Οι Αμερικανοί δηλώνουν ότι είναι ευχαριστημένοι από τη δουλειά τους. Είναι όντως; Στην ερώτηση πώς αισθάνονται συνολικά για τη δουλειά τους, οι περισσότεροι εργαζόμενοι στις ΗΠΑ εκφράζονται θετικά, με το 62,7% να δηλώνει ικανοποιημένο, σύμφωνα με νέα στοιχεία έρευνας του Conference Board. Πρόκειται για τον υψηλότερο βαθμό ικανοποίησης που έχει καταγραφεί από την έναρξη των σχετικών μετρήσεων το 1987.

Αν ψάξουμε βαθύτερα, ωστόσο, το ποσοστό αυτό ενδέχεται να έχει φτάσει στο μέγιστο, ανέφεραν οι ερευνητές, ενώ παράλληλα διευρύνεται το χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών όσον αφορά την ικανοποίηση από την εργασία. Σχεδόν το 65% των ανδρών δηλώνουν ικανοποιημένοι από τη δουλειά τους σε σύγκριση με ποσοστό 60% των γυναικών. Οι μεγαλύτερες διαφορές στην ικανοποίηση μεταξύ ανδρών και γυναικών σχετίζονται με τα οικονομικά οφέλη της εργασίας, όπως ο μισθός, τα επιδόματα και τα μπόνους.

Παρά το γεγονός ότι η συνολική ικανοποίηση αυξήθηκε κατά το προηγούμενο έτος, καταγράφηκαν μειώσεις και στις 26 επιμέρους κατηγορίες για τις οποίες ερωτήθηκαν οι εργαζόμενοι – από τον μισθό έως την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Αυτές οι μειώσεις δείχνουν ότι η συνολική ικανοποίηση από την εργασία διακυβεύεται, παρά το ρεκόρ που σημειώθηκε στον συνολικό βαθμό ικανοποίησης από την εργασία.

Το παράδοξο

«Δεν υπήρξε άλλη χρονιά που να παρατηρήθηκε αυτό το παράδοξο» σχολίασε ο Allan Schweyer, κύριος ερευνητής του Conference Board. Ο αμερικανός εργαζόμενος έχει πολλούς λόγους να αισθάνεται αισιόδοξος. Η ανεργία βρίσκεται κάτω από το 4% εδώ και δύο χρόνια, οι μισθοί άρχισαν επιτέλους να αυξάνονται με ταχύτερο ρυθμό από τον πληθωρισμό το περασμένο καλοκαίρι και η ευημερία έχει ενισχυθεί από την άνοδο των τιμών των μετοχών και των κατοικιών. Σε πολλές υπαλληλικές θέσεις οι εργαζόμενοι απολαμβάνουν την ευελιξία να εργάζονται εξ αποστάσεως ή να προσαρμόζουν το ωράριό τους. Η τελευταία έκθεση για την απασχόληση δείχνει ότι η αγορά εργασίας παραμένει ακμαία, αν και η ανεργία αυξήθηκε ελαφρά, στο 3,9% από 3,8% που ήταν τον Μάρτιο.

Η ανεργία βρίσκεται κάτω από το 4% εδώ και δύο χρόνια και οι μισθοί άρχισαν επιτέλους να αυξάνονται, αλλά οι αυξημένες τιμές των ακινήτων καθιστούν δύσκολη τη μετακόμιση ή την αγορά πρώτης κατοικίας

Ομως, μια σωρεία αρνητικών παραγόντων συνοδεύει τα θετικά. Ενώ ο πληθωρισμός έχει μειωθεί σε σχέση με έναν χρόνο πριν, ο προϋπολογισμός των νοικοκυριών εξακολουθεί να συμπιέζεται από τη σωρευτική αύξηση των τιμών από το 2021. Τα υψηλά επιτόκια των στεγαστικών δανείων και οι αυξημένες τιμές των ακινήτων καθιστούν δύσκολη τη μετακόμιση ή την αγορά πρώτης κατοικίας. Οι εργαζόμενοι διψούν για προαγωγή, αύξηση ή και τα δύο. Σε σύνολο 1.000 αμερικανών εργαζομένων που συμμετείχαν σε δημοσκόπηση, το 85% εξετάζει το ενδεχόμενο να αναζητήσει άλλη δουλειά, σύμφωνα με το LinkedIn.

«Σε γενικές γραμμές, οι άνθρωποι λένε: «Είμαι εντάξει αφού έχω δουλειά»» λέει η Dana Peterson, οικονομική διευθύντρια του Conference Board. «Αλλά ανησυχούν για το μέλλον».

Τα διευθυντικά στελέχη

Νωρίτερα εφέτος 23% των διευθυντικών στελεχών που ερωτήθηκαν από το Conference Board δήλωσαν ότι προβλέπουν απολύσεις εργαζομένων τους επόμενους 12 μήνες έναντι 13% των διευθυνόντων συμβούλων που προέβλεπαν απολύσεις σε έρευνα που διεξήχθη το φθινόπωρο.

Οι πιο απότομες μειώσεις της ικανοποίησης σε σύγκριση με έναν χρόνο πριν καταγράφηκαν αναφορικά με τους μισθούς, τις προαγωγές, τα προγράμματα ασφάλισης υγείας και τα μπόνους. Η έρευνα, σε δείγμα περίπου 1.700 ενηλίκων στις ΗΠΑ, εξέτασε επίσης συγκεκριμένα τμήματα του εργατικού δυναμικού, συμπεριλαμβανομένων όσων εργάζονται εξ αποστάσεως, των γυναικών και όσων σκέφτονται να κάνουν αλλαγές στην εργασία τους.

Οι εργαζόμενοι έχουν βρει έναν νέο λόγο για να παραμείνουν στη δουλειά τους.

Στην έρευνα του περασμένου έτους ο μισθός αποτελούσε τον κύριο παράγοντα ικανοποίησης από την εργασία. Στην τελευταία έρευνα, περισσότερα από τα τρία τέταρτα του συνόλου των εργαζομένων που σκόπευαν να παραμείνουν στην εργασία τους δήλωσαν ότι είναι ικανοποιημένοι από την εταιρική κουλτούρα της επιχείρησης όπου εργάζονται. Για τους εργαζομένους που σκόπευαν να αλλάξουν δουλειά, 21,8% ήταν ικανοποιημένο από την κουλτούρα της εταιρείας τους. Το χάσμα των 55 και πλέον ποσοστιαίων μονάδων ήταν ένα από τα υψηλότερα που καταγράφηκαν και αντανακλά πόσο σημαντικός παράγοντας είναι η εταιρική κουλτούρα για τη διατήρηση των εργαζομένων, δήλωσε ο Schweyer.

Η χαρά κράτησε μια μέρα

Ο Mike Huynh, μάνατζερ στον τομέα του σχεδιασμού και της ανάλυσης πωλήσεων στη Walt Disney, δήλωσε ότι αρχικά ένιωσε ευφορία όταν η εταιρεία του έδωσε αύξηση 25% πριν από δύο μήνες. Το συναίσθημα κράτησε μόνο μια μέρα. Από τότε οι ώρες εργασίας του Huynh αυξήθηκαν από 40 σε περίπου 70 την εβδομάδα. Εχει περισσότερες συσκέψεις και δουλειά τα Σαββατοκύριακα. Ο υψηλότερος μισθός τον βοηθά να καλύψει το στεγαστικό δάνειο και τους φόρους, αλλά τα χρήματα έχουν πολύ μικρότερη σημασία απ’ ό,τι πίστευε.

«Δεν βγάζω δισεκατομμύρια» λέει. Ενώ ο Huynh λαχταρούσε μια μεγάλη αύξηση, όπως λέει, συνειδητοποίησε ότι τελικά αυτό δεν ήταν τόσο σημαντικό όσο πίστευε. Η εργασιακή κουλτούρα σημαίνει περισσότερα για αυτόν τώρα – και είναι ένας σημαντικός λόγος που παρέμεινε στην εταιρεία. «Το να μπορώ να βασίζομαι στους ανθρώπους με τους οποίους δουλεύω είναι πολύ πιο σημαντικό από τα χρήματα» είπε.

Οι εργαζόμενοι που εργάζονται υβριδικά ή εξ αποστάσεως συγκαταλέγονται μεταξύ των πιο ευχαριστημένων στην έρευνα του Conference Board. Το 2023, 65,5% των υβριδικά εργαζομένων ανέφεραν ότι είναι συνολικά ικανοποιημένοι από την εργασία τους, ποσοστό ελαφρώς υψηλότερο από το 64,1% όσων εργάζονται αποκλειστικά εξ αποστάσεως. Το χαμηλότερο ποσοστό ικανοποίησης, 60,2%, καταγράφηκε στην κατηγορία όσων εργάζονται αποκλειστικά στον χώρο εργασίας.

Μια ανεκτίμητη δυνατότητα

Η Amelia Castilla, συνεργάτις της εταιρείας λογισμικού Atlassian, δήλωσε ότι απέρριψε προσφορές εργασίας με υψηλότερες αποδοχές από άλλες εταιρείες που θα απαιτούσαν να πηγαίνει στο γραφείο. «Ο τρόπος ζωής που μου επιτρέπει να φτιάχνω μόνη μου το πρόγραμμά μου είναι ανεκτίμητος» δήλωσε η 39χρονη μητέρα ενός εννιάχρονου παιδιού. Από το 2020 που η Atlassian πέρασε πλήρως στην εξ αποστάσεως εργασία, η Castilla έχει διαμορφώσει το δικό της ωράριο, που της επιτρέπει να παίρνει τον γιο της από το σχολείο και να κανονίζει συναντήσεις για παιχνίδι με άλλα παιδιά. Πηγαίνει στα γραφεία της εταιρείας στο Οστιν του Τέξας μόνο για να συναντηθεί με τους συναδέλφους της, άλλοτε μία φορά την εβδομάδα, άλλοτε μία φορά τον μήνα.

Παρά το γεγονός ότι πολλές εταιρείες υιοθετούν πρακτικές πιο φιλικές προς την οικογένεια, όπως παιδικούς σταθμούς στον χώρο εργασίας και παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας, για έκτη συνεχή χρονιά οι γυναίκες που συμμετείχαν στην έρευνα ήταν λιγότερο ικανοποιημένες από την εργασία τους σε σχέση με τους άνδρες.

Οι γυναίκες, συγκεκριμένα, τείνουν να αισθάνονται μια πιο βαθιά απώλεια των πλεονεκτημάτων της εξ αποστάσεως εργασίας, καθώς οι εργοδότες πιέζουν διαρκώς τους υπαλλήλους να είναι περισσότερο παρόντες στον χώρο εργασίας, λέει η Frances Frei, καθηγήτρια Μάνατζμεντ στη Harvard Business School.

Η φυσικοθεραπεύτρια Shamima Mather από τη Βοστώνη εργαζόταν σε νοσοκομεία μέχρι το 2022 και λέει ότι η ιεραρχία είναι συνήθως σαφής: «Το περιβάλλον είναι γυναικοκρατούμενο από την άποψη του εργατικού δυναμικού. Και οι άνδρες κατέχουν τις θέσεις εξουσίας».

Πρόσφατα άφησε τη δουλειά της στο νοσοκομείο για να εργαστεί σε μια startup εταιρεία στον τομέα της υγείας και χαίρεται την πιο ισότιμη προσέγγιση που επικρατεί εκεί.

«Είναι απλώς δουλειά» είπε. «Βουτάμε μέσα όλοι και την κάνουμε».