Διακοπές στην Αρτα

Δεν θα τη σκεφτόµουν ποτέ ως προορισµό για τις διακοπές µου και υποθέτω πως δεν είµαι ο µόνος. Γιατί να επιλέξεις µια πυκνοχτισµένη πόλη που επιπλέον δεν βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα για να περάσεις το καλοκαίρι σου, όταν δεν κατάγεσαι από την περιοχή, δηλαδή όταν δεν έχεις εκεί σπίτι και συγγενείς; Πέρασα όµως από την Αρτα στον δρόµο µου προς την Πάργα και την Κέρκυρα, και κάτι από περιέργεια, κάτι που είχα σκάσει από τη ζέστη και ήθελα να πιω έναν δροσερό χυµό (από πορτοκάλια Αρτας), αποφάσισα να κάνω µια στάση στο κέντρο της. Πάρκαρα κάτω από το κάστρο, που δεν το περίµενα τόσο εντυπωσιακό. Ηταν η πρώτη ευχάριστη έκπληξη. Οι πληροφορίες που µου έδωσε η ευγενέστατη κυρία που µε υποδέχτηκε στο περίπτερο της εισόδου του αναβάθµισαν την πόλη στα µάτια µου, αποκαλύπτοντάς µου αξιοθέατα που αγνοούσα: Βυζαντινές εκκλησίες, αρχοντικά, αρχαιολογικά µνηµεία και ένα αρχαιολογικό µουσείο που θα του άξιζε να είναι πιο γνωστό και πιο δηµοφιλές. Θύµα και η Αρτα της κακής και άναρχης δόµησης, όπως εξάλλου όλη σχεδόν η Ελλάδα, κρύβει το γοητευτικό πρόσωπό της κάτω από τόνους µπετόν. Χρειάζεται σκάψιµο για να το ανακαλύψεις. Οµως µε τη βοήθεια εκείνων που νοιάζονται πραγµατικά τον τόπο τους και µε λίγη καλή διάθεση φτάνεις στην ουσία των πραγµάτων, επιβεβαιώνεις πως ακόµα και αν κάναµε ό,τι µπορούσαµε για να καταστρέψουµε τις πόλεις µας, πάντα κάτι έχει διασωθεί. Στην Αρτα έχουν διασωθεί πολλά. Το επιβεβαίωσα ξεφυλλίζοντας και τα κατατοπιστικά φυλλάδια που έχει εκδώσει ο Δήµος Αρταίων: Το ένα ήταν οδηγός για τη «Διαµονή από τρεις ώρες ως τρεις µέρες» στην πόλη, το άλλο αφορούσε τα κυριότερα αξιοθέατα της περιοχής, το τρίτο πρότεινε δραστηριότητες για µαθητές και οικογένειες. Υπήρχε και ένα, το πιο συγκινητικό, για την ιστορία της Ισραηλίτικης Κοινότητας Αρτης. Οι εκδόσεις µού έκαναν εντύπωση για την αισθητική τους, την ποιότητα της εκτύπωσής τους και τα άρτια κείµενά τους. Πού θέλω να καταλήξω; Στον κοµβικό ρόλο που µπορούν και πρέπει να παίξουν οι τοπικές κοινωνίες και οι αρχές κάθε τόπου στην ανάδειξή του. Ελλάδα, ως γνωστόν, δεν είναι µόνο οι παραλίες και τα νησιά. Ελλάδα είναι και πόλεις όπως η Αρτα (µπορώ να αναφέρω δεκάδες ακόµα) που όσο και αν έχουν κακοπάθει, όσο και αν τις έχουµε κακοποιήσει χτίζοντας τις απαισιότατες πολυκατοικίες µας, όσο και αν θεωρούνται µη τουριστικές, µε λίγη φροντίδα αποκαλύπτουν τις ιδιαίτερες οµορφιές τους. Θαύµατα δεν γίνονται, η ζηµιά που έχει συντελεστεί είναι µεγάλη, όµως πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Αρκεί να υπάρχουν η έγνοια και η αγάπη που, διαβάζοντας προσεκτικά τα φυλλάδια του δήµου που κρατούσα στα χέρια µου, ένιωσα πως κάποιοι έχουν για την Αρτα τους. Σίγουρα θα επιστρέψω για να τη γνωρίσω καλύτερα.