Ενα βιβλίο που ξεκινά με την πρόταση «Θα έλεγα ψέματα αν ισχυριζόμουν ότι η δυστυχία της μητέρας μου δεν μου έχει προκαλέσει ποτέ ευχαρίστηση» δεν μπορεί παρά να κεντρίσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Το μυθιστόρημα «Καμένη Ζάχαρη» (εκδ. Κλειδάριθμος) της Αβνι Ντόσι δεν περιορίζεται ωστόσο σε προβοκατόρικα φραστικά πυροτεχνήματα, αλλά εξετάζει, με αφορμή τη δυσλειτουργική, γεμάτη παρανοήσεις και τραύματα, σχέση μιας κόρης με τη μάνα της, τους περιορισμούς της μνήμης και τα εμπόδια που συναντά οποιοσδήποτε προσπαθώντας να ανακαλύψει τον αληθινό του εαυτό. Το πόνημα της γεννημένης το 1982 συγγραφέως βρέθηκε στη βραχεία λίστα του Man Booker Prize το 2020, ήταν πρόσφατα υποψήφιο για το Women’s Prize for Fiction και τιμήθηκε εφέτος με το βραβείο Sushila Devi.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
