστί) αναφέρεται επίσης στις ιδιαίτερες κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν στο συγκεκριμένο αμπέλι – ακόμη δηλαδή και στην κλίση που έχει το ηλιακό φως στο οποίο εκτίθεται ή στη φορά των ανέμων -, στο αν υπάρχει ή υπήρχε υγρό στοιχείο στην ευρύτερη περιοχή, στο υψόμετρο. Και φυσικά – κάτι που συχνά παραβλέπεται – στον ανθρώπινο παράγοντα. Στις πρακτικές δηλαδή που επιλέγουν οι οινοποιοί για να κάνουν τη φύτευση, να καταπολεμήσουν τους εχθρούς του αμπελιού, να πραγματοποιήσουν τον τρύγο, μέχρι και τη μέθοδο οινοποίησης, την παλαίωση, την εμφιάλωση και την αποθήκευση.
Αυτός είναι ο λόγος που πολλοί – πιο συντηρητικοί – θεωρούν ότι μόνο στη Γαλλία υπάρχει πραγματικό τερουάρ (εκεί άλλωστε δημιουργήθηκε ο όρος), γιατί μόνο εκεί οι άνθρωποι εξέλιξαν την οινοποίηση, τις τεχνικές τους, ανάλογα με τους παράγοντες που αφορούσαν το μικροκλίμα κάθε αμπελιού – πολλές φορές παρατηρούνται διαφορετικές συνθήκες ακόμη και μέσα στο ίδιο αμπέλι. Ετσι προέκυψαν, για παράδειγμα, τα περίφημα κρασιά της Βουργουνδίας, τα πιο ακριβά του κόσμου.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
