Αΐντα Γκαριφούλινα, «Δεν υπάρχει όριο στην τελειότητα»

H ιστορία της ξεκινάει από τα βάθη της Ρωσίας, συγκεκριμένα από το Καζάν του Ταταρστάν. Εκεί γεννήθηκε η Αΐντα Γκαριφούλινα, το 1987, από οικογένεια Τατάρων. Από εκεί ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι προς τη διεθνή αναγνώριση, το οποίο την έφερε να τραγουδάει στην Οπερα των Παρισίων και στην Κρατική Οπερα της Βιέννης, να συνοδεύει στις συναυλίες του τον Αντρέα Μποτσέλι αλλά και να ανοίγει το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου, το 2018 στη Μόσχα, χέρι-χέρι με τον Ρόμπι Γουίλιαμς. Η 33χρονη ρωσίδα υψίφωνος κερδίζει εύκολα τις εντυπώσεις. Πρώτα-πρώτα επειδή είναι μια ιδιαίτερα όμορφη και λαμπερή γυναίκα. Την εποχή της εικόνας, και στον χώρο της όπερας μια κοπέλα με την εμφάνισή της αποκτά εύκολο προβάδισμα. Ομως η Γκαριφούλινα διαθέτει και γοητευτική φωνή, μια φωνή με ιδιαίτερο μέταλλο και λάμψη, η οποία έχει κατά διαστήματα τραβήξει την προσοχή σημαντικών καλλιτεχνών, όπως ο μαέστρος Βαλέρι Γκεργκίεφ που την είχε καλέσει να τραγουδήσει στο θέατρο Μαριίνσκι, ο σκηνοθέτης Γκράχαμ Βικ που τη διάλεξε για να πρωταγωνιστεί σε μια επιτυχημένη παραγωγή τού «Πόλεμος και Ειρήνη» του Προκόφιεφ και ο Πλάθιντο Ντομίνγκο που την ανέβασε στη σκηνή για να τον συνοδεύσει στα ρεσιτάλ του. Μέσα σε όλα, η εταιρεία DECCA της έκανε συμβόλαιο και κυκλοφόρησε το πρώτο προσωπικό ρεσιτάλ της και ο Στίβεν Φρίαρς τη σκηνοθέτησε ως μυθική κολορατούρα σοπράνο Λίλι Πονς στην ταινία «Florence Foster Jenkins» (2016) με πρωταγωνίστρια τη Μέριλ Στριπ – όπου η Γκαριφούλινα τραγουδούσε (σε πιο χαμηλή, είναι η αλήθεια, τονικότητα από εκείνη του πρωτοτύπου) την περίφημη άρια της «Λακμέ» του Ντελίμπ. Μέσα σε όλα, η διάσημη υψίφωνος έγινε και μητέρα: Το 2016 απέκτησε μία κόρη, την Ολίβια, την οποία μεγαλώνει μόνη, χωρίς να έχει αποκαλύψει, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, το όνομα του πατέρα. Προσθέτοντας έτσι και λίγο μυστήριο στην ιστορία της ζωής της, μια ιστορία που διηγήθηκε και στο ΒΗΜΑgazino ξεκινώντας από την εποχή που, μικρό παιδί ακόμα, πάτησε για πρώτη φορά το πόδι της στη σκηνή.