Η «αλλαγή πλεύσης» και μια οφειλόμενη αποκατάσταση

Μη νομίζετε πως έσβηνα και τις ημέρες στο ημερολόγιο. Δεν μπορώ όμως να μην επισημάνω ότι από την προπερασμένη Κυριακή που «Το Βήμα» δημοσίευσε το ρεπορτάζ για το μοντάζ στις ηχητικές συνομιλίες που έγιναν το βράδυ της τραγωδίας στα Τέμπη, έως προχθές Πέμπτη που ο Πρωθυπουργός χαρακτήρισε «πιθανή» την ύπαρξή του, καλώντας μάλιστα τη Δικαιοσύνη να πράξει τα δέοντα, πέρασαν 19 ημέρες.

Το διάστημα, θα συμφωνήσετε, είναι μεγάλο ημερολογιακά για μια «αλλαγή πλεύσης». Ακόμη μεγαλύτερο, πάντως, είναι πολιτικά, διότι, όπως μας έχει διδάξει η Ιστορία, μια βδομάδα στην πολιτική αντιστοιχεί στην αιωνιότητα – πόσω μάλλον οι τρεις παρά κάτι. Δράττομαι της ευκαιρίας λοιπόν να έρθω στην ουσία της υπόθεσης που είναι η «αρχική πλεύση», η οποία εκδηλώθηκε υπό τη μορφή μιας κυβερνητικής υπεραντίδρασης που ακόμη κι εγώ με τη μακρά μου πείρα στάθηκε αδύνατον να ψυχολογήσω.

_***

Να θυμίσω εδώ τα γεγονότα. Λίγο πριν από τα μεσάνυχτα εκείνου του Σάββατου, κι ενώ το «Βήμα της Κυριακής» κοσμούσε απλώς τα περίπτερα του κέντρου των Αθηνών, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος εξέδωσε μια ανακοίνωση που έκανε λόγο για «μαύρη κηλίδα» στην ιστορία του «Βήματος».

Επειδή έγραφε ό,τι πλέον και ο Πρωθυπουργός χαρακτηρίζει πλέον ως «πιθανό». Την επομένη, μάλιστα, διακινήθηκαν και κάτι πανομοιότυπα μηνύματα υπουργών, βουλευτών και στελεχών της ΝΔ, που εκόντες-άκοντες κατήγγειλαν το δημοσίευμα ως «fake news», ενώ ακολούθησε το κλασικό σε αυτές τις περιπτώσεις αφήγημα περί «συμφερόντων». Και πού βρισκόμαστε σήμερα, μια πολιτική αιωνιότητα και 19 ημερολογιακές ημέρες μετά; Πάνε και οι «μαύρες κηλίδες» και τα «fake news» και τα «συμφέροντα». Ο Πρωθυπουργός έθεσε την περασμένη Πέμπτη τα ίδια ακριβώς ερωτήματα που έθεσε από την πρώτη στιγμή «Το Βήμα». Γι’ αυτό κι εγώ θα εκτιμήσω την «αλλαγή πλεύσης» ως ένα είδος αποκατάστασης του «Βήματος» (και ας το πούμε καθαρά), οφειλομένης πρωτίστως στην ιστορία αυτής εδώ της εφημερίδας. Η οποία, να προσθέσω εν κατακλείδι, ούτε υπηρέτησε ποτέ τις «μαύρες κηλίδες» ούτε ταίριαξε ποτέ αξιακά και αισθητικά με την αμετροέπεια. Αυτά…

_***

Αναστοχασμός

Ο Νίκος Ανδρουλάκης μπορεί να πανηγυρίζει επειδή θα μάθει (;) για ποιον λόγο παρακολουθούνταν το τηλέφωνό του (και θα πρέπει να το πει και σε εμάς, αφού το μάθει), όμως υπάρχουν κάποιες αξιομνημόνευτες λεπτομέρειες στη νέα αυτή τροπή της υπόθεσης. Ως γνωστόν, ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ πήγε στις αρχές της εβδομάδας στην ΑΔΑΕ, έπειτα από τη γνωστή απόφαση του ΣτΕ, και πήρε την απάντηση, πρέπει πρώτα να καθαρογραφτεί για να κινηθούν στη συνέχεια οι διαδικασίες, ώστε να αποφασιστεί πώς και πότε θα ενημερωθεί.

Το ωραίο λοιπόν είναι, όσο και αν οι περισσότεροι το λησμονούν, ότι η επίμαχη τροπολογία που τώρα κρίθηκε αντισυνταγματική, είχε ψηφιστεί το 2021 και από το ΠαΣοΚ. Και είχε ακολουθήσει η ιστορική δήλωση του Χάρη Καστανίδη, όταν «έσκασε» το σκάνδαλο των υποκλοπών, ότι το κόμμα είχε οδηγηθεί σε αναστοχασμό για τη θετική του ψήφο και ζητούσε πλέον την κατάργηση της τροπολογίας. Χαριτωμένο (τουλάχιστον), αν μη τι άλλο.

_***

Γλάστρες και σπόνσορες

Εφτασε στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο ένα δελτίο Τύπου περί διαγωνισμού που οργανώνει ο Δήμος Αθηναίων, το οποίο συνοδεύεται και από σχετική δήλωση του δημάρχου Χάρη Δούκα. Ο διαγωνισμός λέγεται «Πρασινίζουμε το γκρι» και είναι φωτογραφικός, αλλά μην πάει ο νους σας στο κακό. Απλώς οι κάτοικοι της πόλης θα κοσμήσουν με γλάστρες και φυτά τα μπαλκόνια τους και τα καλύτερα φωτογραφικά ενσταντανέ θα βραβευθούν.

Εμένα μου αρέσουν οι διαγωνισμοί, αλλά αναρωτιέμαι τώρα γιατί αυτός εδώ σπονσοράρεται από δυο επιχειρήσεις. Και κάτι ακόμα. Κάτι πρέπει να γίνει άμεσα με τα πεζοδρόμια μπροστά από το μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη, τα πρώτα που βλέπουν και διαβαίνουν οι τουρίστες. Ο δήμος πρέπει να ασχοληθεί άμεσα με την περίπτωσή τους. Του το ζήτησαν η Βουλή των Ελλήνων, το υπουργείο Εξωτερικών, η Περιφέρεια. Οι λακκούβες είναι επικίνδυνες για τον κόσμο.

_***

Αλλάζουμε πίστα

Οταν κυκλοφορεί κανείς στους διαδρόμους του Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών, μακριά από κάμερες, μπορεί να συναντήσει ενδιαφέρουσες προσωπικότητες, αλλά και «πηγαδάκια». Σε ένα από αυτά βρέθηκε ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Νίκος Δένδιας μαζί με έναν Αμερικανό, μεγαλοστέλεχος της Lockheed Martin. Η συζήτηση, όπως ήταν αναμενόμενο, στράφηκε αμέσως στα μαχητικά πέμπτης γενιάς, στελθ, F-35, αφού ήταν η ημέρα που είχε φθάσει στην Αθήνα το επίσημο LOA (επιστολή αποδοχής).

Η Ελλάδα, χωρίς να χάσει τη σειρά της από την παραγωγή (βρίσκεται στην 8η θέση) και χωρίς να αλλάξουν οι όροι χρηματοδότησης, ζητεί τώρα τον πιο εξελιγμένο τύπο των F-35 (version 4) με τον Αμερικανό να αποκαλύπτει στον κ. Δένδια ότι ο συγκεκριμένος αυτός τύπος, που έως τώρα μόνον οι Αμερικανοί τον έχουν, έχει 36 εξελιγμένες τεχνολογικές διαφορές από τους προηγούμενους τύπους των F-35. Γενικά οι Αμερικανοί λένε ότι «με όλα αυτά που βρίσκονται σε εξέλιξη στις Ενοπλες Δυνάμεις (Black Hawk, LoA για τα F-35, σχεδιασμός για προμήθεια περισσότερων F-16 Viper και Rafale), είναι αλήθεια ότι η «Ελλάδα αλλάζει πίστα» στους ουρανούς όπου «θα κυριαρχεί». «Οι ουρανοί είναι δικοί μας» για να θυμηθούμε τα παλιά.

_***

Γιατί μετάνιωσε ο Αλ. Τσίπρας

_***

Την Τρίτη, 16 Απριλίου, στην Αρχαία Ολυμπία, στην τελετή της αφής της ολυμπιακής φλόγας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι, πέραν του τελετουργικού, θα ανοίξει ξανά (επειδή ήταν κλειστό στα χρόνια της COVID-19) το ακίνητο με το αρχείο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Η Γιάννα Αγγελοπούλου  πρόεδρος τότε της «Αθήνας 2004», θα το παρουσιάσει.

Το αρχείο αυτό έμεινε στην Ελλάδα επειδή το παραχώρησε η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, αναγνωρίζοντας την άψογη από κάθε άποψη διοργάνωση των Αγώνων της Αθήνας. Θα ξεδιπλωθούν μνήμες από την τελετή έναρξης, από την άψογη διεξαγωγή των Αγώνων, από τη συνεισφορά των εθελοντών και από την τελετή λήξης, έως ότου το «μικρό κοριτσάκι», όπως αποκαλούσαν τη Φωτεινή Παπαλεωνιδοπούλου, να σβήσει τη Φλόγα. Το «ήμουν και εγώ εκεί» θα ξαναζωντανέψει. Η κυρία Αγγελοπούλου επιφυλάσσει στην παρουσίαση και μια έκπληξη, η οποία πριν από 20 χρόνια έκανε τον γύρο του κόσμου. Την ώρα που θα παραδίδεται η ολυμπιακή φλόγα στους λαμπαδηδρόμους θα θυμίσει σε όλους το «ταξίδι» που τότε έκανε η ελληνική ολυμπιακή φλόγα, των πέντε ηπείρων. Ναι, τότε, το 2004, η ολυμπιακή φλόγα προτού ανάψει στο Ολυμπιακό Στάδιο, έδωσε το ολυμπιακό της φως και στις πέντε ηπείρους.