Σε νεαρή ηλικία ήθελε να γίνει πολιτικός, στη συνέχεια επέλεξε τη νομική επιστήμη, διαπρέποντας στα πρώτα του επαγγελματικά βήματα στο εξωτερικό, και τα τελευταία 30 χρόνια τον έχει κερδίσει ολοκληρωτικά ο τραπεζικός κλάδος, έχοντας πετύχει πολλές πρωτιές και επιτυχίες και συνδέσει το όνομά του με σπουδαίες πρωτοβουλίες για καταθέτες, δανειολήπτες, επαγγελματίες, μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, τον απλό κόσμο.
Σήμερα, ο κ. Γεώργιος Τανισκίδης είναι πρόεδρος της Optima bank, θέση που κατέχει από την ίδρυσή της, το 2019, και είναι περήφανος που η τράπεζα βρίσκεται σε διαρκή ανοδική πορεία σε όλα τα επίπεδα.
Δηλώνει αισιόδοξος για την ελληνική οικονομία και στέλνει μήνυμα σε όσους πιστεύουν στα επιδόματα ότι «αν κάποιος δεν μάθει να ψαρεύει, με το να του δίνω ψάρια δύο φορές την εβδομάδα και μετά να σταματήσω, πάλι νηστικός θα μείνει».
Τονίζει ότι το νούμερο ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα είναι το δημογραφικό και αναφέρει ότι «στην Optima bank έχουμε αναλάβει μια σημαντική πρωτοβουλία για την ενίσχυση των οικογενειών της τράπεζας, ώστε να μην έχουν κανέναν ενδοιασμό στην προσπάθεια που πρέπει να καταβληθεί από όλους για την αύξηση του πληθυσμού», ενώ συστήνει στους ιδιοκτήτες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων να προχωρήσουν σε συνενώσεις και να μάθουν την τέχνη τού «συνεργάζεσθαι».
Ο κ. Τανισκίδης είναι φίλαθλος του Ολυμπιακού και η κατάκτηση του UEFA Europa Conference League, και μάλιστα μέσα στη χώρα μας, είναι, σύμφωνα με τον ίδιο, ένας πραγματικός ελληνικός θρίαμβος, όχι μόνο για την κατάκτηση αυτή καθαυτή, αλλά κυρίως για την πορεία της ομάδας.
Απευθυνόμενος στους νέους που τώρα κάνουν τα πρώτα τους βήματα, τους προτρέπει να έχουν όνειρα, φιλοδοξίες, να επιδιώκουν την αριστεία και να μη φοβούνται να βάζουν τον πήχη ψηλά. Μάλιστα, ο πρόεδρος της Optima bank αποκαλύπτει τι του απάντησε ο αείμνηστος Μίκης Θεοδωράκης όταν τον ρώτησε τι θα γινόταν αν γεννιόταν σήμερα.
Photo Credit; Νίκος Βαρδακαστάνης
Ο ίδιος συγκινείται όταν αναφέρεται στην ιδιαίτερα τιμητική διαδικασία χειροθέτησής του σε Άρχοντα του Πατριαρχείου από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο και θεωρεί την ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνισμού. Μάλιστα περιγράφει με συγκίνηση τι είπε μπροστά στον Παναγιώτατο κατά τη διαδικασία χειροθέτησής του, αναφερόμενος σε δύο συγκλονιστικές σκηνές από την ταινία «Πολίτικη κουζίνα».
Κύριε πρόεδρε, ξεκινήσατε την καριέρα σας ως πετυχημένος νομικός στην Αμερική και έχετε εξελιχθεί ως ένας από τους πιο σημαντικούς τραπεζίτες στην Ελλάδα και όχι μόνο. Ποια ήταν τα πρώτα βήματά σας και ποιοι είναι εκείνοι οι επαγγελματικοί σταθμοί στη ζωή σας που καθόρισαν την έως τώρα πορεία σας;
Το επάγγελμα και ο κλάδος που τελικά ακολούθησα στη ζωή μου είναι και αποτέλεσμα συμπτώσεων. Αν τυχόν με ρωτούσατε όταν ήμουν μικρός τι φαντάζομαι πως θα γίνω όταν μεγαλώσω, θα σας απαντούσα πολιτικός. Ωστόσο, δεν μετανιώνω στιγμή για αυτό που έγινα και μάλιστα νιώθω πολύ χαρούμενος για όσα έχω καταφέρει στη μέχρι σήμερα επαγγελματική μου πορεία. Η τραπεζική, ξέρετε, είναι σπουδαία. Και αυτό γιατί χρειάζεται να ξέρεις πράγματα και για το τσιμέντο και για τα αυτοκίνητα, και για τον τουρισμό αλλά και για τον καφέ. Εκτίθεσαι, με άλλα λόγια, σε όλες τις πλευρές του επιχειρηματικού γίγνεσθαι, είσαι αναγκασμένος να είσαι πολυδιάστατος.
Μια στιγμή που καθόρισε την πορεία μου ήταν στο τέλος του Γυμνασίου, όταν και έπρεπε τότε να επιλέξουμε την κλασική ή την πρακτική κατεύθυνση. Εγώ έκανα την επιλογή μου την τελευταία ημέρα που είχαμε στη διάθεσή μας και δήλωσα την κλασική κατεύθυνση, ενώ οι γονείς μου νομίζω πως θα ήθελαν να γίνω ιατρός, χωρίς ωστόσο να αντιταχθούν στην επιλογή μου.
«Για εμάς όσο σημαντικές είναι οι έρευνες ικανοποίησης πελατών άλλο τόσο και ίσως περισσότερο σημαντικές είναι οι έρευνες ικανοποίησης προσωπικού. Και αυτό διότι κανένα δυσαρεστημένο στέλεχος δεν μπορεί να κάνει έναν πελάτη ευχαριστημένο».
Σπούδασα Νομική στην Αθήνα και σε συνέχεια του μεταπτυχιακού μου στην Αμερική ξεκίνησα να εργάζομαι σε δικηγορική εταιρεία της Νέας Υόρκης, αφού είχα περάσει το bar exam και μπορούσα να ασκήσω το δικηγορικό επάγγελμα. Με την επιστροφή μου στην Ελλάδα, ξεκίνησε η καριέρα μου στην τραπεζική, όταν και εργάστηκα στη Χiosbank, όπου οι νομικές μου γνώσεις μού επέτρεψαν να σχεδιάσουμε μαζί με το νομικό τμήμα της τράπεζας το πρώτο στεγαστικό δάνειο από ιδιωτική τράπεζα με πολύ φιλικότερη διαδικασία έκδοσης, με εξασφάλιση προσημείωση και όχι υποθήκη, που έχει δυσβάσταχτα έξοδα για τον δανειολήπτη, και απάντηση σε τρεις μόνο ημέρες, κάτι που άλλαξε για πάντα τη συγκεκριμένη αγορά.
Σήμερα είστε πρόεδρος της Οptima bank. Μιας τράπεζας που την ξεκινήσατε από το μηδέν και σήμερα αριθμεί πάνω από 500 εργαζομένους, με σημαντικές επιτυχίες σε όλους τους τομείς. Μιλήστε μας για αυτή την προσπάθεια. Τι είναι αυτό που κάνει την Optima bank να ξεχωρίζει;
Βλέπαμε ήδη από το 2014 πως οι τράπεζες δυσκολεύονταν και αυτό γινόταν όλο και χειρότερο, με αποτέλεσμα να φτάνουμε το 2016 όπου σχεδόν το 50% των δανείων δεν εξυπηρετούνταν. Ήταν μια πολύ άσχημη περίοδος για τις τράπεζες. Εμείς, όταν ξεκινήσαμε την Optima bank, το 2019, είχαμε μια ευλογία. Δεν είχαμε κανένα κόκκινο δάνειο, αφού ξεκινούσαμε την τράπεζα από το μηδέν. Βέβαια, την ίδια στιγμή, πολλοί μας έλεγαν να το ξανασκεφτούμε και να μην το τολμήσουμε, ωστόσο εμείς δεν είχαμε καμία αμφιβολία. Ήμασταν βέβαιοι πως υπάρχει χώρος για μια νέα τράπεζα και μάλιστα πολύς.
Εκείνο όμως που κυρίως μας διαφοροποιεί είναι πως εμείς σχεδιάσαμε όλη τη λειτουργία μας με γνώμονα τον πελάτη. Θελήσαμε, και το καταφέραμε τουλάχιστον για τους δικούς μας πελάτες, να αλλάξουμε την αρνητική εικόνα που είχαν για τα τραπεζικά ιδρύματα. Ο πελάτης μας, όταν μπαίνει σε οποιοδήποτε κατάστημά μας στην Ελλάδα, έχει πάντα μια ευχάριστη εμπειρία, αφού λύνει τα θέματά του εύκολα, γρήγορα και σωστά. Και αυτό ξεκινά από τα ίδια μας τα στελέχη, από εμάς τους ίδιους.
Στην Optima bank φροντίζουμε και νοιαζόμαστε πραγματικά για τους ανθρώπους μας, ώστε και εκείνοι να φροντίζουν και να νοιάζονται για τους πελάτες μας. Θα πρόσθετα μάλιστα πως για εμάς όσο σημαντικές είναι οι έρευνες ικανοποίησης πελατών άλλο τόσο και ίσως περισσότερο σημαντικές είναι οι έρευνες ικανοποίησης προσωπικού. Και αυτό διότι κανένα δυσαρεστημένο στέλεχος δεν μπορεί να κάνει έναν πελάτη ευχαριστημένο.
«Ας μην αφήνουμε λοιπόν το παρελθόν να μας εκβιάζει και ας φροντίσουμε να μη χάσουμε την ευκαιρία του ευνοϊκού κλίματος και της προοπτικής. Πρέπει να συνεχίσουμε, χωρίς βιασύνες και με προσοχή, να βλέπουμε μπροστά, με αισιοδοξία για τη χώρα μας. Και κυρίως να πράττουμε».
Και είναι αυτοί οι ευχαριστημένοι πελάτες και στελέχη μας που μας έφεραν σήμερα στο σημείο να παρουσιάζουμε μια υγιά και διαρκώς αναπτυσσόμενη τράπεζα. Με κέρδη που ξεπερνούν τα 103 εκατ. ευρώ για το 2023, με απόδοση ιδίων κεφαλαίων να φτάνει σε ποσοστό 29%, με διαφορά το υψηλότερο στην Ελλάδα και από τα υψηλότερα στην Ευρώπη, και με διανομή μερίσματος €0,44 ανά μετοχή, ποσό που αντιστοιχεί στο 32% των κερδών της χρήσης 2023. Αξίζει επίσης να αναφερθεί η εξαιρετική πορεία της μετοχής της Optima bank, που μέσα σε επτά μήνες από την ημέρα εισαγωγής της στο Χρηματιστήριο Αθηνών έχει καταγράψει κέρδη ύψους άνω του 63%.
Πώς θα χαρακτηρίζατε την ελληνική οικονομία, ποια είναι τα δυνατά και αδύνατα σημεία της;
Είμαι αισιόδοξος για την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Έχει μπει πλέον μια τάξη στα δημοσιονομικά, το τραπεζικό σύστημα έχει ισορροπήσει, το Χρηματιστήριο επιτελεί με σοβαρότητα τον σκοπό του και παράλληλα η χώρα παρουσιάζει ρυθμούς ανάπτυξης που ξεπερνούν κατά πολύ τον μέσο όρο της ΕΕ. Επιπρόσθετα, ο Μηχανισμός Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας της ΕΕ προσφέρει πολύτιμη βοήθεια ώστε η χώρα να προχωρήσει σε στρατηγικές επενδύσεις και το μόνο που μένει, κατά τη γνώμη μου, είναι απλά να μην εφησυχάσουμε.
Θυμάμαι πως ένας Ελληνοαμερικανός πολύ καλός φίλος μου παλαιότερα μου είχε πει: «Στην Ελλάδα πάμε καλά, αλλά πιστεύω πως εμείς οι Έλληνες δεν χάνουμε ευκαιρία να χάσουμε ευκαιρία». Ας μην αφήνουμε λοιπόν το παρελθόν να μας εκβιάζει και ας φροντίσουμε να μη χάσουμε την ευκαιρία του ευνοϊκού κλίματος και της προοπτικής. Πρέπει να συνεχίσουμε, χωρίς βιασύνες και με προσοχή, να βλέπουμε μπροστά, με αισιοδοξία για τη χώρα μας. Και κυρίως να πράττουμε. Τα λόγια και η κριτική είναι πάντα εύκολα.
Την περίοδο της πανδημίας, αλλά και τώρα που βιώνουμε την κρίση της ακρίβειας, χορηγούνται στους πολίτες μια σειρά επιδομάτων για να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις και στις καθημερινές ανάγκες τους. Ποια είναι η άποψή σας για αυτόν τον τρόπο κάλυψης αναγκών των νοικοκυριών;
Τα επιδόματα βεβαίως και ανακουφίζουν και έρχονται ως αρωγός στα ασθενή εισοδήματα, αλλά τελικώς δεν βοηθούν ουσιωδώς, γιατί «αν κάποιος δεν μάθει να ψαρεύει, με το να του δίνω ψάρια δύο φορές την εβδομάδα και μετά να σταματήσω, πάλι νηστικός θα μείνει». Θα ήθελα λοιπόν να σημειώσω πως η συνεχής και αλόγιστη, κάποιες φορές, αυτής της μορφής βοήθεια από το κράτος τελικά ζημιώνει και το κράτος και τον πολίτη, ο οποίος εκπαιδεύεται σε μια τέτοια σχέση αλληλεξάρτησης, ενώ το κράτος ξοδεύει πόρους οι οποίοι πιθανότατα θα μπορούσαν να επενδυθούν σε παραγωγικές δράσεις.
Τι θα βελτιώνατε στη χώρα μας;
Στην Ελλάδα, πιστεύω λόγω του άκρατου λαϊκισμού, έχουμε συνηθίσει να αναφερόμαστε στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Θα πρέπει να αποκτήσουμε μεγαλύτερες επιχειρήσεις, γιατί το μέγεθος προσδίδει πλεονέκτημα στην ανταγωνιστικότητα. Είναι κάτι που πρέπει να αντιληφθούμε, να ενθαρρύνουμε τις συνενώσεις και να φύγουμε από τη λογική τού να έχω το μικρό φέουδό μου. Ο Έλλην εν τέλει πρέπει να μάθει στον 21ο αιώνα την τέχνη τού ΣΥΝΕΡΓΑΖΕΣΘΑΙ.
Αν είχατε τη δυνατότητα να δώσετε λύση σε ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, ποιο θα ήταν αυτό και τι κινήσεις θα κάνατε;
Πράγματι, υπάρχει μια σιωπηρή απειλή στη χώρα μας και αυτή είναι το δημογραφικό πρόβλημα. Ο πληθυσμός της Ελλάδoς μειώνεται και, κατά τη γνώμη μου, αποφεύγουμε να το αντιμετωπίσουμε στην πραγματική του διάσταση. Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν από 70 χρόνια η αναλογία του πληθυσμού της Ελλάδας προς την Τουρκία ήταν 1 προς 3, ενώ σήμερα προσεγγίζει το 1 προς 9. Σήμερα ο πληθυσμός της χώρας μας ανέρχεται σε 10,4 εκατ. ενώ της Τουρκίας ανέρχεται σε 85,8 εκατ. Τα τελευταία χρόνια, κάθε χρόνο, χάνουμε μία Λαμία ή ένα Αγρίνιο ή μία Αλεξανδρούπολη από τη διαφορά γεννήσεων – θανάτων και δεν αφυπνιζόμαστε.
Οφείλουμε να το θέσουμε ως εθνικό μας στόχο, με συναινέσεις και συμφωνημένες δράσεις με μακροχρόνιο ορίζοντα. Και δεν μιλάμε για να φέρει στον κόσμο μια οικογένεια ένα τρίτο ή ένα τέταρτο παιδί. Ακόμη και το ένα ή δύο παιδιά αποτελούν στόχο, δυστυχώς! Σε πρόσφατη έρευνα (Έρευνα για την Υπογεννητικότητα, Μάιος 2024, Metron Analysis), το 81% των ερωτηθέντων θα ήθελε να έχει τουλάχιστον δύο παιδιά, ωστόσο οι προτεραιότητες έχουν αλλάξει και εκεί πιθανότατα εντοπίζεται το «πρόβλημα».
Εσείς, ως πρόεδρος της Optima bank, τι κίνητρα δίνετε στους εργαζομένους σας για να αποκτήσουν ή να διευρύνουν την οικογένειά τους;
Εμείς στην Optima bank έχουμε αναλάβει μια σημαντική πρωτοβουλία για την ενίσχυση των οικογενειών της τράπεζας, ώστε να μην έχουν κανέναν ενδοιασμό στην προσπάθεια που πρέπει να καταβληθεί από όλους για την αύξηση του πληθυσμού μας. Αποφασίσαμε ότι για κάθε γέννηση παιδιού, η οικογένεια θα λαμβάνει €1.000 τον μήνα ενίσχυση για 12 μήνες. Χαιρόμαστε που αυτή μας την πρωτοβουλία ακολουθούν και άλλες ελληνικές εταιρείες και ελπίζουμε σύντομα η πλειονότητά τους να αναλάβει δράση. Διότι το δημογραφικό είναι ένα πρόβλημα για την πατρίδα μας που αν δεν το αντιμετωπίσουμε σήμερα, το 2050, με το δυσμενέστερο σενάριο, θα είμαστε μόλις 8,3 εκατομμύρια.
Την Κυριακή επιλέξαμε εκείνους που θα μας εκπροσωπήσουν στο Ευρωκοινοβούλιο. Τι θα περιμένατε εσείς ως Έλληνας πολίτης από το Ευρωκοινοβούλιο;
Στη χώρα μας και στις φετινές ευρωεκλογές το πλήθος, δυστυχώς, των κομμάτων δεν ασχολήθηκε με την Ευρώπη, αλλά ασχολήθηκε με το τι κάνει το «χωριουδάκι» μας. Τελικά, με αυτή τη νοοτροπία, είναι σαν να γυρίζουμε την πλάτη μας στην εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τείνουμε να εστιάζουμε πολύ περισσότερο σε αυτά που μας χωρίζουν, παρά σε αυτά που μας ενώνουν μέσα στην Ευρώπη. Η θέση μας στην Ευρώπη είναι δεδομένη και πιστεύω πως, με αφορμή τις ευρωεκλογές, θα έπρεπε να μας απασχολούν πολύ περισσότερο θέματα που επηρεάζουν τις ζωές μας και τα οποία συζητούνται και σχεδιάζονται στις ομάδες εργασίας της ΕΕ και κυρίως να εστιάσουμε την προσοχή μας στο πώς θα πάμε στο επόμενο βήμα, που δυστυχώς φαίνεται πως σήμερα έχει ξεχαστεί. Γιατί αυτοί που κάποτε μέσα από τις στάχτες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οραματίστηκαν μια ενωμένη Ευρώπη δεν σκέφτονταν μια απλή οικονομική συνεργασία. Οραματίστηκαν τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης. Και δυστυχώς σήμερα αυτός ο στόχος φαίνεται απόμακρος.
Τα τελευταία χρόνια έχουμε σημαντικές γεωπολιτικές εξελίξεις στη γειτονιά μας. Σας ανησυχούν; Πώς μπορούν να επηρεάσουν την οικονομία αλλά και τις αποφάσεις των επενδυτών;
Θα σας απαντήσω με τη φράση του Αλμπερτ Αϊνστάιν που λέει πως το μέτρο της ευφυΐας είναι η ικανότητα για αλλαγή. Προφανώς με ανησυχούν ενέργειες και αποφάσεις που προκαλούν αβεβαιότητα, ένταση και συγκρούσεις στην περιοχή. Ωστόσο, θεωρώ πως, λίγο ή πολύ, πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν στις ζωές μας γεγονότα που θα ανατρέπουν τα σχέδιά μας και θα μας αναγκάζουν να σκεφτούμε τρόπους να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες, βρίσκοντας τις κρυμμένες ευκαιρίες, που πάντα υπάρχουν. Αυτό πρέπει να κάνει μια χώρα και σίγουρα αυτό κάνει ένας σοβαρός επενδυτής. Δεν είναι τυχαίο ότι στα κινεζικά η λέξη «κρίση» είναι σύνθετη και αποτελείται από τα ιδεογράμματα του κινδύνου και της ευκαιρίας.
Σε παγκόσμιο επίπεδο τι σας ανησυχεί;
Είχα τη χαρά, κυρίως όμως την τιμή, να παρακολουθήσω την ομιλία που έκανε ο πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, κ. Σταμάτης Κριμιζής, ως προσκεκλημένος στην ετήσια συνάντηση της Optima bank. Ο διακεκριμένος λοιπόν αυτός ερευνητής του διαστήματος, ένας «σπουδαίος Έλλην» θα έλεγα εγώ, μας ξάφνιασε λέγοντάς μας ότι η γενιά μας θα έχει να αντιμετωπίσει δύο σοβαρότατα και δυσεπίλυτα προβλήματα. Την κλιματική αλλαγή και την τεχνητή νοημοσύνη. Και μας ξάφνιασε ακόμα περισσότερο όταν μας είπε πως αυτά τα θέματα θα πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ.
Photo Credit; Νίκος Βαρδακαστάνης
Αυτή τη συνέντευξη θα τη διαβάσουν και πολλοί νέοι άνθρωποι που τώρα κάνουν τα πρώτα βήματα της ζωής τους. Αν σας ρωτούσαν πού να στραφούν όσον αφορά τις σπουδές τους και τι επάγγελμα να επιλέξουν, τι θα τους συμβουλεύατε;
Θα έλεγα πως είναι ωραίο οι νέοι να έχουν όνειρα, φιλοδοξίες, να επιδιώκουν την αριστεία και να μη φοβούνται να βάζουν τον πήχη ψηλά, γιατί ακόμα και αν δεν τα καταφέρουν, θα έχουν ήδη φτάσει ψηλότερα προσπαθώντας να προσεγγίσουν την κορυφή. Επίσης, θα ήθελα εδώ να σημειώσω πως αν κάποιος συνδυάσει ταλέντο, θέληση και σκληρή δουλειά, μπορεί να τα καταφέρει περίφημα σε οποιονδήποτε τομέα και αν θελήσει να ακολουθήσει.
Αλλά όλα τα ταλέντα δεν πρέπει να ξεχνούν ποτέ πως πρέπει να παντρευτούν τη σκληρή δουλειά, αλλιώς η επιβράβευση δεν θα έρθει. Θέλω εδώ να σας παραθέσω κάτι που μου είχε πει ο αείμνηστος Μίκης Θεοδωράκης όταν τον ρώτησα τι θα γινόταν αν γεννιόταν σήμερα. Και μου απάντησε αφοπλιστικά: «Μα φυσικά αστροναύτης». Πρέπει πάντα να κοιτάμε στο μέλλον.
Γνωρίζω ότι είστε φίλαθλος του Ολυμπιακού. Ο αθλητισμός τι σημαίνει για εσάς; Τι σηματοδοτεί για τη χώρα;
Επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας μια ιστορία. Το μακρινό 1985 με βρήκε στη Σουηδία και στον αγώνα Γκέτεμποργκ – Παναθηναϊκός (0-1), όπου η ελληνική ομάδα προκρίθηκε στα ημιτελικά του τότε Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Αν και Ολυμπιακός, φώναζα περισσότερο από τους φίλους μου Παναθηναϊκούς. Ήταν στο 87′ όταν ένας ηλικιωμένος κύριος δίπλα μου έβαλε τα κλάματα. Όταν τον ρώτησα «γιατί κλαις, αφού κερδίζουμε», μου είπε: «Κλαίω από χαρά, γιατί αύριο θα πάω στο εργοστάσιο με ψηλά το κεφάλι». Δεν χρειάζεται να πω άλλα. Κανείς δεν θα τον ρωτούσε τι ομάδα ήταν. Αν ήταν Ολυμπιακός, Άρης, ΠΑΟΚ ή ΑΕΚ. Όλοι θα τον συνέχαιραν γιατί θα ήταν ο Έλλην.
Σχεδόν 40 χρόνια μετά, η κατάκτηση του Europa Conference League από την ομάδα του Ολυμπιακού, και μάλιστα μέσα στη χώρα μας, είναι ένας πραγματικός ελληνικός θρίαμβος. Όχι μόνο για την κατάκτηση αυτή καθαυτή, αλλά κυρίως για την πορεία του. Θυμηθείτε τις στιγμές που κανείς δεν πίστευε πως η ομάδα θα προχωρήσει. Εκείνοι όμως το πίστεψαν. Διόρθωσαν τα λάθη, εργάστηκαν σκληρά και θριάμβευσαν. Αυτό είναι για εμένα αθλητισμός και χαίρομαι πάρα πολύ για κάθε επιτυχία ελληνικής ομάδας και αθλητή μας.
Συζητώντας κανείς με έναν επιτυχημένο τραπεζίτη αναρωτιέται πώς περνάει τον ελεύθερο χρόνο του. Χόμπι έχετε; Τι σας βοηθά να παίρνετε τις σωστές αποφάσεις;
Δύσκολα θα με απορροφήσει μόνο μία δραστηριότητα. Μου αρέσει να ασχολούμαι με πολλά πράγματα, είμαι γενικά περίεργος. Αν θέλετε να το εκφράσω με θετική αύρα, θα μπορούσατε να με αποκαλέσετε φιλομαθή, λέξη που βρίσκω ιδιαίτερα κολακευτική.
Άλλοτε είναι η ορεινή πεζοπορία, άλλοτε το σκάκι, άλλοτε η μουσική, άλλοτε ένα βιβλίο. Εκείνο όμως που θα σας έλεγα πως με απασχολεί περισσότερο είναι τα θέματα του ελληνισμού. Με όση δύναμη μπορώ να έχω, συμμετέχω σε δράσεις και πρωτοβουλίες που έχουν ως στόχο να διατηρήσουν και να ενισχύσουν τον ελληνισμό, κυρίως ως προς τα πολιτισμικά μας χαρακτηριστικά και σε κέντρα όπου έχουμε πανάρχαια ιστορία.
Κλείνοντας, κύριε πρόεδρε, θα ήθελα να σταθούμε σε μια σπουδαία στιγμή για εσάς, στην ανακήρυξή σας από τον ίδιο τον Οικουμενικό Πατριάρχη, τον κ.κ. Βαρθολομαίο, σε Αρχοντα του Πατριαρχείου. Τι σημαίνει αυτό για τον Γιώργο Τανισκίδη;
Με τιμά ιδιαίτερα η χειροθέτησή μου ως Άρχων του Πατριαρχείου από τον Παναγιώτατο. Θεωρώ την ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία άμεσα συνδεδεμένη με τον ελληνισμό. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι του.
Θέλω να σας περιγράψω δύο σκηνές από την ταινία «Πολίτικη κουζίνα». Η πρώτη σκηνή εμφανίζει τον πρωταγωνιστή ως μικρό παιδί, να προσπαθεί να ανάψει ένα κερί στο μανουάλι, να μη φτάνει, να ανασηκώνεται και τέλος να τον βοηθά ο παππούς του να το ανάψει. Στο μανουάλι υπήρχαν πολλά κεριά. Μετά από χρόνια, όταν ο πρωταγωνιστής, μεγάλος πια, είχε πάει να βρει τον παππού του στο νοσοκομείο, μπήκε στην ίδια εκκλησία, όμως δεν υπήρχε κανένα αναμμένο κερί. Υπήρχε μόνο ένα καντηλάκι και ένας ηλικιωμένος που προσπαθούσε να ανάψει το κερί του. Αυτή τη φορά ήταν ο πρωταγωνιστής που τον βοήθησε να το ανάψει και μόλις το άναψε και το τοποθέτησε στο μανουάλι, ένα ρεύμα αέρα σβήνει το κερί. Υπάρχουν λοιπόν κάποιοι άνθρωποι στη χώρα μας που κάνουμε μια προσπάθεια. Έναν αγώνα να μη σβήσει το κερί.
