Στο πλαίσιο ενός παγκόσμιου συνεδρίου πυρηνικής φυσικής στη Σουηδία το μακρινό πλέον 1985 ο Ευάγγελος Γαζής βρέθηκε κατά λάθος χωρίς εισιτήριο επιστροφής. Οταν αποτάθηκε στον σουηδικό αερομεταφορέα SAS για να βρει μια λύση στο πρόβλημά του βρέθηκε αντιμέτωπος με τη δυσπιστία του υψηλόβαθμου σουηδού υπευθύνου που κλήθηκε να τον εξυπηρετήσει. «Yπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται με την πυρηνική φυσική στην Ελλάδα;» αναφώνησε με γνήσια έκπληξη. «Μέχρι τώρα νόμιζα ότι οι Ελληνες είναι μόνο εργάτες ή καθαριστές». Από τότε έχουν αλλάξει πολλά, αλλά όχι και τόσα ώστε να έχουμε φτάσει στο σημείο να αξιοποιούμε όσους το αποτολμούν, με αποτέλεσμα να συγκροτούν «τη βαριά μας βιομηχανία, δηλαδή τους εξαιρετικούς αποφοίτους των θετικών, πολυτεχνικών και ιατρικών σχολών» όπως λέει ο Ευάγγελος Γαζής, «την οποία κάνουμε εξαγωγή, και μάλιστα δωρεάν». Κάτι ξέρει εκείνος, τόσο ως καθηγητής Πειραματικής Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο αλλά και ως ερευνητής στο CERN, όπου εργάζεται από το 1983 με το ίδιο αντικείμενο. Το CERN, το μεγαλύτερο πειραματικό κέντρο πυρηνικών ερευνών και ειδικά της σωματιδιακής φυσικής, το οποίο συστήθηκε το 1954, με την Ελλάδα ως ένα από τα ιδρυτικά μέλη, δίνει συχνά ελληνικά ονόματα στα ερευνητικά προγράμματα με τα οποία εξελίσσεται τελικά η υψηλή τεχνολογία (ή δίνει την ίδια την τεχνολογία και στον μη επιστημονικό κόσμο, όπως στον παγκόσμιο ιστό www). «Αυτή τη στιγμή εργαζόμαστε επισήμως σε ερευνητικά προγράμματα 250 καθηγητές και υποψήφιοι διδάκτορες από όλα τα πανεπιστήμια της Ελλάδας. Αλλοι 150 δουλεύουν σε ξένα πανεπιστήμια αλλά είναι Ελληνες. Οπότε είμαστε ένας σημαντικός αριθμός ελλήνων επιστημόνων στο CERN των 10.000 εργαζομένων και δεν είμαστε μόνο φυσικοί, αλλά και μηχανικοί, νομικοί, φιλόλογοι, οικονομολόγοι κ.λπ. Επίσης, έχουμε πολύ καλά αποτελέσματα χωρίς να διαθέτουμε τους πόρους και την τεχνική βοήθεια των διάσημων πανεπιστημίων Αμερικής και Ευρώπης». Ο Ευάγγελος Γαζής έχει όμως ένα όραμα. «Για να βγούμε από την κρίση πρέπει να αξιοποιήσουμε την υψηλή τεχνολογία και να επενδύσουμε στο τεράστιο επιστημονικό δυναμικό που φεύγει. Να δημιουργήσουμε συνθήκες όπου με το πολύ φθηνότερο εργατικό κόστος σε σχέση με τη Γερμανία, τη Σουηδία και την Ευρώπη γενικότερα μπορούμε να παράγουμε προϊόντα υψηλής τεχνολογίας σε καλύτερες τιμές και ενδεχομένως και σε καλύτερη ποιότητα. Η κυβέρνηση πρέπει να πιστέψει ότι απαιτούνται επενδύσεις σε υψηλή τεχνολογία, και όχι μόνο για ξενοδοχειακές μονάδες».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
