Η πολιτική κατά τον παρεξηγηµένο Μακιαβέλι είναι µια αέναη µάχη, ένας διαρκής πόλεµος. Σε αυτή τη διαδικασία, την απόλυτα συγκρουσιακή, αναδεικνύονται ηγέτες και δείχνουν τα ηγετικά τους χαρακτηριστικά. Ο Μακιαβέλι εντάσσει σε αυτή την πολεµική κατάσταση τα πάθη, τις αρετές και την τύχη. Σε πάρα πολλούς ηγέτες, και µάλιστα µεγάλων χωρών, η τύχη τούς γύρισε την πλάτη κατά την πρόσφατη κρίση του κορωνοϊού, οι όποιες αρετές τους δεν αναδείχθηκαν, ενώ τα πάθη της αλαζονικής εξουσίας υπερίσχυσαν στο αρχικό στάδιο της πανδηµίας.
Η αίσθηση του άτρωτου ηγέτη λόγω της ισχυρής οικονομίας μιας χώρας και της στρατιωτικής της ισχύος ενίσχυσε τα αλαζονικά ένστικτα πολλών πολιτικών κατά την αρχή της κρίσης. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για να υπερεκτιμήσουν τις δυνάμεις τους και να υποτιμήσουν το πρόβλημα. Η πραγματικότητα όμως τους προσγείωσε και η κρίση ανέδειξε λάθη, παραλείψεις, σφάλματα και αδυναμίες. Κυρίως φώτισε πλευρές της σκοτεινής ηγεσίας πολλών αρχηγών και η κρίση αποδυνάμωσε το όποιο ηγετικό τους προφίλ.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
