Χαμογελούν ακόμη και όταν η δουλειά είναι σκληρή, αλλά πίσω από την καλή τους διάθεση κρύβεται μεγάλη φιλοδοξία. Είναι οι «happy warriors», οι χαρούμενοι μαχητές του γραφείου σας, και μην έχετε καμιά αμφιβολία ότι στον χαρακτηρισμό αυτόν η λέξη «μαχητής» βαραίνει εξίσου με τη λέξη «χαρούμενος». «Θέλω να κερδίζω» λέει η Ντανιέλ Κόρινς, επικεφαλής του τμήματος ανθρώπινου δυναμικού σε μια εταιρεία τεχνητής νοημοσύνης στο Κονέκτικατ, η οποία αυτοπροσδιορίζεται ως χαρούμενη μαχήτρια. «Θέλω να καταφέρνω πράγματα και να βγάζω χρήματα».

Αυτοί οι κεφάτοι συνάδελφοι δεν γεννήθηκαν απαραιτήτως έτσι. Ενώ άλλοι προσπαθούν να εντυπωσιάσουν το αφεντικό δουλεύοντας μέχρι αργά ή αποκτώντας σπάνιες δεξιότητες, αυτή η στρατιά των αμείλικτων οπτιμιστών είναι αποφασισμένη να ξεπεράσει τους πάντες στη δουλειά και να χαμογελάει ενόσω το κάνει. Ετσι στέλνουν ένα ηχηρό μήνυμα στα ανώτερα κλιμάκια ότι δεν έχουν υποκύψει στον αρνητισμό και στην εξουθένωση. Και λένε ότι λειτουργεί.

Η περίπτωση Τιμ Γουόλς

Ο συγκεκριμένος όρος ακούγεται πολύ συχνά τελευταία. Εχω δει ανθρώπους να χρησιμοποιούν το «happy warrior» ως ανεπίσημο επαγγελματικό τίτλο στο LinkedIn. Σίγουρα τον έχετε δει να συνδέεται με τον υποψήφιο αντιπρόεδρο των Δημοκρατικών Τιμ Γουόλς, ο οποίος φαίνεται να κληρονόμησε τον χαρακτηρισμό από τον συμπατριώτη του Χιούμπερτ Χάμφρεϊ από τη Μινεσότα, ο οποίος εξελέγη αντιπρόεδρος πριν από 60 χρόνια.

Κανένα κόμμα δεν διεκδικεί την αποκλειστικότητα του όρου. Σε μια ομιλία του το 1985 ο Ρόναλντ Ρίγκαν προέτρεπε τους συντηρητικούς να είναι χαρούμενοι μαχητές, γεμάτοι «καλή διάθεση και γενναία καρδιά». Η συγκεκριμένη στάση έχει σκοπό να εκπέμπει φιλικότητα και παράλληλα σκληρότητα. Ο όρος έχει ιστορία τουλάχιστον δύο αιώνων, καθώς αποτελεί θέμα ενός ποιήματος του Γουίλιαμ Γουόρντσγουορθ με τίτλο «Character of the Happy Warrior» («Ο χαρακτήρας του χαρούμενου μαχητή»).

Η 52χρονη Κόρινς λέει ότι δεν είναι από αυτούς που κάνουν προσλήψεις βάσει προσωπικότητας, ούτε είναι αρμοδιότητά της να κρατά ικανοποιημένους τους εργαζομένους – όχι ότι οι ρόλοι αυτοί έχουν κάτι κακό. Απλώς η ίδια και άλλοι που φέρουν τον τίτλο του χαρούμενου μαχητή υποστηρίζουν ότι εισφέρουν στον χώρο εργασίας ένταση μαζί με καλή διάθεση. Μου λέει ότι δεν έχει ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και ότι δεν την πειράζει αυτό. Λέει ότι το να είσαι χαρούμενος μαχητής σημαίνει για αυτή να αντιμετωπίζει τους ανθρώπους καλή τη πίστει όταν αισθάνεται ότι θίγεται και να μην παίρνει προσωπικά τις απογοητεύσεις, ώστε η κακή διάθεση να μην εμποδίζει την επαγγελματική της απόδοση.

«Οι άνθρωποι σπαταλούν τόσο χρόνο νιώθοντας πληγωμένοι ή σκεπτόμενοι ότι κάποιος έχει κακές προθέσεις» λέει. «Είναι μια απόφαση να είσαι χαρούμενος».

Χαμογελάστε και συνεχίστε

Σε μια έρευνα που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο στο «Harvard Business Review», οι υπεύθυνοι προσλήψεων κατέγραψαν μια αρνητική συμπεριφορά – τη διατύπωση επικρίσεων για πρώην συναδέλφους ή εργοδότες – ως κύριο αρνητικό στοιχείο στις συνεντεύξεις υποψηφίων για πρόσληψη. Το συμπέρασμα της έρευνας: «Οι υπεύθυνοι προσλήψεων θέλουν να δουν ότι είστε σε θέση να χειρίζεστε τις δυσκολίες με επαγγελματισμό και να συνεχίζετε με θετική διάθεση».

Αυτό είναι ένα μεγάλο ζητούμενο, δεδομένου ότι πολλοί από εμάς είμαστε αποσυντονισμένοι στη δουλειά μας. Στις ΗΠΑ, το ποσοστό των εργαζομένων που αισθάνονται συγκεντρωμένοι στη δουλειά τους είναι κάτω από 30%, σύμφωνα με την Gallup, κοντά στα χαμηλότερα επίπεδα από το 2000 που η εταιρεία ξεκίνησε τη συγκεκριμένη έρευνα. «Στον χώρο εργασίας βιώνουμε πολλές διακυμάνσεις και ανατροπές, αλλά όσοι κρατούν σταθερή την ενέργειά τους συνήθως τοποθετούνται σε πιο υπεύθυνες θέσεις και έχουν περισσότερες ευκαιρίες να εξελιχθούν» λέει ο Εντ Ο’Μπόιλ, επικεφαλής των ερευνητικών και συμβουλευτικών δραστηριοτήτων της Gallup.

Τρεις προαγωγές σε οκτώ χρόνια

Ο Νικ Ταν, υψηλόβαθμος αναλυτής σε μια εταιρεία λογισμικού στη Νέα Υόρκη, αποδίδει σε αυτή ακριβώς τη νοοτροπία του ως χαρούμενου μαχητή τις τρεις προαγωγές που κέρδισε στα οκτώ χρόνια που εργάζεται στη συγκεκριμένη εταιρεία. Ξεκίνησε ως συμβασιούχος ορισμένου χρόνου και τώρα μπορεί να περηφανεύεται για μια σταθερή εργασιακή σχέση που έχει κρατήσει πολύ για τα δεδομένα του τεχνολογικού κλάδου.

«Είναι πολλοί αυτοί που εγκαταλείπουν το πλοίο κάθε δύο χρόνια για μια αύξηση και μια θέση με πιο φανταχτερό τίτλο» λέει. «Το πιο δύσκολο είναι να δεσμευτείς σε ένα έργο ή μια επιχείρηση για μεγάλο χρονικό διάστημα». Σήμερα, που πολλές εταιρείες τεχνολογίας περιορίζουν τις προσλήψεις ή απολύουν υπαλλήλους, δεν είναι πια τόσο εύκολο να αλλάζει κανείς δουλειές επιδιώκοντας κάτι καλύτερο. Ο 33χρονος Ταν λέει ότι γνωρίζει ανθρώπους που ζορίζονται να μείνουν και να εξελιχθούν σε δουλειές που δεν τους αρέσουν, επειδή έχουν συνηθίσει να τα παρατάνε στην πρώτη δυσκολία.

Ο όρος έχει ιστορία τουλάχιστον δύο αιώνων, καθώς αποτελεί θέμα ενός ποιήματος του Γουίλιαμ Γουόρντσγουορθ με τίτλο «Ο χαρακτήρας του χαρούμενου μαχητή».

Η γιαγιά του Κένεθ Ιλι – όπως και η δικιά μου και πιθανώς και η δικιά σας – του δίδαξε να εξουδετερώνει τους εχθρούς του με την καλοσύνη. Ο Ιλι ακολούθησε αυτή τη συμβουλή σε ολόκληρη την επαγγελματική του διαδρομή ως δικηγόρος αστικού δικαίου, ένα επάγγελμα με εγγενές το στοιχείο της αντιπαλότητας – ίσως περισσότερο από κάθε άλλο. Σε έναν διακανονισμό υπεισέρχονται πολλοί παράγοντες, αλλά ο 44χρονος Ιλι λέει ότι το να είναι ο ίδιος προσηνής μπορεί να συμβάλει ώστε ο πελάτης του και ο αντίπαλος δικηγόρος να γίνουν πιο δεκτικοί στην ιδέα ενός συμβιβασμού.

Θεωρεί τη φιλική του στάση ως ένα όπλο που τον διευκολύνει να επιτυγχάνει θετικά αποτελέσματα. Για τον Ιλι, το ποίημα του Γουόρντσγουορθ αποτελεί σημείο αναφοράς, ιδίως ένα κομμάτι που περιγράφει τον χαρούμενο μαχητή ως κάποιον «που αν τύχει να ανέλθει σε θέση εξουσίας, ανέρχεται με μέσα φανερά – και θα σταθεί εκεί με όρους τίμιους». «Είναι σαν μια κατοπτρική εικόνα της μακιαβελικής επιχειρηματικής αντίληψης, η οποία επιτάσσει να είσαι αδίστακτος έχοντας ως μόνη αρχή την επιτυχία» λέει ο Ιλι. «Τα λόγια του Γουόρντσγουορθ μου ταιριάζουν λίγο καλύτερα. Είναι μια υπόμνηση για να φέρνεις στη δουλειά τον καλύτερο εαυτό σου».

Η φιλοσοφία της Μέρι Βαργκέζ Πρέστι αποτυπώνεται στη φράση «your vibe attracts your tribe» («η ενέργειά σας παρασύρει την ομάδα σας»). Η στάση της ως χαρούμενης μαχήτριας μέσα στη Microsoft, όπου κατέχει θέση αντιπροέδρου στον τομέα της υγείας, τη βοήθησε να οικοδομήσει συμμαχίες. Ενα από τα τελευταία της εγχειρήματα είναι ένα εργαλείο τεχνητής νοημοσύνης που θα βοηθήσει το νοσηλευτικό προσωπικό να κρατάει γρηγορότερα σημειώσεις για τους ασθενείς. Χρειάζεται να πείσει τους συναδέλφους της ότι ένα εργαλείο τεχνητής νοημοσύνης μπορεί πράγματι να βρει θιασώτες στο νοσηλευτικό προσωπικό που ίσως να μην είναι πρόθυμο να αλλάξει τις παλιές του συνήθειες και να εγκαταλείψει το χειρόγραφο.

Ορισμένοι από τους συναδέλφους της πείθονται από τα στοιχεία, ενώ άλλοι βασίζονται στη διαίσθηση. Σε αυτό το σημείο είναι χρήσιμη η ικανότητα της Πρέστι να μεταφέρει την προσωπική της εμπειρία από την προηγούμενη δουλειά της ως νοσηλεύτριας σε παιδιατρική κλινική. Εφαρμόζει αυτό που αποκαλεί «αισιόδοξο σθένος», προσαρμόζοντας τα επιχειρήματά της ανάλογα με το ακροατήριο και επιστρατεύοντας την προσωπική της γοητεία σε κάθε βήμα.

«Οι άνθρωποι θέλουν να δουλεύουν με ανθρώπους που συμπαθούν» σχολιάζει. «Ολοι μας είχαμε κάποια στιγμή έναν συνεργάτη «ταύρο σε υαλοπωλείο». Δεν λειτουργεί».