Είναι μόλις 34 ετών και όμως θεωρείται μία πρωτοπόρος επιστήμονας στον τομέα της ρομποτικής, έχοντας συστήσει τη δική της ερευνητική ομάδα στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Ντάρμσταντ της Γερμανίας και έχοντας λάβει χρηματοδότηση ύψους 1,7 εκατ. ευρώ από το Γερμανικό Ινστιτούτο Ερευνών. Η δρ Γεωργία Χαλβατζάκη ήξερε από μικρή να θέτει στόχους και να τους πετυχαίνει. Είναι Σάββατο πρωί όταν μιλάμε μέσω Skype, με εκείνη να βρίσκεται στο σπίτι της στην πόλη Ντάρμσταντ του κρατιδίου της Εσσης στη Γερμανία. Οπως ομολογεί, το πάθος της για τη ρομποτική ξεκίνησε στα μαθητικά της χρόνια. «Θα έλεγα ότι υπήρξα ανέκαθεν καλή μαθήτρια, αυτό που ίσως θα ονόμαζε κάποιος ακόμα και βαθμοθήρα» λέει γελώντας. «Μέχρι την Α’ Λυκείου, αν με ρωτούσε κάποιος τι ήθελα να σπουδάσω, δεν είχα μία απάντηση. Αλλοτε έλεγα γιατρός, άλλοτε φιλόλογος, έπειτα αστροφυσικός. Ωσπου μία ημέρα, στο μάθημα της Τεχνολογίας, η καθηγήτριά μας, η κυρία Νικολάου, μας μοίρασε μια σειρά θεμάτων για εργασίες. Εγώ κλήθηκα να ασχοληθώ με τη ρομποτική. Ηταν ένα πρότζεκτ που «έτρεχε» σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Επρεπε να συλλέξουμε άρθρα και πληροφορίες και να παρουσιάσουμε στο τέλος του έτους την εργασία μας. Με θυμάμαι με τον πατέρα μου να κρατάμε αποκόμματα δημοσιευμάτων του «Bήματος» που μιλούσαν για ρομποτική».
Ετσι ένας καινούργιος δρόμος άνοιξε για εκείνη. «Μέχρι τότε έβλεπα τα ρομπότ μέσα από τα παιδικά προγράμματα στην τηλεόραση. Νόμιζα ότι ήταν προϊόντα επιστημονικής φαντασίας. Στρατηγικά λοιπόν αποφάσισα να περάσω στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ και να ακολουθήσω τον κλάδο της ρομποτικής. Ηθελα να μάθω να προγραμματίζω ρομπότ».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
