Η haute αθλητική ενδυμασία έκανε δυναμική είσοδο στo προσκήνιο την τελευταία δεκαετία. Ωστόσο, η τάση αυτή γεννήθηκε τη δεκαετία του 1970 όταν τα μαθήματα γυμναστικής έγιναν πιο δημοφιλή. Μερικά χρόνια μετά, στα 80s, η Τζέιν Φόντα έγινε η απόλυτη φαντασίωση με το στενό κορμάκι στις βιντεοκασέτες με ασκήσεις αερόμπικ.
Η «λογική» των ρούχων άθλησης ήταν ότι, ενώ είναι σίγουρα βολικό να κάνεις στεπ στην άνεση του σπιτιού σου, χωρίς να χρειάζεται να ιδρώνεις συνοδεία αγνώστων, παράλληλα όμως αυτό που φοράς, εκτός από το να κινείσαι σωστά, μπορεί να σε βοηθάει και στην ψυχολογία σου, να σε ανεβάζει. Θυμάστε π.χ. το γκρι φούτερ και τις χρωματιστές γκέτες της Αλεξ Οουενς (την οποία ερμήνευε η Τζένιφερ Μπιλς) από το «Flashdance»; Ηταν κάτι σαν τη στολή που τη μεταμόρφωνε. Οσο το κίνημα του fitness και της ευεξίας αναπτυσσόταν, λοιπόν, οι άνθρωποι χρησιμοποίησαν όποια casual ρούχα είχαν για να κάνουν τις γυμναστικές ασκήσεις τους. Και αυτό ώθησε τις αθλητικές μάρκες να αρχίσουν να σχεδιάζουν πιο ειδικά ρούχα, κατάλληλα για αθλητικές δραστηριότητες, χωρίς όμως η χρήση τους να πρέπει να περιορίζεται στο γυμναστήριο. Σταδιακά, η παραγωγή αυτών των ενδυμάτων βελτιώθηκε εντυπωσιακά, με καινοτόμα υλικά όπως η lycra, το spandex, το νάιλον και ακόμη πιο εξειδικευμένα και λειτουργικά μείγματα συνθετικών ινών. Βολικά στην εφαρμογή αλλά και στο… χάζι των αποτελεσμάτων των push ups.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
