«Πλια των Θεών, δε σε βαστάει το μάτι!/ Μην είσαι του Παράδεισου κομμάτι;» αναρωτιέται ο κερκυραίος λαϊκός ποιητής Σπύρος Νικοκάβουρας (1883-1952) σε ποίημα που αναφέρεται στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Εχει πράγματι κάτι από παράδεισο το νησί του Ιονίου: Την εικόνα του καταπράσινου κήπου που είναι γεμάτος με άνθη και καρπούς. Την οργιαστική ομορφιά της φύσης που συναντάς μπροστά σου σε κάθε στροφή του δρόμου. Τη δροσερή ανάσα της θάλασσας που το περιβάλλει. Αλλά και, για να περάσουμε και στα έργα των ανθρώπων, την αρμονία της μουσικής που ως αναπόσπαστο κομμάτι της τοπικής κουλτούρας συνοδεύει την καθημερινή ζωή των κατοίκων της.
Ιστορία γραµµένη µε νότες
Μετά μουσικής επιβιβαζόμαστε και εμείς στον προορισμό μας, με τη μουσική από τις φιλαρμονικές ορχήστρες που δραστηριοποιούνται στο νησί να συνοδεύουν τα πρώτα μας βήματα. Μουσικές που από το 1840, οπότε ιδρύθηκε η Φιλαρμονική Εταιρεία Κέρκυρας (γνωστή ως η Παλαιά Φιλαρμονική) από τον Νικόλαο Μάντζαρο, μέχρι σήμερα δεν έπαψαν να ακούγονται στα στενά της πόλης της Κέρκυρας και στα χωριά της. Συνθέτης του Εθνικού μας Υμνου και ιδρυτής της Επτανησιακής Σχολής που μας χάρισε σπουδαίους δημιουργούς και μουσικά αριστουργήματα, ο Μάντζαρος θεωρείται από τους πρωτοπόρους, από τους ανθρώπους που με το πλούσιο έργο τους έθεσαν τις βάσεις της εν Ελλάδι έντεχνης μουσικής. Το Μουσείο της Φιλαρμονικής Εταιρείας Κέρκυρας που βρίσκεται πολύ κοντά στο σπίτι όπου ο συνθέτης γεννήθηκε, έζησε και πέθανε, τον τιμά, αυτόν και τους άλλους κερκυραίους συνθέτες που διαμόρφωσαν την πολύτιμη για όλη τη χώρα μουσική των Επτανήσων.
Φινέτσα που παραπέμπει σε άλλες εποχές, σε μία από τις πιο χαρακτηριστικές γωνιές του κέντρου της πόλης της Κέρκυρας./ Φωτ.: Shutterstock
Η Παλιά Πόλη
Μια και ξεκινήσαμε από την πόλη της Κερκύρας, μία από τις ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας, την περπατάμε απ’ άκρη σ’ άκρη. Περνάμε από το Παλαιό Φρούριο που κάποτε έκλεινε μέσα στα τείχη του έναν μικρό μεσαιωνικό οικισμό και όπου το 1840 οι Βρετανοί έχτισαν τη δωρικού ρυθμού εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Θαυμάσια είναι η Βυζαντινή Συλλογή που στεγάζεται εκεί. Μπροστά στο φρούριο, η Σπιανάδα θεωρείται η μεγαλύτερη σε μέγεθος πλατεία της Ελλάδας. Το Λιστόν, το σχέδιο του οποίου έχει επιρροές από την παρισινή οδό Ριβολί, με τις χαρακτηριστικές καμάρες του είναι πάντα ένας γοητευτικός χώρος περιπάτου. Περπατάμε και εμείς και σηκώνοντας το κεφάλι και παρατηρώντας τα κτίρια γύρω νομίζουμε πως βρισκόμαστε σε κάποια από τις ιστορικές πόλεις της Ιταλίας, λόγω του αρχιτεκτονικού ιδιώματος με τις έντονες επιρροές από τη γειτονική χώρα.
Τα Ανάκτορα των Αρχαγγέλου Μιχαήλ και Αγίου Γεωργίου, στη βόρεια πλευρά της Σπιανάδας, φιλοξενούν τη Δημοτική Πινακοθήκη και το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης./ Φωτ.: Unsplash/ Sherise Van Dyk
Τα σηµαντικά µουσεία
Τα Ανάκτορα των Αρχαγγέλου Μιχαήλ και Αγίου Γεωργίου, στη βόρεια πλευρά της Σπιανάδας, φιλοξενούν τη Δημοτική Πινακοθήκη και το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης. Το οποίο Μουσείο Ασιατικής Τέχνης είναι μοναδικό στο είδος του στην Ελλάδα και περιλαμβάνει χιλιάδες εκθέματα μεγάλης καλλιτεχνικής και ιστορικής αξίας από χώρες όπως η Κίνα, η Ιαπωνία και η Ινδία. Οχι πολύ μακριά, λίγο μετά την Ιόνιο Ακαδημία (Στρατώνες Grimani), δηλαδή την «πρώτη πανεπιστημιακού επιπέδου ελληνική σχολή της νεότερης εποχής», και από τον Ναυτικό Ομιλο Κέρκυρας βρίσκεται και το Αρχαιολογικό Μουσείο του νησιού που «μέσα από 1.600 εκθέματα αφηγείται την ιστορία του νησιού από τους προϊστορικούς χρόνους μέχρι την ύστερη αρχαιότητα. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει το μνημειώδες αέτωμα από τον ναό της Αρτέμιδος με την παράσταση της Γοργούς, το παλαιότερο σωζόμενο λίθινο αέτωμα της αρχαιοελληνικής αρχιτεκτονικής».
Το Βυζαντινό Μουσείο της Αντιβουνιώτισσας, σχετικά κοντά στο Φαληράκι, τη μικρή παραλία της παλιάς πόλης, στεγάζεται σε κτιριακό συγκρότημα «αφιερωμένο στην Υπεραγία Θεοτόκο Κυρά Αντιβουνιώτισσα και αποτελεί ένα από τα παλαιότερα και πλουσιότερα εκκλησιαστικά μνημεία της πόλης. (…) Η ονομασία Αντιβουνιώτισσα προέρχεται από τοπωνύμιο και συγκεκριμένα από τη θέση του ναού στον λόφο Αντιβούνι». Η συλλογή των εικόνων, «τόσο στους νάρθηκες όσο και στους υπόλοιπους χώρους του μουσείου περιλαμβάνει σημαντικά έργα μεγάλων επώνυμων αλλά και ανώνυμων καλλιτεχνών από τον 15ο έως και το 19ο αιώνα». Σε μικρή απόσταση βρίσκεται το Μουσείο Διονυσίου Σολωμού. Στεγάζεται στο κτίριο όπου ο εθνικός μας ποιητής έζησε τα είκοσι πέντε τελευταία χρόνια της ζωής του. Εξαιρετικά σημαντική είναι η βιβλιοθήκη του.
Αεροφωτογραφία του εντυπωσιακού Παλαιού Φρουρίου./ Φωτ.: Shutterstock
Θέατρα και εκκλησιές
Κάνουμε μια στάση και στο Νέο Φρούριο, που κατασκευάστηκε από τους Ενετούς μεταξύ 1576 και 1645. Περνάμε και από το ιστορικό θέατρο Σαν Τζιάκομο, όπου παρουσιάστηκαν σημαντικές παραστάσεις όπερας έως τις αρχές του 20ού αιώνα, οπότε μετατράπηκε σε δημαρχείο. Το κτίριο της Ιονίου Βουλής (στη διασταύρωση των οδών Μουστοξύδου και Ζαμπέλη) κατασκευάστηκε από τον Ιωάννη Χρόνη, το 1855, σε στυλ νεοκλασικό. Το καμπαναριό, ό,τι έχει απομείνει από την Ανουντσιάτα, εκκλησία του 14ου αιώνα αφιερωμένη στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και στην Αγία Λουκία, είναι σημαντικό τοπόσημο της Παλιάς Πόλης. Η εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα (όπου φυλάσσεται το λείψανο του πολιούχου του νησιού) και η Μητρόπολη της Αγίας Θεοδώρας είναι δύο από τις εκκλησίες που ξεχωρίζουν ανάμεσα σε δεκάδες άλλους ναούς που βρίσκονται στους δρόμους της πόλης.
Στη Μονή Πλατυτέρας, στα όρια της πόλης της Κέρκυρας, βρίσκεται ο τάφος του Ιωάννη Καποδίστρια. Οπου, βεβαίως, και αν σταθούμε, σε όποια από τις κεντρικές γειτονιές και αν βρεθούμε, πάντα θα εντοπίσουμε κάτι ενδιαφέρον, με ιστορική αξία ή με την αξία που δίνουν η κομψότητα και η ομορφιά σε σπίτια παλιά, σε μικρές πλατείες που μας ταξιδεύουν πίσω στον χρόνο, σε κρήνες, σε σκαλιά φθαρμένα και «σκαμμένα» από τους αιώνες.
Το Αχίλλειο υπήρξε θερινή κατοικία της αυτοκράτειρας της Αυστρίας Ελισάβετ./ Φωτ.: Shutterstock
Στα πέριξ
«…κι εσύ του νου και της καρδιάς, ω Κέρκυρα, μαγεύτρα» γράφει ο Κωστής Παλαμάς και το επιβεβαιώνουμε και εμείς με τη σειρά μας αφήνοντας πίσω μας την πόλη και ταξιδεύοντας σε όλο το νησί. Το Αχίλλειο, το ανάκτορο που έχτισε η αυτοκράτειρα της Αυστρίας Ελισάβετ (Σίσι), εντυπωσιάζει πάντα με την κομψότητα και με την αριστοκρατικότητά του. Ο θρίαμβος του Αχιλλέα, η ελαιογραφία του Αυστριακού Φραντς Ματς που απεικονίζει τον ήρωα να σέρνει με το άρμα του το νεκρό σώμα του Εκτορα έξω από τα τείχη της Τροίας και που βρίσκεται σε έναν από τους τοίχους του, είναι ένα από τα διασημότερα εκθέματά του. Στους κήπους βρίσκεται το επίσης διάσημο άγαλμα του θνήσκοντος Αχιλλέα, έργο του γερμανού γλύπτη Ερνστ Γκούσταβ Χέρτερ. Μετά τον θάνατο της αυτοκράτειρας, το Αχίλλειο αγοράστηκε από τον Κάιζερ της Γερμανίας Γουλιέλμο Β΄. Κατά τον Α΄ αλλά και Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο «καταλήφθηκε, χρησιμοποιήθηκε για άλλους σκοπούς και δυστυχώς, λεηλατήθηκε. Μετά από πολυετείς εργασίες ανακατασκευής και ανακαίνισης έχει ανακτήσει την παλιά του αίγλη». Και μια και βρισκόμαστε κοντά στις Μπενίτσες, περνάμε μια βόλτα από το παραθαλάσσιο χωριό με τα ρωμαϊκά λουτρά.
Το Ποντικονήσι, στην είσοδο του κόλπου του Χαλικιόπουλου, με τη βυζαντινή εκκλησία του, βρίσκεται απέναντι από το αεροδρόμιο. Μπορείτε να το παρατηρήσετε και από ψηλά, από το Κανόνι, με την υπέροχη θέα. Το ίδιο και την Παναγία των Βλαχερνών, το μοναστήρι που έχει χτιστεί στη νησίδα απέναντι από το Κανόνι και που έχει φιγουράρει σε δεκάδες καρτ ποστάλ και διαφημιστικές αφίσες. Το ανάκτορο Μον Ρεπό, στη χερσόνησο του Κανονιού, απέναντι από απομεινάρια της αρχαίας Παλαιόπολης, χτίστηκε το 1830 από τον βρετανό επίτροπο σερ Φρέντερικ Ανταμ και μετά το 1864 χρησιμοποιήθηκε ως καλοκαιρινή κατοικία της βασιλικής οικογένειας. Εκεί στεγάζεται το Αρχαιολογικό Μουσείο Παλαιόπολης.
Η παραλία του Αγίου Πέτρου στην Παλαιοκαστρίτσα./ Φωτ.: Shutterstock
Η Παλαιοκαστρίτσα, περίπου 25 χιλιόμετρα από την πόλη της Κέρκυρας, με το μοναστήρι της Θεοτόκου (12ος αιώνας) είναι μία από τις ομορφότερες περιοχές του νησιού. Ιδιαίτερα σημαντική θεωρείται και η μονή Παντοκράτορος Καμαρέλας. Το Αγγελόκαστρο χτίστηκε τον 13ο αιώνα από τον Δεσπότη της Ηπείρου Μιχαήλ Β΄ Κομνηνό Δούκα. Το Σιδάρι µε τις παραλίες του (βλέπε Κανάλι της αγάπης), ο Αγιος Γεώργιος Πάγων και η Μεσογγή µε τις δικές τους παραλίες, η ερειπωµένη Παλιά Περίθεια και οι Παλιές Σινιές, το κάστρο της Κασσιώπης, το βυζαντινό φρούριο του Γαρδικίου, είναι, µεταξύ άλλων, ιδανικές στάσεις για ένα ταξίδι γεµάτο εκπλήξεις, για ένα ταξίδι γεµάτο εικόνες οµορφιάς.
To Yali Seafood Restaurant του Grecotel Corfu Imperial μοιάζει να πλέει πάνω στο απέραντο γαλάζιο.
Το νέο Grecotel LuxΜe Costa Botanica στη Βόρεια Κέρκυρα, κοντά στο χωριό Αχαράβη και στη λιµνοθάλασσα Αντινιώτη, πάνω σε µια όµορφη παραλία, προσφέρει φιλοξενία σε πολυτελή country και summer houses. Μεταξύ άλλων διαθέτει εννέα εστιατόρια, έξι πισίνες, θέατρο, aqua park 40.000 τ.µ., donkey farm, botanists lab & mini club για τα παιδιά και spa center 533 τ.µ. Μερικά χιλιόµετρα βορείως της πόλης της Κέρκυρας, στη Χερσόνησο του Κοµµένου, οι επιλογές για πολυτελή διαµονή γίνονται περισσότερες: Τα Grecotel Corfu Imperial µε τα µπάνγκαλοουζ, τις σουίτες και τις βίλες του «αγκαλιασµένες» από τα πεύκα, το Grecotel LuxMe Daphnila Bay Dassia µε τους επίσης καταπράσινους κήπους του, χτισµένο σε έναν λόφο που κατηφορίζει προς τη θάλασσα, και το Grecotel Eva Palace µε τους ελαιώνες και τα κυπαρίσσια του και µε τη θάλασσα να το «δροσίζει» από δύο πλευρές, υπόσχονται ένα αξέχαστο καλοκαίρι.
Το ξενοδοχείο Grecotel LuxMe Daphnila Bay Dassia λειτουργεί μέσα σε καταπράσινους κήπους που καταλήγουν στη θάλασσα.
Το οποίο καλοκαίρι εκτός από άνετη διαµονή και όµορφες εικόνες πρέπει να έχει και ωραία γεύση: Το αρωµατικό κουµκουάτ (ως γλυκό, ως λικέρ ή και στο φαγητό), η τσιτσιµπύρα, τα τοπικά κρασιά, οι µάντολες και από φαγητά το σοφρίτο, η παστιτσάδα, το σαβόρο, το ψάρι µπιάνκο και το µπουρδέτο επιβεβαιώνουν ότι η Κέρκυρα εκτός από «του νου και της καρδιάς µαγεύτρα» είναι και ένα νησί µε εξαιρετικά πλούσια γαστριµαργική παράδοση. Κοντολογίς, ο ιδανικός προορισµός και για τις εφετινές διακοπές µας!
