Από τον Μόραλη στον Woozy

Η ελαιογραφία του Σπύρου Βασιλείου με θέμα το Ζάππειο στην είσοδο του Athens Capital – MGallery Hotel Collection, καθώς και η «γαλανόλευκη» της Ζέττας Αντσακλή στην υποδοχή
– μια σημαία που απαρτίζεται από φωτογραφίες –,
μαζί με τους δύο πίνακες του Γιάννη Αδαμάκου, μαρτυρούν στον κάθε επισκέπτη ότι στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο πρωταγωνιστής είναι η τέχνη. Εργα που, όπως μας περιγράφει η Μαρία Μιγάδη, ανεξάρτητη εικαστική σύμβουλος και ιστορικός τέχνης (η ίδια συμμετείχε στην επιλογή), δίνουν, στον ξένο επισκέπτη ειδικά, μια πρώτη εικόνα της Αθήνας και της Ελλάδας γενικότερα, αλλά και της ελληνικής τέχνης: «Μέσα από μια σύνθεση φωτογραφιών της Ζέττας Αντσακλή αποτυπώνεται η υπαρξιακή πεμπτουσία της πατρίδας μας. Κάθε φωτογραφία ξεχωριστά είναι ένα εικονικό αφήγημα, μια εικαστική περιγραφή των τριών συστατικών στοιχείων που αναπαράγουν τη συμβολική εικόνα της Ελλάδας: το εκτυφλωτικό φως, το γαλάζιο του ουρανού και το απέραντο μπλε της θάλασσας. Επίσης, στον ίδιο χώρο δεσπόζουν δύο πίνακες του σημαντικού έλληνα εικαστικού Γιάννη Αδαμάκου, οι οποίοι εντυπωσιάζουν με την απλότητά τους, τη δυναμική και συνάμα αφαιρετική γραφή του. Οσο για το έργο της εισόδου, βλέπουμε από τον Σπύρο Βασιλείου, βασικό στέλεχος της Γενιάς του ’30, που αγάπησε και ζωγράφισε πολύ την Αθήνα, μια λυρική απόδοση του Ζαππείου. Ο δημιουργός, που διαποτίστηκε από το ιδανικό της ελληνικότητας, με λάδια, τέμπερες και ακουαρέλες απεικόνισε το αστικό και φυσικό τοπίο, σκηνές της καθημερινής ζωής, συνδυάζοντας επιλεκτικά στοιχεία της παράδοσης με τύπους του κονστρουκτιβισμού, του υπερρεαλισμού, της ποπ αρτ και του φωτογραφικού ρεαλισμού».

Δίπλα από την υποδοχή, στο Gallery Café, το ολοζώντανο meeting point του ξενοδοχείου, γίνεται ακόμα πιο φανερή η έμφαση που δίνεται στην τέχνη, με πίνακες των Μόραλη, Τέτση και Παπανελόπουλου μεταξύ άλλων να δίνουν το «παρών». Πυξίδα για τις επιλογές αποτέλεσαν η αγάπη που τρέφει η οικογένεια Αθανασίου Λασκαρίδη – στην οποία ανήκει το ξενοδοχείο – για την τέχνη και τη θάλασσα και η δραστηριοποίηση στον τομέα της ναυτιλίας, καθώς και η έμφαση που δίνει η Accor – διαχειρίστρια εταιρεία – στη γυναίκα. Κορωνίδα των έργων στον συγκεκριμένο χώρο αποτελεί το προσωπογραφία του μικρού κοριτσιού του Γιάννη Μόραλη. «Το γυναικείο φύλο αποτελεί αγαπημένη εικονογραφία των έργων που μπορεί να θαυμάσει κανείς στον χώρο αυτόν» σημειώνει η κυρία Μιγάδη. «Εκτός από εκείνα του Γιάννη Σταύρου και του Δημοσθένη Κοκκινίδη με θέμα τη γυναίκα, την ψυχή και το ταξίδι της, θαυμάζουμε και το έργο του νεότερου και σημαντικότερου εκπροσώπου της Γενιάς του ’30, του Γιάννη Μόραλη. Πρόκειται για έναν εικαστικό ο οποίος επηρέασε καθοριστικά το τοπίο της μεταπολεμικής τέχνης της Ελλάδας, με το έργο αλλά και τη διδασκαλία του».