Το παρατήρησα στον κοινωνικό μου περίγυρο και δεν ήταν και τόσο δύσκολο: δεν είναι όλοι οι οπαδοί και απολογητές του Βλαδίμηρου Πούτιν αντιεμβολιαστές, αλλά δεν υπάρχει αντιεμβολιαστής που να μην είναι οπαδός του Πούτιν. Οτι στην Ελλάδα οι οπαδοί του Πούτιν είναι περισσότεροι από τους αντιεμβολιαστές είναι δεδομένο, αλλά ότι όλοι σχεδόν οι αντιεμβολιαστές είναι οπαδοί του Πούτιν είναι λίγο περισσότερο ενδιαφέρον. Αλλά έχει την εξήγησή του.
Οπως φυσικά θυμόμαστε, οι αντιεμβολιαστές δεν ανήκαν σε έναν και μόνο πολιτικό χώρο: τους συναντούσες σε όλο το πολιτικό φάσμα, αν και κυρίως ήταν άνθρωποι που αδιαφορούν για αυτό το φάσμα και τις εκφάνσεις του. Και τον Πούτιν άλλωστε τον λατρεύουν γιατί τον βλέπουν «εκτός φάσματος»: είναι στα μάτια τους κάποιος που λείπει από την Ελλάδα. Αλλοι βλέπουν στο πρόσωπό του έναν βασιλιά, άλλοι έναν καλό πατερούλη, άλλοι τον εθνικιστή ηγέτη που έχει ανάγκη η χώρα – κάθε χώρα. Και ένα μόνο έχει και στη δική του περίπτωση σημασία. Οτι τους μοιάζει πως είναι αντισυστημικός. Δηλαδή ένας από αυτούς.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
