Ισραήλ, 1994. Ενας έποικος έχει μπει σε ένα τζαμί στη Χεβρώνα και αρχίζει να σκοτώνει Παλαιστινίους που προσεύχονται. Τα επεισόδια κλιμακώνονται αστραπιαία στην περιοχή και ο Γιάννης Μπεχράκης είναι παρών με τον φακό του για να τα καταγράψει. Δεν υπάρχει χρόνος για σκέψη ή για χάσιμο, οπότε αποφασίζει να ειδοποιήσει ορισμένους πιτσιρικάδες Παλαιστινίους ότι οι Ισραηλινοί τούς έχουν στήσει ενέδρα για να τους πιάσουν. «Ολοι με προέτρεπαν να μη μιλήσω. Αισθάνθηκα όμως ότι ήταν άδικο να μπουν στη φυλακή, γιατί το μέλλον τους θα ήταν μαύρο. Μου είπαν: «Σκέφτηκες ότι τώρα που είναι έξω μπορεί να πάνε να σκοτώσουν το παιδάκι κάποιου Ισραηλινού;». Είχαν δίκιο. Εκανα όμως εκείνο που είχα νιώσει ότι έπρεπε να κάνω».
Ο Γιάννης Μπεχράκης, ο σπουδαίος φωτορεπόρτερ του Reuters που πέθανε από καρκίνο στις 2 Μαρτίου, στα 59 του χρόνια, είχε άπειρες ιστορίες να αφηγηθεί από όλες τις περιπέτειές του στον κόσμο στο πλαίσιο της κάλυψης των μεγάλων διεθνών γεγονότων. Πόλεμοι, φυσικές καταστροφές, πολιτικές αναταραχές αλλά και παγκόσμια αθλητικά γεγονότα προσεγγίζονταν από τον πολυβραβευμένο φωτογράφο με την αποστασιοποίηση του άψογου επαγγελματία αλλά και με την ενσυναίσθηση του συμπονετικού ανθρώπου. «Οταν φωτογραφίζω, υιοθετώ κατά 85% την ηθική της δημοσιογραφίας και βάζω και ένα 15% από την ηθική τη δική μου. Εάν αυτά τα δύο έρθουν σε σύγκρουση, παίρνω τις αποφάσεις μου εκείνη τη στιγμή για το τι θα ακολουθήσω. Συνήθως ακολουθώ τη δική μου ηθική» έλεγε σε μια συνέντευξή μας για το ένθετο περιοδικό «VMen» της εφημερίδας «Το Βήμα» το 2016. Την εποχή δηλαδή που του είχε απονεμηθεί το βραβείο Πούλιτζερ, μαζί με τους φωτογράφους Αλκη Κωνσταντινίδη και Αλέξανδρο Αβραμίδη, για την κάλυψη της προσφυγικής κρίσης σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
