Το «τρίβιαλ» της Προεδρίας

Αφότου ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκλεισε με μία σχετικά χαμηλή πτήση το θέμα του ανασχηματισμού, μαθαίνω ότι στρέφει την προσοχή του σε κάποια δύσκολα ζητήματα που θα βρει μπροστά του τους επόμενους μήνες. Και δεν αναφέρομαι στα προφανή θέματα της ακρίβειας και των αγροτών, όπου δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Για να καταλάβετε, ακόμα και η εξάντληση της τριετίας συζητείται. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι σε πολλούς έκαναν εντύπωση οι πολλαπλές διαβεβαιώσεις που έδωσε ο Πρωθυπουργός για τον πολιτικό προγραμματισμό του ήδη από την προηγούμενη Κυριακή το βράδυ.

Το σίγουρο είναι ότι μετά το αποτέλεσμα της 9ης Ιουνίου έχουν αλλάξει τα δεδομένα, αφού η κυβέρνηση καταγράφει για πρώτη φορά σαφή εκλογική φθορά. Υπό αυτή την έννοια, το να βρεθεί αφορμή για πρόωρες εκλογές, παρόλο που είναι κάτι ξένο προς τη φιλοσοφία του Πρωθυπουργού, δεν θα πρέπει πλέον να αποκλείεται. Ειδικά δε όσο η αντιπολίτευση είναι σκορποχώρι. Νωρίς είναι ακόμα, αλλά το πολιτικό σκεπτικό έχει αρχίσει να μεταβάλλεται.

***

Προηγουμένως θα πρέπει να απαντήσει σε άλλους γρίφους, όπως, για παράδειγμα, αυτόν που αφορά το πρόσωπο του ή της Προέδρου της Δημοκρατίας. Οι απαντήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη σχετικά με την ανανέωση της θητείας της Κατερίνας Σακελλαροπούλου για την τρέχουσα χρονική περίοδο είναι πιο ξεκάθαρες απ’ ό,τι θα περίμενε κανείς. Αφήνουν να εννοηθεί ότι η θητεία της θα ανανεωθεί. Υπάρχει βεβαίως και ο παράγων «Αντώνης Σαμαράς», που θα πρέπει να θεωρηθεί σχεδόν βέβαιο ότι θα πει «όχι». Ενδεχομένως και οι βουλευτές που θεωρούνται της επιρροής του. Αλλά είναι νωρίς ακόμα.

***

Τα πράγματα ενδεχομένως να περιπλακούν αν ο Σαμαράς ή ο Καραμανλής θελήσουν να είναι υποψήφιοι για την Προεδρία. Κάτι τέτοιο δεν το αποκλείουν πολιτικά στελέχη της συμπολίτευσης. Ωστόσο, σε ό,τι αφορά τον δεύτερο μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι δεν έχει καμία τέτοια πρόθεση. Θα πρέπει να του το ζητήσουν, αλλά και πάλι θα το σκεφτεί για να πει το «ναι». Σε τέτοιο mood βρίσκεται. Σε ό,τι αφορά τον πρώτο, μπορεί να έχει κάποιες τέτοιες φιλοδοξίες, αλλά οι πιθανότητες να του προταθεί το αξίωμα από τον Πρωθυπουργό είναι (πολύ) μικρές. Συγκρατήστε ωστόσο το όνομα του Προέδρου της Βουλής, Κώστα Τασούλα, που υπό όρους θα μπορούσε να «παίξει».

Ιστορικές εκλογές

Θα έχετε πληροφορηθεί ότι για πρώτη φορά εδώ και έναν αιώνα «σπάει» η… μονοκρατορία της μίας και μοναδικής υποψηφιότητας στην ηγεσία του ΣΕΒ, καθώς οι διεκδικητές στις φετινές εκλογές είναι δύο, η Ιουλία Τσέτη και ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος. Δεν είναι όμως μόνο γι’ αυτόν τον λόγο που η 18η Ιουνίου, ημερομηνία των εκλογών στον Σύνδεσμο, μπορεί να χαρακτηριστεί ιστορική για την εγχώρια βιομηχανία. Είναι και για το γεγονός ότι η κυρία Τσέτη, γνωστή και ως «σιδηρά κυρία της φαρμακοβιομηχανίας», είναι η πρώτη γυναίκα που φιλοδοξεί να ηγηθεί ενός κατά το μάλλον ανδροκρατούμενου κόσμου.

Αλλά και για το ότι αξίζει να σταθεί κανείς στην περίπτωσή της, διότι επιπλέον προωθεί μια «συμπεριληπτική» ατζέντα στην οποία οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις παύουν πλέον να είναι ο «φτωχός συγγενής» του μεγάλου κεφαλαίου, αλλά συμμετέχουν επί ίσοις όροις και δικαιώμασι στις προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει ο κλάδος. Να προσθέσω, τέλος, και τη φιλοδοξία να ενισχυθεί η διεθνής παρουσία της ελληνικής βιομηχανίας. Εγχώρια μεν, εξωστρεφής δε η βιομηχανία. Προσέξτε την περίπτωσή της, θα φανεί χρήσιμη στο μέλλον.

Παράσταση για έναν

Γκρίνια μαθαίνω υπάρχει στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ για το γεγονός ότι την περασμένη Πέμπτη μίλησε μόνο ο Στέφανος Κασσελάκης και ουδείς άλλος. Βουλευτές δηλώνουν δυσαρεστημένοι για το γεγονός, και μάλιστα μου είπαν ότι τα παράπονα μεταφέρθηκαν και στον διευθυντή της ΚΟ Θάνο Μωραΐτη, αλλά και στον πρόεδρο της ΚΟ Σωκράτη Φάμελλο. Ο Στ. Κασσελάκης πηγαίνει πίσω όπως άκουσα και τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, που μάλλον θα γίνει το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου.

Πρεμιέρα με συνέδριο

Κόσμος και κοσμάκης θα μαζευτεί σήμερα και αύριο στο Ωδείο Αθηνών, όπου θα κάνει την πρεμιέρα του το Ινστιτούτο του Αλέξη Τσίπρα που οργανώνει – με το αντίστοιχο του Ζόραν Ζάεφ, πρώην πρωθυπουργού της Βόρειας Μακεδονίας – Διεθνή Διάσκεψη. Εκεί, με ανοικτές πόρτες για το κοινό, αλλά με προτεραιότητα τη σειρά προσέλευσης, αναμένεται να ακουστούν πολλά και για την ελληνική Κεντροαριστερά. Θα μιλήσει και ο Γιώργος Παπανδρέου.

Μίλησαν για όλα

Ηταν η πρώτη συνάντηση (και μάλιστα στα Σκόπια) των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας μετά την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Αγκυρα και τις ευρωεκλογές. Οι κ.κ. Γεραπετρίτης και Φιντάν αντάλλαξαν απόψεις τόσο για το Μεσανατολικό όσο και για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Δεν θα σταθώ στις συζητήσεις που έγιναν για την προετοιμασία της νέας συνάντησης Μητσοτάκη – Ερντογάν τον Σεπτέμβριο στη Νέα Υόρκη στο περιθώριο του Συμβουλίου Ασφαλείας, ούτε βεβαίως στην επικείμενη Διάσκεψη Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον στις 9-11 Ιουλίου, αλλά στο γεγονός ότι οι Γεραπετρίτης και Φιντάν συζήτησαν και το θέμα της εβδομαδιαίας βίζας των Τούρκων στα δέκα ελληνικά νησιά. Δεν γνωρίζω τι συμφώνησαν, αλλά εκείνο που ξέρω είναι ότι καταβάλλεται προσπάθεια ώστε να λειτουργήσει επιτέλους η ακτοπλοϊκή γραμμή Λήμνου – Τενέδου (η Αθήνα το επιδιώκει), κάτι που θα εξυπηρετήσει τους ομογενείς μας στην Τένεδο. Και κάτι ακόμα: Και οι δύο υπουργοί έδειξαν προβληματισμένοι για την άνοδο της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη.

***

Η αναβάθμιση του Θοδωρή Λιβάνιου από αναπληρωτή σε υπουργό Εσωτερικών ήταν από τις πιο ηχηρές κινήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη στο πλαίσιο του ανασχηματισμού, και μάλιστα με διττή σημασία. Από τη μία επιβραβεύτηκαν η μεθοδικότητα και η αθόρυβη συστηματική δουλειά του – είναι ο άνθρωπος που πάντα ακούει με προσοχή ο Πρωθυπουργός, ειδικά για τα εκλογικά (λένε ότι εγκαίρως το απόγευμα της Κυριακής είχε εκτιμήσει με ακρίβεια το ποσοστό της ΝΔ και είχε ενημερώσει τον Πρωθυπουργό), ενώ είναι αυτός που ουσιαστικά σχεδίασε και «έτρεξε» την επιστολική ψήφο.

Από την άλλη, η προαγωγή του σηματοδοτεί την απομάκρυνση της Νίκης Κεραμέως από το κορυφαίο θεσμικό υπουργείο μετά και το «Μισέλ-Gate». Ο κ. Λιβάνιος γνωρίζει άριστα και τα αυτοδιοικητικά: συμμετείχε στη σύνταξη και την προετοιμασία εφαρμογής του «Καλλικράτη» καθώς και του νέου νόμου για τις εκλογικές δαπάνες στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, ενώ ήταν στενός συνεργάτης του υπουργού τότε (2014) Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη ως γενικός γραμματέας του υπουργείου. Κεντροαριστερής προέλευσης, άνθρωπος ήπιων τόνων, που δεν κυνηγά τη δημοσιότητα και την προβολή.