Παρατηρώ στα ταξίδια µου, στα τρένα και στα λεωφορεία, την ευκολία µε την οποία οι νεότεροι κυρίως επιβάτες βάζουν τα πόδια τους στο απέναντι κάθισµα, φορώντας πάντα τα παπούτσια τους. Παρατηρώ και εκείνους που µετά, χαλαρά και άνετα, κάθονται σε εκείνα τα καθίσµατα. Τα οποία µπορεί να έχουν επάνω τους από λάσπη έως ό,τι πιο αηδιαστικό µπορεί να φανταστεί ανθρώπου νους. Δεν έρχοµαι από τη µακρινή εποχή του µονίππου που οι άνθρωποι κάθονταν σαν στρατιωτάκια ακούνητα, αµίλητα και αγέλαστα. Ερχοµαι από µια κοντινή εποχή, όπου όµως τα παιδιά µεγάλωναν µε αρκετά «µη», ανάµεσά τους και τα «µη βάζεις τα παπούτσια σου πάνω στην καρέκλα», «µην κάθεσαι πάνω σε βρώµικες επιφάνειες», «µη φέρεσαι σαν γουρούνι». Αναθρεµµένος έτσι, έµαθα πως τα παπούτσια είναι για να περπατάµε και τα καθίσµατα για να καθόµαστε. Και πως δεν βάζουµε τα παπούτσια πάνω στα καθίσµατα γιατί οι σόλες τους είναι βρώµικες. Αυτά στην Ελλάδα, καθώς από τα πρώτα ταξίδια µου στο εξωτερικό διαπίστωσα πως το εκεί επιβατικό κοινό είχε πιο χαλαρές συνήθειες: Και τα παπούτσια έβαζε στα καθίσµατα, και στο πάτωµα του λεωφορείου καθόταν, και έτρωγε και έπινε εν κινήσει. Τέτοιες συµπεριφορές µού επιβεβαίωναν πως οι πολιτισµένοι Ευρωπαίοι, που για πολλά τους θαύµαζα και τους ζήλευα, είχαν τα δικά τους ελλείµµατα πολιτισµού.
Σήμερα, έπειτα από πολλά ταξίδια, θεωρώ πως ο καλοαναθρεμμένος Ελληνας έχει καλύτερους τρόπους από πολλούς Ευρωπαίους που ενίοτε του κουνάνε το δάχτυλο, θεωρώντας τον κατώτερο είδος που δεν έχει θέση στον κόσμο τους. Είναι και πιο σχολαστικός στην καθαριότητα. Ή ήταν. Γιατί τον καιρό της παγκοσμιοποίησης, με όλα τα καλά αλλά και με τα κακά που φέρνει μαζί της, έχουμε αρχίσει και εδώ να γινόμαστε Ευρωπαίοι με την κακή έννοια. Παπουτσωμένα πόδια πάνω στα καθίσματα των λεωφορείων και των τρένων, φρεσκοπλυμένα τζιν που μαζεύουν όλη τη βρωμιά της πόλης καθισμένα στα πεζοδρόμια και στα σκαλιά, μακό και παλτά που «σκουπίζουν» την υγρασία του γκαζόν και μαζί της τις ακαθαρσίες των σκύλων που βολτάρουν με τα αφεντικά τους στα πάρκα και στις πλατείες με το λιγοστό πράσινο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
