«Ποιητής είναι αυτός που γεννιέται με την εμπειρία μέσα του» είχε πει ο Σαρλ Μποντλέρ. Αυτό, μου φαίνεται, ισχύει για κάθε γνήσιο  καλλιτέχνη. Δεν είναι μόνο ένα αξίωμα αλλά
– και πρωτίστως – μια μεγάλη αλήθεια που ισχύει κατεξοχήν για έναν από τους πιο σημαντικούς μεταπολεμικούς μας ζωγράφους, τον Γιώργο Λαζόγκα, που μας αποχαιρέτησε στις 5 Ιουλίου, αφού ταλαιπωρήθηκε από την αρρώστια επί οκτώ και πλέον χρόνια.

Ο θάνατός του δεν ήταν αδόκητος, όμως δεν παύει να είναι οδυνηρός. Κι αν δεν είχε σταθεί δίπλα του όλα αυτά τα χρόνια η Αννα, θα μας είχε αποχαιρετήσει πολύ νωρίτερα.

Περιεχόμενο για συνδρομητές

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Έχετε ήδη
συνδρομή;

Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω

Θέλετε να γίνετε συνδρομητής;

Μπορείτε να αποκτήσετε την συνδρομή σας από εδω