Με το όνομα Jain έχει γίνει ευρύτερα γνωστή η Ζαν Λουίζ Γκαλίς, μια 31χρονη γαλλίδα τραγουδίστρια και τραγουδοποιός. Γεννημένη στην Τουλούζ, έζησε σε πολλά μέρη του κόσμου, μεταξύ των οποίων το Ντουμπάι και το Κονγκό, λόγω της δουλειάς του πατέρα της, ο οποίος είναι μεγαλοστέλεχος σε πολυεθνική πετρελαϊκή εταιρεία. Η Jain έκανε το ντεμπούτο της στη δισκογραφία με το «Zanaka» το 2015. Τα singles «Come» και «Makeba» γνώρισαν μεγάλη επιτυχία, με το δεύτερο να βρίσκεται υποψήφιο για βραβείο Grammy στην κατηγορία Best Music Video (το βίντεό του έχει συγκεντρώσει περισσότερα από 160 εκατομμύρια views μόνο στο YouTube). Την επόμενη δουλειά της με τίτλο «Souldier» την παρουσίασε το 2018 – το περιοδικό «Rolling Stone» τη χαρακτήρισε μάλιστα «Artist You Need To Know» εκείνη τη χρονιά.
Στις 21 Απριλίου κυκλοφόρησε το νέο της άλμπουμ με τίτλο «The Fool». «To «The Fool» είναι η πιο σημαντική κάρτα της τράπουλας ταρό. Δεν μπορείς να είσαι ανοιχτός σε νέες εμπειρίες αν δεν αποφασίσεις πρώτα να διευρύνεις τους ορίζοντές σου. Κάνοντας ένα πρώτο βήμα προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, είτε αυτό αφορά το να οδηγήσεις ένα αυτοκίνητο είτε το να ερωτευτείς, πάντα υπάρχει η πιθανότητα να χάσεις την ισορροπία σου. Οποιαδήποτε στιγμή. Αλλά, στο τέλος, μια περιπέτεια χωρίς αναστολές είναι μονόδρομος στη ζωή» έχει πει σχετικά. Για την ίδια λειτούργησε ως πηγή έμπνευσης η Tarot de Marseille, μια μαντική τέχνη που της έδωσε ως κληρονομιά η μητέρα της, από την οποία αντλεί δύναμη για να οδεύει προς το άγνωστο μέσα σε έναν κόσμο γεμάτο κινδύνους και άπειρες πιθανότητες.
Φωτ.: Manufauque
Αναρωτιέμαι τι ρόλο έπαιξε η πανδημία στη δημιουργία του άλμπουμ σας…
«Από το 2014 έως το 2019 ήμουν συνεχώς σε τουρνέ. Εδωσα πάρα πολλές συναυλίες και είχα κουραστεί. Ηθελα να πάρω λίγο χρόνο για τον εαυτό μου και να προσπαθήσω να πω μια άλλη ιστορία, τελείως διαφορετική σε σύγκριση με τα προηγούμενα άλμπουμ μου. Hμουν στο Τόκιο λίγο πρoτού ξεκινήσει η πανδημία και είχα αποφασίσει ήδη ότι θα έκανα ένα διάλειμμα, ότι θα έπαιρνα απόσταση από τις καθημερινές υποχρεώσεις μιας περιοδείας για να γράψω νέα τραγούδια μόνη στο διαμέρισμά μου στο Παρίσι. Η αναγκαστική παύση ήρθε σε πολύ κατάλληλη για εμένα στιγμή».
Θέλετε να διαφοροποιείστε από άλμπουμ σε άλμπουμ γιατί σας ενοχλεί να σας βάζουν συγκεκριμένες ταμπέλες;
«Νομίζω πως ναι. Δεν θέλω να με βάζουν σε κουτάκια, θέλω με κάθε άλμπουμ να κάνω κάτι διαφορετικό, να δοκιμάζω νέα πράγματα, να μην επαναλαμβάνομαι, να εκπλήσσω τους άλλους. Επιθυμώ να καταθέτω πλήρεις καλλιτεχνικές προτάσεις και δεν είναι αυτοσκοπός μου η επιτυχία».
Στο παρελθόν τιμήσατε τις επιρροές που δεχτήκατε από την επαφή σας με την αφρικανική μουσική το διάστημα που ζήσατε στο Κονγκό. Τα τελευταία χρόνια τι ακούγατε;
«Οι γονείς μου είχαν μεγάλη συλλογή βινυλίων και μου τη χάρισαν. Ετσι είχα την ευκαιρία να εντρυφήσω στο έργο σπουδαίων καλλιτεχνών από τα 70s, των Pink Floyd, των Fleetwood Mac, της Τζόαν Μπαέζ, της Τζόνι Μίτσελ αλλά και της Κέιτ Μπους, που είναι ελαφρώς μεταγενέστερη. Τους γνώριζα όλους αυτούς φυσικά, αλλά ήμουν κυρίως εξοικειωμένη με τις μεγάλες επιτυχίες τους, δεν είχα καθίσει να ακούσω προσεκτικά ολόκληρα τα άλμπουμ τους. Ηταν υπέροχο, ήταν σαν να ανακάλυψα έναν καινούργιο κόσμο».
Ο ήχος του άλμπουμ σας, ωστόσο, δεν είναι καθόλου ρετρό.
«Δεν θέλαμε να βγει κάτι vintage, εξ ου και το ηλεκτρονικό στοιχείο είναι αρκετά έντονο στην παραγωγή. Με έχουν επηρεάσει άλλωστε πολλοί σύγχρονοι καλλιτέχνες όπως η Μπίλι Αϊλις – την οποία βρίσκω καταπληκτική, είναι τόσο μοντέρνα -, οι Daft Punk ή οι Justice».
Βλέπω στον καναπέ σας ένα μαξιλαράκι με κεντημένη τη μορφή της Φρίντα Κάλο. Ποιες άλλες γυναίκες θαυμάζετε;
«Πολλές γυναίκες, τη Σιμόν ντε Μποβουάρ, τη Φρίντα Κάλο, είναι τόσες οι γυναίκες που έχουν υπάρξει φοβερά δημιουργικές. Η Κέιτ Μπους ήταν, για παράδειγμα, η πρώτη που χρησιμοποίησε χειλόφωνο στα live της. H Στίβι Νικς έχει υπάρξει φανταστική δημιουργός. Η Τζόαν Μπαέζ είναι μια ακούραστη αγωνίστρια, μια πολύ δυνατή γυναίκα. Η Μπίλι Αϊλις επίσης προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει το κοινό της για την κλιματική αλλαγή».
Σας ανησυχεί αυτό που συμβαίνει στον πλανήτη μας;
«Ζούμε σε έναν βίαιο κόσμο, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν βοηθούν τα πράγματα, ανησυχώ ειδικά για τους εφήβους, γιατί είναι όλη την ώρα online, ακόμη και η δική μου γενιά δεν είχε την ίδια πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Βλέπουμε πολλούς νέους να παλεύουν με την κατάθλιψη και ολοένα χειροτερεύει η κατάσταση. Η κλιματική κρίση, οι πόλεμοι, υπάρχουν πολλά δεινά για να προβληματιστεί κανείς».
Πώς προσπαθείτε να αποκτήσετε πιο ολοκληρωμένη εικόνα για τα πράγματα; Διαβάζετε;
«Προσπαθώ. Πρέπει να μαθαίνουμε από το παρελθόν για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του μέλλοντος. Το αγαπημένο μου βιβλίο, ωστόσο, έχει να κάνει με τη μουσική, το έχει γράψει ο Ντέιβιντ Μπερν και λέγεται «How Music Works»».
Το φθινόπωρο αναμένεται να ξεκινήσετε την ευρωπαϊκή περιοδεία σας, ενώ το καλοκαίρι θα δώσετε συναυλίες στην πατρίδα σας και θα βρεθείτε σε διάφορα φεστιβάλ…
«Μόλις ξεκινήσαμε να κάνουμε πρόβες. Αυτή τη φορά θα έχω κανονική μπάντα μαζί μου στη σκηνή και πιστεύω ότι θα ακουστεί το νέο άλμπουμ όπως του αξίζει. Φοβάμαι βέβαια, γιατί έχω καιρό να δώσω συναυλίες, όμως ο ενθουσιασμός υπερισχύει ως συναίσθημα».
