Είναι γνωστό ότι το Μέγαρο Μαξίμου δεν έχει και τους στενότερους δεσμούς με την κυβέρνηση Τραμπ. Ο δίαυλος είχε ανοίξει κατά την πρώτη θητεία του αμερικανού προέδρου με την επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Λευκό Οίκο, αλλά στη συνέχεια ο Πρωθυπουργός ήρθε πολύ κοντά με τον πρόεδρο Μπαϊντενόπουλο, όπως αυτοπροσδιοριζόταν ο Τζο Μπάιντεν, στις γιορτές της ελληνικής ομογένειας. Αυτού του είδους οι σχέσεις δύσκολα παίρνουν προεδρική άφεση επί Τραμπ 2.0.

Ωστόσο, υπάρχουν τρεις υπουργοί οι οποίοι σπάζουν μεθοδικά τον πάγο. Ο ένας είναι ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης, ο οποίος συναντήθηκε με τον ομόλογό του Μάρκο Ρούμπιο, όντας ο δεύτερος ΥΠΕΞ της ΕΕ που μίλησε κατ’ ιδίαν με τον επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Και μάλιστα την ίδια εβδομάδα που ο Ρούμπιο απέφυγε να συναντήσει την ύπατη εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής Κάγια Κάλας. Ο Γεραπετρίτης είχε επίσης τηλεφωνική συνομιλία με τον σύμβουλο Ασφαλείας των ΗΠΑ Μάικ Γουόλτς.

Ο άλλος είναι ο υπουργός Αμυνας Νίκος Δένδιας, ο οποίος ταξίδεψε τουλάχιστον τρεις φορές στις ΗΠΑ για επαφές με στρατιωτικούς παράγοντες, αλλά και με ηγετικά στελέχη του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Και ο τρίτος είναι ο Σταύρος Παπασταύρου, ο οποίος είχε τις επαφές με τη Chevron για τις έρευνες στη Νότια Κρήτη. Μαθαίνω ότι οι σχέσεις που αναπτύσσονται υπερβαίνουν την εθιμοτυπία, καθώς καθόλου τυχαία και οι τρεις υπουργοί «έχουν κάτι να βάλουν στο τραπέζι», όπως προτιμά η διπλωματία της τραμπικής εποχής.

***

Με σειρά προτεραιότητας

Να παρηγορήσει τους «γαλάζιους» βουλευτές που δεν υπουργοποιήθηκαν στον τελευταίο ανασχηματισμό θέλησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη διάρκεια της συνεδρίασης της ΚΟ της ΝΔ. Μόνο που το επιχείρημα που χρησιμοποίησε, λέγοντας ότι ο ίδιος «ανέλαβε υπουργικά καθήκοντα εννιά χρόνια μετά την πρώτη του εκλογή στο κοινοβούλιο», δεν βρήκε πρόσφορο έδαφος. «Και εγώ από το 2012 αναμένω κάποιας κυβερνητικής αποδοχής» είπε ο Δωδεκανήσιος Βασίλης Υψηλάντης, που ήταν από εκείνους που πήραν τον λόγο και άσκησαν κριτική στα κυβερνητικά πεπραγμένα, ενώ «έγραψε» με την ατάκα του για τους… εμίρηδες, που είναι μόνιμοι στην κυβέρνηση, και τους… κακομοίρηδες που δεν βρίσκουν υπουργική καρέκλα.

Από ό,τι πάντως λεγόταν αμέσως μετά στα πηγαδάκια, ο βουλευτής από τη Ρόδο δεν είναι ο μόνος που αναμένει την υφυπουργοποίησή του πάνω από μια δεκαετία. Η αλήθεια είναι ότι στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες οι υπουργικοί θώκοι διανέμονται με κριτήριο την αξιοσύνη ενός εκάστου, αλλά αυτός είναι μάλλον ένας κανόνας που δεν ισχύει όταν οι κυβερνήσεις χάνουν τα πατήματά τους.

***

«Τορπίλη» Πολάκη

Πάνω που λέω ότι δεν θα ασχοληθώ ξανά με τα όσα γίνονται στα… απομεινάρια του ΣΥΡΙΖΑ επειδή τα βρίσκω, όπως κι εσείς φαντάζομαι, τόσο πολύ βαρετά, έρχονται νέα επεισόδια με πρωταγωνιστή τον Παύλο Πολάκη και με κάνουν να αναιρώ την υπόσχεσή μου. Πώς μπορώ, για παράδειγμα, να αφήσω να περάσει ασχολίαστη η προσφώνηση «έρμε και σκοτεινέ» που απηύθυνε στον Ευκλείδη Τσακαλώτο τορπιλίζοντας τις γέφυρες που επιχειρούσε να στήσει με τη Νέα Αριστερά ο Σωκράτης Φάμελλος, ο οποίος ονειρεύεται να γίνει ξανά αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Οπως πληροφορούμαι, μάλιστα, ο «αψύς Σφακιανός» ορθώνει το ανάστημά του και στην επανένταξη της Αθηνάς Λινού, την οποία δεν θέλει να βλέπει ούτε ζωγραφιστή μετά τις κόντρες που είχε μαζί του. Ετσι, δεν είναι λίγοι αυτοί στην Κουμουνδούρου που θεωρούν ότι αργά ή γρήγορα ο Φάμελλος θα πρέπει να κάνει την καρδιά του πέτρα και να προχωρήσει σε δραστικές αποφάσεις. Αλλιώς, θα βλέπει τις δημοσκοπήσεις και θα αναρωτιέται «τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε».

***

Πρεμιέρα στην Πολωνία

Μαθαίνω ότι στο υπουργείο Οικονομικών οι συνεργάτες του Κυριάκου Πιερρακάκη χτυπούν 48ωρα χωρίς ύπνο, προετοιμάζοντας παρεμβάσεις και νομοσχέδια. Ηδη κατατέθηκε το νομοσχέδιο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό και έπονται διάφορα άλλα. Αλλά και ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών δεν πάει πίσω. Ενδεικτικά το πρόγραμμα της ερχόμενης εβδομάδας έχει ως εξής: Τετάρτη και Πέμπτη θα συζητηθεί στην Ολομέλεια και θα ψηφιστεί ο εξωδικαστικός συμβιβασμός και θα πρέπει να βρίσκεται στη Βουλή, αν και την Τετάρτη θα πεταχτεί για λίγες ώρες στους Δελφούς για το Οικονομικό Φόρουμ.

Την Πέμπτη και την Παρασκευή θα πάει στη Βαρσοβία, όπου θα κάνει την παρθενική του εμφάνιση στο Eurogroup – Eco/Fin. Παλαιότεροι υπουργοί Οικονομικών, όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος, δεν πέρασαν καλά σε Eurogroup επί πολωνικού εδάφους, αλλά δεν ευθύνεται για αυτό η χώρα. Εξάλλου, τώρα οι συνθήκες άλλαξαν και το μεγάλο θέμα δεν είναι η Ελλάδα, αλλά ο διεθνής εμπορικός πόλεμος.

***

Μετρήσεις χθες και σήμερα

Ο Κώστας Σημίτης, με ποσοστό αποδοχής της τάξης του 85%, το οποίο κατέγραψε τον Ιανουάριο του 1996 όταν ανέλαβε πρώτη φορά πρωθυπουργός, ο Κώστας Καραμανλής, με 78% τον Μάιο του 2004, και ο Αλέξης Τσίπρας, με 87% τον Φεβρουάριο του 2015, είναι, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις των τελευταίων 30 χρόνων, οι ηγέτες των τριών κομμάτων εξουσίας με την υψηλότερη δημοφιλία. Μιλάμε για επιδόσεις που οι σημερινοί ηγέτες της ΝΔ, του ΠαΣοΚ και του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να φθάσουν ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι στο 29%, ο Νίκος Ανδρουλάκης στο 15% και ο Σωκράτης Φάμελλος στο 24%. Με την ευκαιρία να σας μεταφέρω και τη διαπίστωση που, όπως μου λέει συνεργάτης, κάνει στον φιλικό του κύκλο ο Κώστας Καραμανλής για τη δημοσκοπική απήχηση της κυβερνητικής παράταξης: «Κινείται σε ποσοστά του 2012», φέρεται ειπών ο πρώην πρωθυπουργός. Και για όσους δεν θυμούνται, το ποσοστό που έλαβε τότε η ΝΔ ήταν 18,85%.

***

Η «κατάρα» του Μαξίμου

Προληπτικός δεν είμαι, αλλά δεν σας κρύβω ότι προβληματίστηκα όταν συνεργάτης μου, ο οποίος εντρυφά στα ενδότερα των κυβερνητικών παρασκηνίων, μου μετέφερε την πληροφορία ότι γαλάζιοι βουλευτές πιστεύουν πως «υπάρχει κάτι σαν… κατάρα στο Μαξίμου». «Κατάρα» η οποία, όπως λένε, έχει ως αποτέλεσμα να μη μακροημερεύουν στις καρέκλες τους τα πρόσωπα που στελεχώνουν το πρωθυπουργικό γραφείο. Για να πείσουν απαριθμούν ένδεκα στελέχη τα οποία θήτευσαν από το 2019 για λιγότερο ή περισσότερο χρόνο στο Μέγαρο της Ηρώδου του Αττικού και στη συνέχεια απομακρύνθηκαν.

Ποιοι είναι; Εχουμε και λέμε: ο γενικός γραμματέας Γρηγόρης Δημητριάδης, οι σύμβουλοι Αλέξης Πατέλης (οικονομικά) και Δημήτρης Μητρόπουλος (διπλωματικά), οι διατελέσαντες στο αξίωμα του κυβερνητικού εκπροσώπου Στέλιος Πέτσας, Χρίστος Ταραντίλης και Γιάννης Οικονόμου. Σε αυτούς πρέπει να προστεθούν οι υπουργοί Γιώργος Γεραπετρίτης και Μάκης Βορίδης, όπως και ο υφυπουργός Σταύρος Παπασταύρου, οι οποίοι, ωστόσο, έφυγαν από το Μαξίμου και βρίσκονται πλέον σε άλλα κυβερνητικά πόστα. Επίσης ο πρώην υφυπουργός Γιάννης Μπρατάκος, ο οποίος επανέκαμψε στο ΕΒΕΑ, αλλά και ο διευθυντής του γραφείου Τύπου Δημήτρης Τσιόδρας, ο οποίος εξελέγη ευρωβουλευτής.

Με πληροφορούν, μάλιστα, ότι το προηγούμενο διάστημα, όταν είχε χαθεί γενικώς η μπάλα στην κυβερνητική ηγεσία λόγω των συλλαλητηρίων για τα Τέμπη, δύο στελέχη του επικοινωνιακού μηχανισμού βρέθηκαν για ένα Σαββατοκύριακο εκτός Μαξίμου, αλλά την αμέσως επόμενη Δευτέρα ειδοποιήθηκαν να επιστρέψουν στα πόστα τους, καθώς ήρθησαν οι απολύσεις τους. Αν είχαν γίνει και… 13 οι απομακρύνσεις, τότε μάλλον πολύ δύσκολα θα διασκεδαζόταν ο ισχυρισμός για την «κατάρα».

***

Η Κίμπερλι δεν είναι light

Προχωρούν οι διαδικασίες για την έλευση στην Αθήνα της αμερικανίδας πρέσβεως Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, αν και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα τη δούμε νωρίτερα από τον Ιούνιο. Οι λίγοι που τη συνάντησαν περιγράφουν μια καταρτισμένη γυναίκα, η οποία μελετά προσεκτικά την περιοχή μας και δεν είναι light όπως φαίνεται και όπως τη θέλει η διαδεδομένη προκατάληψη.

Η Γκίλφοϊλ επέλεξε η ίδια τη χώρα μας, γιατί όντας μέλος του στενού κύκλου του Μαρ α Λάγκο, του πολυτελούς θερέτρου του Τραμπ στη Φλόριντα, γνώριζε από πρώτο χέρι το ενδιαφέρον της κυβέρνησής του για την ενέργεια και θεώρησε την Ελλάδα ενδιαφέρον πόστο. Στα συν μέτρησε και η ποιότητα ζωής, αφού, όπως και να το κάνουμε, η Αθήνα είναι πιο όμορφη από τις μουντές Βρυξέλλες.