Για μια επιστροφή, Νοουσερά, Πακιστάν, 8.9.18
Η μικρή Αφγανή φιλοξενείται σε στρατόπεδο επαναπατρισμού της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στο Πακιστάν. Συνολικά 1,5 εκατομμύρια Αφγανοί ζουν σήμερα στο Πακιστάν, πολλοί εξ αυτών ήδη από τη σοβιετική εισβολή του 1979. Η φωτογραφία της θυμίζει εκείνη μιας συμπατριώτισσάς της, της Σαρμπάτ Γκούλα, του κοριτσιού με τα καταπράσινα μάτια και την κόκκινη μαντίλα το οποίο αποτέλεσε ένα από τα πιο εμβληματικά εξώφυλλα του περιοδικού «National Geographic» το 1985. Και η δική της φωτογραφία είχε τραβηχτεί σε έναν καταυλισμό αφγανών προσφύγων στο Πακιστάν, από τον αμερικανό φωτορεπόρτερ Στιβ Μακ Κάρι. Η ιστορία επαναλαμβάνεται… – Ερη Βαρδάκη
Το πέρασμα στην ωριμότητα, Μάε Χονγκ Σον, Ταϊλάνδη, 4.4.18
Δεν πήρε έμπνευση από κάποιον πίνακα της Φρίντα Κάλο. Το δεκάχρονο αγόρι της φωτογραφίας απλώς ποζάρει για το καθιερωμένο πορτρέτο του για τη γιορτή ενηλικίωσης «Poy Sang Long» της φυλής Shan. H γιορτή κρατά τρεις ημέρες. Στη διάρκειά της τα παιδιά δεν πατούν στη γη, αλλά τα κουβαλούν στους ώμους τους τα αρσενικά μέλη της οικογένειάς τους. Την τελευταία ημέρα δίνουν θρησκευτικούς όρκους και εισέρχονται σε βουδιστικό μοναστήρι για μια περίοδο τουλάχιστον μίας εβδομάδας, που ίσως διαρκέσει τελικά και χρόνια. – Ε.Β.
Παιδιά-στρατιώτες Γέμπιο, Νότιο Σουδάν, 7.8.18
Το Νότιο Σουδάν ανεξαρτητοποιήθηκε από το Σουδάν το 2011. Από το 2013 βιώνει διάφορους γύρους εμφυλίου πολέμου, ο τελευταίος των οποίων έληξε τον περασμένο Αύγουστο. Τα παιδιά της φωτογραφίας πολέμησαν σε αυτόν, επέζησαν και παίρνουν μέρος σε τελετή απόλυσης. Εως ότου στην επόμενη διαμάχη τα υποχρεώσουν να ξανασηκώσουν τα όπλα για να σκοτώσουν και να σκοτωθούν. – Μάρκος Καρασαρίνης
Δύο κόσμοι Γκελζενκίρχεν, Γερμανία, 16.10.18
Τα παιδιά κοιτούν εκστασιασμένα την πολική αρκούδα που έχει κολλήσει τη μουσούδα της στο προστατευτικό τζάμι του κλουβιού της
στον ζωολογικό κήπο της γερμανικής πόλης Γκελζενκίρχεν. Για την ιστορία, το ζωολογικό πάρκο ιδρύθηκε το 1949 και διαθέτει
ειδική ενότητα αφιερωμένη στα ζώα της Αλάσκας. Ευτυχώς υπάρχουν και ευτυχισμένα παιδιά. – Ε.Β.
Το δικό του σπίτι Μπέιτ Σαβά, Συρία, 15.3.18
Το μικρό αγόρι κοιμάται νηφάλιο μέσα στη βαλίτσα. Είχε την ατυχία να είναι κάτοικος της Ανατολικής Γούτας στη Συρία, η οποία έγινε στόχος ενός από τους χειρότερους βομβαρδισμούς των τελευταίων οκτώ ετών που μαίνεται ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία. Αν έχει καταφέρει να επιζήσει μπορεί και να έχει πάρει τον δρόμο της προσφυγιάς. Πιθανότατα κάποιος ακροδεξιός στην Ευρώπη θα φοβάται ότι θα του αλλοιώσει τον πολιτισμό. – Ε.Β.
Ακρωτηριασμένα όνειρα, Μπούνια, Κονγκό, 12.4.18
Η 11χρονη Μάβι Γκρέις χαϊδεύει το κεφάλι της δίχρονης αδελφής της σε στρατόπεδο εκτοπισμένων στη Λαϊκή Δημοκρατία του Koνγκό. Μια ομάδα παραστρατιωτικών εισέβαλε στο χωριό της, σκότωσε την έγκυο μητέρα της και τους τρεις αδελφούς της και ακρωτηρίασε τμήμα του χεριού της. Παρότι ο εμφύλιος στην πολύπαθη χώρα έχει επισήμως τελειώσει από το 2003, μαίνεται ένας πόλεμος χαμηλής έντασης, με τον άμαχο πληθυσμό να πληρώνει όπως πάντα βαρύ φόρο αίματος. – Ε.Β.
