Εχει συνθέσει μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες των τελευταίων χρόνων (μόνο το «Για κάποιο λόγο» με τον Νίκο Οικονομόπουλο έχει ξεπεράσει τα 51 εκατομμύρια views στο YouTube). Εχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού εμπορικού τραγουδιού, από τον Γιάννη Πάριο, την Καίτη Γαρμπή και τη Δέσποινα Βανδή έως τη Νατάσα Θεοδωρίδου και τον Γιώργο Μαζωνάκη, και συγκαταλέγεται και ο ίδιος στους πιο δημοφιλείς σταρ της εγχώριας ποπ σκηνής, με πολλούς θαυμαστές και εμφανίσεις σε γεμάτους χώρους (αυτή την περίοδο τραγουδάει στο «Εναστρον»). Ο Γιώργος Σαμπάνης ωστόσο αποτελεί μια περίπτωση ακόμη πιο ξεχωριστή από αυτό που μαρτυρούν τα προαναφερθέντα κατορθώματα: έχει, για παράδειγμα, μελοποιήσει στίχους του Μάνου Ελευθερίου και έχει υπογράψει τη μουσική στον πολύ ωραίο δίσκο «Φυλακή υψίστης ασφαλείας» (σε στίχους Ελεάνας Βραχάλη) που μοιράστηκαν ερμηνευτικά πριν από λίγα χρόνια ο Γιώργος Νταλάρας και ο Μπάμπης Στόκας.
Οι απαντήσεις για τη φαινομενικά αστείρευτη ικανότητά του να γράφει σουξέ που δεν αναπαράγουν μια συγκεκριμένη συνταγή ίσως βρίσκονται στην εμμονική σχέση που έχει με τη μουσική από γεννησιμιού του σχεδόν. Οι γονείς του δίδασκαν παραδοσιακούς χορούς και στο σπίτι του υπήρχε πάντα περιθώριο για ακούσματα σχετικά με τη δουλειά τους, αλλά και για τα διαχρονικά τραγούδια της δεκαετίας του ’60, του ’70 και του ’80. «Οι κυρίαρχες φωνές, βέβαια, ήταν αυτές της Χαρούλας Αλεξίου, του Γιώργου Νταλάρα και της Δήμητρας Γαλάνη» διευκρινίζει σήμερα εκείνος και συμπληρώνει πως άρχισε από μικρός να ακούει ξένη ροκ των 60s και των 70s και ως έφηβος πέρασε στην ακόμη πιο hard εκδοχή του είδους.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
