Σκωτία, 12 Νοεμβρίου 1933: Ενας άνδρας που είχε βγάλει βόλτα τον σκύλο του στις όχθες της λίμνης Νες (Loch Ness), στην περιοχή του Foyers, απαθανάτισε σε μια θολή φωτογραφία ένα περίεργο πλάσμα.
Που μπορεί να ήταν ο τετράποδος φίλος του τη στιγμή που έβγαινε από το νερό κρατώντας στα δόντια του ένα κλαδί. Μπορεί να ήταν μια βίδρα, μια περαστική πάπια ή ένας κύκνος που τέντωνε τον λαιμό του.
Ο,τι και αν ήταν, η φωτογραφία εκείνη πέρασε στην Ιστορία ως η πρώτη αδιάσειστη(;) απόδειξη πως το μυστηριώδες Τέρας της Λοχ Νες – φήμες για την ύπαρξη του οποίου ακούγονταν από πολύ παλιά – δεν ήταν αποκύημα της φαντασίας!
Εχουν περάσει 90 χρόνια από τότε και ακόµα και σήµερα οι «κυνηγοί τεράτων», οι ευφάνταστοι και φιλοπερίεργοι εκδρομείς αλλά και ορισμένοι επιστήμονες αναζητούν την ακριβοθώρητη Νέσι, όπως τελικά βάφτισαν το παράξενο ζώο. Οχι μόνο αυτή.
Γιατί τα τέρατα δεν κρύβονται μόνο μέσα στην ομίχλη της Σκωτίας, της γης των πανάρχαιων μύθων και θρύλων, κρύβονται και στις πλαγιές των Ιμαλαΐων, και στα πυκνά τροπικά δάση της Λατινικής Αμερικής. Κρύβονται και στα όνειρά μας. Κυρίως εκεί!
Τι είδε η Αλντι Μακέι;
Στις 15 Απριλίου 1933, μερικούς μήνες πριν από την ημέρα που ο Χιου Γκρέι (έτσι ονομαζόταν ο άνδρας με τον σκύλο) φωτογράφισε για πρώτη φορά τη Νέσι, η Αλντι Μακέι, που βρισκόταν με τον σύζυγό της στην περιοχή, είχε επίσης γίνει μάρτυρας της ύπαρξής της: Η Αλντι με τη μεγάλη φαντασία είχε δει να επιπλέει στο νερό ένα πλάσμα που έμοιαζε με φάλαινα.
Η εμπειρία της έγινε άρθρο σε τοπική εφημερίδα και αναπαράχθηκε και από άλλα έντυπα, εντός και εκτός Ηνωμένου Βασιλείου, κάνοντας τη λίμνη Νες διάσημη σε όλον τον κόσμο. Μια λεπτομέρεια που καθένας μπορεί να την αξιολογήσει όπως νομίζει: Η αυτόπτης μάρτυς ήταν η μάνατζερ ξενοδοχείου που λειτουργούσε στην περιοχή.
Το οποίο ξενοδοχείο μόνο κερδισμένο βγήκε από τους τουρίστες που άρχισαν να ταξιδεύουν ως τη Σκωτία με την ελπίδα να δουν από κοντά το «τέρας». Πάντως, λίγο μετά τη δική της εμπειρία, στις 22 Ιουλίου 1933, και άλλο ένα ζευγάρι, ο Τζορτζ Σπάισερ και η σύζυγός του, είδε το μυστηριώδες πλάσμα, αυτή τη φορά να διασχίζει έναν αυτοκινητόδρομο και να κατευθύνεται προς τη λίμνη.
Στα δικά τους μάτια έμοιαζε με δεινόσαυρο. Το 1934 ένας μοτοσικλετιστής ονόματι Αρθουρ Γκραντ σχεδόν συγκρούστηκε μαζί του, με τους ειδικούς να αποφαίνονται πως αυτό που τον τρόμαξε ήταν μάλλον μια φώκια ή μια ευμεγέθης βίδρα και πως, επηρεασμένος από τους μύθους, με άλλο πλάσμα κουτούλησε και άλλο είδε. Την ίδια χρονιά, ένας γιατρός, ο Ρόμπερτ Κένεθ Γουίλσον, φωτογράφισε το υποτιθέμενο τέρας.
Σήμερα οι πολυσυζητημένες φωτογραφίες του θεωρούνται αποτέλεσμα φάρσας. Τη δεκαετία του ’40 το μυστηριώδες «φάντασμα» της λίμνης απέκτησε και όνομα: Εκτοτε αποκαλείται χαϊδευτικά Νέσι. To όνομα, το οποίο έχει καταγωγή από την ελληνική και τη λατινική γλώσσα, στην τοπική διάλεκτο σημαίνει αγνό. Πόσο αγνό μπορεί αλήθεια να είναι ένα τέρας;
Ο Αγιος Κολούμπα και η δύναμη της πίστης
Ιστορίες για τη Νέσι της Λοχ Νες ακούγονταν πολλούς αιώνες πριν από τη γέννηση της Αλντι Μακέι και όλων εκείνων που ισχυρίζονται πως την είδαν και τη φωτογράφισαν. Σύμφωνα με παλαιές γραφές που μας ταξιδεύουν στον έβδομο αιώνα μ.Χ., ένας ιρλανδός ηγούμενος και ιεραπόστολος, ο οποίος στη συνέχεια αγιοποιήθηκε, ο Αγιος Κολούμπα, και οι ακόλουθοί του βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα θηρίο που λίγο προηγουμένως είχε σκοτώσει έναν άνδρα που κολυμπούσε στον ποταμό Νες.
Ο Αγιος, με τη συνδρομή του Κυρίου και με τη δύναμη της πίστης του, κατάφερε να το αντιμετωπίσει. Την ύπαρξη ενός παράξενου πλάσματος περιέγραψαν στα χρόνια που ήρθαν και άλλοι άνθρωποι, μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής και περαστικοί κυνηγοί τεράτων που είχαν ως όνειρο της ζωής τους μια συνάντηση με τη Νέσι. Το κρυφτούλι μαζί της δεν σταμάτησε ποτέ, συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας, με διάφορα φιλμ και φωτογραφίες να αναζωπυρώνουν κάθε λίγο και λιγάκι τον μύθο της.
Και με τους ερευνητές (σοβαρούς και μη) να προσπαθούν να δώσουν εξήγηση, άλλοι κάνοντας λόγο για ένα ψέμα που κρατά αιώνες γιατί αυτού του είδους τα ψέματα αρέσουν πολύ στον κόσμο, άλλοι για ένα πράγματι σπάνιο ζώο που μπορεί κάποια στιγμή να έκανε την εμφάνισή του και άλλοι για την παράξενη ικανότητα του ανθρώπινου ματιού να βλέπει ενίοτε εκείνο που περιμένει να δει ακόμα και αν δεν υπάρχει.
Το 2003 το BBC οργάνωσε έρευνα στη λίμνη Νες χρησιμοποιώντας την πιο σύγχρονη τεχνολογία, όπως τα ηχοεντοπιστικά συστήματα σόναρ. Το αποτέλεσμα επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά πως η Νέσι μάλλον είναι μούφα. Είναι;
Από τον Λεβιάθαν στο Τσουπακάμπρα
Πλάσμα των παραμυθιών ή της πραγματικότητας, το μόνο σίγουρο είναι πως η Νέσι με το τρυφερό όνομα και την τρομακτική όψη δεν είναι μόνη! Μέσα στο πέρασμα των αιώνων η ανθρώπινη φαντασία δημιούργησε (και συνεχίζει να δημιουργεί) και άλλους όμοιούς της, τέρατα που εμφανίζονται στις λαϊκές αφηγήσεις ή στις σελίδες της παγκόσμιας λογοτεχνίας – δημιουργήματα σημαντικών συγγραφέων – για να μας ψυχαγωγήσουν με τις παραμυθένιες ιστορίες τους, ξεκινώντας από τη Λερναία Υδρα και τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη της ελληνικής μυθολογίας, τον Λεβιάθαν, το γιγάντιο κήτος-φίδι της Παλαιάς Διαθήκης, περνώντας από τον κόσμο των βρικολάκων και φτάνοντας στους αποτρόπαιους μπαμπούλες που περιγράφουν συγγραφείς οι οποίοι απολαμβάνουν να μας τρομάζουν όπως ο Στίβεν Κινγκ.
Αλλά και τέρατα που εμφανίζονται, λένε, σε διάφορες περιοχές του κόσμου. Που μας περιμένουν στην επόμενη στροφή του δρόμου! Και που αν αγαπάμε τη ζωή μας καλά θα κάνουμε να κρατηθούμε μακριά τους!
Το Γέτι, ο Χιονάνθρωπος των Ιμαλαΐων, μισός άνθρωπος και μισός αρκούδα-γορίλας, μπορεί να γεννήθηκε στα παμπάλαια παραμύθια του Θιβέτ (σύμφωνα με τα οποία όποιος τον δει πεθαίνει) αλλά βρέθηκε και στον δρόμο βρετανών εξευρευνητών του 19ου αιώνα που εντόπισαν τα τεράστια αποτυπώματα των πελμάτων του στο χιόνι. Οι επιστήμονες επιμένουν πως επρόκειτο για αρκούδα.
Ο Μεγαλοπόδαρος (Sasquatch) είναι σαν το Γέτι τεράστιος και τριχωτός και κρύβεται στα δάση της Βόρειας Αμερικής. Και αυτός προέρχεται από τα λαϊκά παραμύθια, αν και δεν είναι λίγοι εκείνοι που ισχυρίζονται πως τον φωτογράφισαν (από μακριά, τόσο μακριά ώστε να μην καταλαβαίνεις τι βλέπεις) ή πως ηχογράφησαν τον ανατριχιαστικό θόρυβο που κάνουν τα βήματά του πάνω στα ξερά φύλλα. Καλού κακού, ας προσέχουν όσοι πεζοπορούν στα μέρη του.
Τέλος, το Τσουπακάμπρα είναι μυθικό πλάσμα που κατοικοεδρεύει στις χώρες της Λατινικής Αμερικής. Σκοτώνει κυρίως οικόσιτα ζώα για να τους ρουφήξει το αίμα και είναι κάτι ανάμεσα σε αρκούδα και λύκο με ακανθωτή ράχη και μακριά νύχια. Ενα τέτοιο ζώο πρωταγωνιστεί στην ταινία «Chupa» που γύρισε προσφάτως για το Netflix ο Χονάς Κουαρόν.
Αυτή την εκδοχή, ενός χαριτωμένου Τσουπακάμπρα που μπορεί να γίνει φίλος με τον άνθρωπο (στην ταινία συνδέεται τρυφερά με ένα 13χρονο αγόρι) κρατάμε εμείς στην προσπάθειά μας να νιώσουμε ασφαλείς στον κόσμο των τεράτων. Ή μάλλον, σε έναν κόσμο γεμάτο τέρατα, που δεν είναι απαραιτήτως δημιουργήματα της φαντασίας μας.
