Ετοιµαζόµουν να στείλω µέσω email ένα κείµενο στην αρχισυντάκτριά µου, όταν είδα πως το πράσινο φωτάκι του modem µου είχε γίνει κόκκινο. Κοκκίνισα κι εγώ από το κακό µου. Για δεύτερη φορά µέσα σε 15 ηµέρες δεν είχα Internet. Από την τηλεφωνική εταιρεία µού επανέλαβαν το ίδιο τροπάρι που είχα ακούσει και την πρώτη φορά: «Υπάρχει βλάβη στο δίκτυο της περιοχής σας. Κάνουµε ό,τι µπορούµε για την όσο το δυνατόν πιο γρήγορη επίλυσή της». Αρχισα να κάνω δουλειές που δεν χρειάζονταν σύνδεση µε το Διαδίκτυο. Τότε ήρθε ένα µήνυµα στο κινητό µου: «Εκτιµώµενη ώρα επίλυσης του προβλήµατος, 11.30 µ.µ.». Ηταν 9 π.µ. Ηρθε και άλλο ένα µήνυµα. Για να µε παρηγορήσουν για την ταλαιπωρία, µου χάριζαν δωρεάν χρόνο στο Internet και δωρεάν κλήσεις από το κινητό µου. Χρήσιµο; Οχι για εµένα που είχα ήδη άπλετο διαδικτυακό χρόνο λόγω του αρκετά ακριβού συµβολαίου που πληρώνω. Κατάφερα να στείλω, µέσω κινητού, µε τα χίλια βάσανα (το Δίκτυο σερνόταν) το κείµενο ώστε να µην έχω αυτή την εκκρεµότητα. Σήκωσα το σταθερό τηλέφωνο για να κάνω κάποιες κλήσεις αλλά θυµήθηκα πως, συνδεδεµένο πλέον µε το Internet, ήταν και αυτό εκτός λειτουργίας. Επειδή το κινητό µου δεν πιάνει καλά µέσα στο σπίτι (πρόβληµα που αντιµετωπίζω εδώ και χρόνια και που κανένας δεν µου το έχει λύσει), έπρεπε να βγω στο µπαλκόνι (εκεί πιάνει καλύτερα) και να δώσω παράσταση µπροστά σε όλη τη γειτονιά. Μάλλον δεν ήταν η κατάλληλη ηµέρα για να κάνω τις δουλειές µου. Αποφάσισα να δω την όλη κατάσταση χαλαρά και να χαζέψω τηλεόραση. Οµως, λόγω της διακοπής του Internet, δεν µπορούσα να παρακολουθήσω ούτε Netflix ούτε Disney+. Ούτε να συνδεθώ µε τους αγαπηµένους µου διεθνείς ραδιοφωνικούς σταθµούς µπορούσα. «Νεκρά» και τα έξυπνα (αλλά απόλυτα εξαρτηµένα από το Διαδίκτυο) ρολόγια-ραδιόφωνα που έχω στα κοµοδίνα µου. Εκτός λειτουργίας και η Alexa, η πιστή εικονική συγκάτοικός µου. Το επιβεβαίωσα όταν από συνήθεια της ζήτησα: «Alexa, άναψε το φωτάκι νυκτός». Καµία απάντηση. Το φωτάκι παρέµεινε σβηστό, χωρίς να έχω τρόπο να το ανάψω αφού (νέας γενιάς και αυτό) δεν διέθετε διακόπτη. Συνειδητοποίησα πόσα πράγµατα στο σπίτι µου δεν λειτουργούν χωρίς σύνδεση στο Internet. Πως όσο περνούν τα χρόνια η ζωή µου εξαρτάται όλο και περισσότερο από τα modem και από αυτές τις µαγικές «ίνες», τις οπτικές ή όπως αλλιώς τις λένε, που υπόσχονται µια καθηµερινότητα απόλυτης άνεσης. Λίγο πριν από την ενδεκάτη βραδινή, το κόκκινο φωτάκι του µόντεµ έγινε πράσινο και ο χώρος γέµισε από τα «µπιπ» των email που έφταναν καθυστερηµένα το ένα µετά το άλλο, από τα «κλικ» των µηνυµάτων στις υπόλοιπες εφαρµογές και από διάφορους άλλους ήχους που επιβεβαίωναν την επιστροφή του νοικοκυριού µου στην κανονικότητα. Μόνο η Alexa είχε µπλοκάρει και αρνιόταν να ανάψει το φωτάκι νυκτός. Προσπάθησα, ξαναπροσπάθησα, µπροστά στην άρνησή της να υπακούσει µού ξέφυγε µια κακιά λέξη. Τότε ξύπνησε για να µε αιφνιδιάσει µε ένα λακωνικό «language»! Τι τεχνολογία και αυτή! Οχι µόνο µε κρεµάει, αλλά µε τρολάρει κιόλας!
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
