Κάθε μικροβιακή πανδημία που βασανίζει την ανθρωπότητα συνοδεύεται από μια σιωπηλή πανδημία ψυχικών διαταραχών. Ενόσω η δημόσια συζήτηση εστιάζει αναπόφευκτα στους προβληματισμούς που αφορούν τη διασπορά, τη θνησιμότητα και τις μακροχρόνιες επιπλοκές για την υγεία εκείνων που νοσούν, η διεθνής επιστημονική έρευνα διαπιστώνει ότι οι ψυχικές επιπτώσεις είναι εξίσου απειλητικές τόσο για την επιβίωση του ατόμου όσο και των κοινωνιών.
Ζητήματα όπως η παρατεταμένη αβεβαιότητα, η δυσπιστία εξαιτίας της αυτονόητης δυσκολίας στην κατανόηση της πολυσύνθετης ιατρικής αλήθειας για αυτόν τον ιό – που ξεδιπλώνεται βαθμιαία καθώς αποκτούμε περισσότερη γνώση -, η τεράστια πρόκληση προσαρμογής στον διαφορετικό τρόπο ζωής που υπαγορεύουν τα μέτρα προστασίας, η υπερπληροφόρηση, η παραπληροφόρηση και βέβαια οι μικρές ή οι μεγάλες αστοχίες στην εφαρμογή πολιτικών δημόσιας υγείας με κοινωνική αποδοχή τραυματίζουν στο παρασκήνιο τις ψυχές μας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
