Τα παζάρια, μετά την εκλογή της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στην προεδρία της Κομισιόν, άρχισαν ήδη στην Ευρωβουλή, με τα κάθε είδους «αξιώματα» να μοιράζονται σε μέλη αποστολών της κάθε χώρας.
Θυμίζω ότι η ελληνική αντιπροσωπεία ξεκίνησε άσχημα, όταν έχασε την αντιπροεδρία του ΕΛΚ. Ο λόγος; Επειδή, όπως ακούω, οι Γερμανοί προτίμησαν να στηρίξουν τον ολλανδό υποψήφιο, Λέναρς.
Βέβαια κατόπιν εορτής, η πλειοψηφία του ΕΛΚ λέγεται πως έχει μετανιώσει που απουσιάζει από το προεδρείο της ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, αλλά αυτό ακούγεται περισσότερο σαν… παρηγοριά.
Στη «μοιρασιά», όμως, χάθηκε και μια πιο περιζήτητη θέση, αυτή του αντιπροέδρου του Ευρωκοινοβουλίου (θυμίζω ότι στην προηγούμενη θητεία είχαμε δύο αντιπροέδρους, τον Δημήτρη Παπαδημούλη και την Εύα Καϊλή). Κατά μια εκδοχή, αυτό συνέβη γιατί την τελευταία στιγμή τη θέση του ενός αντιπροέδρου τη ζήτησε η Ισπανία. Την άλλη όμως;
***
Η Ελλάδα άρχισε να αισθάνεται ριγμένη και δικαίως. Στην πορεία, βεβαίως, συμφωνήθηκε να προταθεί από το ΕΛΚ η Ελίζα Βόζεμπεργκ ως υποψήφια για τη θέση της προέδρου της κρίσιμης Επιτροπής Μεταφορών του Ευρωκοινοβουλίου (γνωστή ως TRAN), μια θέση που διεκδικούν και οι «Πατριώτες».
Ωστόσο, οι άλλες πολιτικές ομάδες έχουν συμφωνήσει να τους μπλοκάρουν από οποιαδήποτε αξιώματα, οπότε ανοίγει ο δρόμος για την ελληνίδα ευρωβουλευτή. Γιατί είναι κρίσιμη η συγκεκριμένη Επιτροπή; Επειδή σε αυτή, εκτός από τα οδικά δίκτυα, περιλαμβάνεται και η ναυτιλία. Αναρωτιέμαι ποιος θα στελεχώσει τη νευραλγική επιτροπή LIBE, που είναι αρμόδια για θέματα Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Κράτους Δικαίου.
Η συγκεκριμένη Επιτροπή ασχολήθηκε στο παρελθόν με κρίσιμα για την Ελλάδα θέματα, όπως το Μεταναστευτικό και έχει το χαρακτηριστικό ότι σε αντιδιαστολή με άλλες Επιτροπές που δεν έχουν νομοθετικές αρμοδιότητες (όπως η Εξωτερικών Υποθέσεων), αυτή είναι νομοθετική και μάλιστα με βαρύ νομοπαρασκευαστικό έργο.
***
Κατά τα λοιπά, σε ό,τι αφορά στους υπόλοιπους ευρωβουλευτές, ο Γιώργος Αυτιάς μπήκε στην Επιτροπή Οικονομικών και Εργασίας, η Ελεονώρα Μελέτη στην Επιτροπή για τα Γυναικεία Θέματα και τον Πολιτισμό, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, ο Μανώλης Κεφαλογιάννης στη Μεικτή Επιτροπή ΕΕ – Τουρκίας και ο Δημήτρης Τσιόδρας ορίστηκε αναπληρωματικό μέλος των Επιτροπών Ερευνας και Περιβάλλοντος.
Ο Φρέντι Μπελέρης, μόλις αποφυλακιστεί, θα μετάσχει στην Επιτροπή Αναφορών (στην οποία διαβιβάζονται όλα τα αιτήματα και οι προτάσεις των ευρωπαίων πολιτών). Συν τοις άλλοις, το ΕΛΚ αποφάσισε να ορίσει την Ελεονώρα Μελέτη ως συντονίστρια σε θέματα που αφορούν την επιτροπή όπου συμμετέχει.
Και τέλος, μαθαίνω ότι ο Θανάσης Μπακόλας μετακινείται από το ΕΛΚ στο προσωπικό γραφείο (cabinet) της Ούρσουλα. Ως ανταμοιβή για τη μεγάλη στήριξη για την επανεκλογή της. Τέλος, από την Ομάδα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών έχουν δοθεί τρία βαριά «χαρτοφυλάκια» στον Γιάννη Μανιάτη. Ως αντιπρόεδρός τους, θα είναι αρμόδιος για τις Εξωτερικές Υποθέσεις, την Αμυνα και Ασφάλεια και τη Διεθνή Ενεργειακή Ασφάλεια και Συνεργασία.
Ο γρίφος του επιτρόπου
Με την επανεκλογή της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στην ηγεσία της Κομισιόν έληξε μία μεγάλη εκκρεμότητα και κόπηκαν οριστικά οι συζητήσεις που έφερναν τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως πιθανό πρόεδρο της Επιτροπής, αν επιβεβαιωνόταν το αδιέξοδο.
Ο Πρωθυπουργός μένει λοιπόν στο Μαξίμου και απομένει τώρα να φανεί ποια θα είναι τα ωφελήματα για την Ελλάδα, από την προνομιακή θέση που κατέχει στο ΕΛΚ και τον κεντρικό ρόλο που έπαιξε στην επανεκλογή της. Ενα πρώτο δείγμα είναι ότι η πρόεδρος προτάσσει την ασπίδα ευρωπαϊκής αεράμυνας που είχαν εισηγηθεί ο Μητσοτάκης και ο Τουσκ.
Θα φανεί επίσης σύντομα ποιο χαρτοφυλάκιο θα πάρει η Ελλάδα στη νέα Επιτροπή. Και πάντως, από τη θέση σχετικής ισχύος που φαίνεται ότι έχει κατακτήσει ο Πρωθυπουργός, μάλλον δύσκολα θα υποκύψει σε πιέσεις της Γερμανίδας ώστε να παραμείνει ο Μαργαρίτης Σχοινάς στις Βρυξέλλες.
***
Και τώρα τρέχουν…
Ενα από τα προβλήματα που δεν «είδαν» εγκαίρως στην κυβέρνηση και τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν, είναι αυτό με τις τιμές της ενέργειας. Πέραν όλων των άλλων, το βασικό στοιχείο που αναδεικνύεται είναι ότι δεν έχει γίνει σχεδόν τίποτε στο πεδίο της εξοικονόμησης ενέργειας και της υλοποίησης ενός οργανωμένου και ρεαλιστικού σχεδίου ενεργειακής αναβάθμισης κτιρίων και υποδομών.
***
Ο χρησμός Μητσοτάκη
Το αίνιγμα της Προεδρίας της Δημοκρατίας παραμένει άλυτο μετά και τη νέα συνέντευξη του Πρωθυπουργού την προηγούμενη εβδομάδα. Η αποστροφή του λόγου του ότι ο/η Πρόεδρος πρέπει να έχει ευρύτερη αποδοχή, βρίσκει πάντως μάλλον εύκολη ερμηνεία. Σίγουρα κόβει τις ορέξεις των εν δυνάμει ενδιαφερομένων από τη ΝΔ (λέγε με Αντώνη ή Κώστα).
***
Εξόρμηση για την «Αυγή»
Αλυτη εξίσωση θυμίζει η υπόθεση της επιβίωσης των κομματικών ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή της εφημερίδας «Αυγή» και του ραδιοφωνικού σταθμού «Στο Κόκκινο». Στην προ ημερών συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας ήταν κυρίαρχο το θέμα της οικονομικής βιωσιμότητάς τους.
Εκεί μαθαίνω ότι αποφασίστηκε να αυξηθεί η μηνιαία υποχρεωτική εισφορά των βουλευτών και των ευρωβουλευτών, να γίνει οικονομική εξόρμηση μέσω κουπονιών, καμπάνια στήριξής τους και να χρηματοδοτηθούν τα ΜΜΕ σε ετήσια βάση με ποσό που δεν μπορεί να υπερβαίνει το 45% της κρατικής τακτικής χρηματοδότησης.
Επίσης, θα γίνει μεγάλη οικονομική εξόρμηση τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, συνδυασμένη με έκδοση κάρτας μέλους, θα επανεξεταστούν τα έξοδα των νομαρχιακών επιτροπών και θα επαναξιολογηθεί η ενοικίαση των γραφείων σε Αθήνα και περιφέρεια. Οικονομίες…
***
Στηρίζουν Δραγασάκη
Πληροφορούμαι ότι μετά την παραίτησή του από μέλος του ΣΥΡΙΖΑ ο Γιάννης Δραγασάκης δέχθηκε πολλά τηλεφωνήματα. Μεταξύ αυτών ήταν της Ολγας Γεροβασίλη και του Θανάση Καρτερού που έγραψε και ένα πολύ σκληρό άρθρο, κατά του Στέφανου Κασσελάκη.
Μου είπαν επίσης ότι του τηλεφώνησε και ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά δεν το έχω επιβεβαιώσει, αν και το θεωρώ σίγουρο, καθώς ήταν ο αντιπρόεδρος των κυβερνήσεών του. Αυτό που έμαθα επίσης είναι ότι του τηλεφώνησαν και πολλοί βουλευτές και αρκετά στελέχη από τη Νέα Αριστερά.
***
Περιμένοντας τον Τραμπ
Η αίσθηση που αποκόμισαν οι Έλληνες πολιτικοί που βρέθηκαν στην Ουάσιγκτον και στη Νέα Υόρκη πριν αλλά και μετά την απόπειρα δολοφονίας του Ντόναλντ Τραμπ ήταν ότι τόσο οι Ρεπουμπλικανοί όσο και οι Δημοκρατικοί περιμένουν πλέον νίκη του πρώην προέδρου. Οι Δημοκρατικοί προσδοκούν απλώς στο να μπορέσουν να κρατήσουν την πλειοψηφία στη Βουλή. Το μείζον θέμα όμως για εμάς είναι τι θα αλλάξει (εάν αλλάξει) στις σχέσεις με τις ΗΠΑ σε περίπτωση που επικρατήσει ο Τραμπ.
Η εκτίμηση διπλωματών του υπουργείου Εξωτερικών είναι ότι δεν πρόκειται να υπάρξει αλλαγή πολιτικής έναντι της χώρας μας. Υπενθυμίζουν μάλιστα ότι τα τελευταία χρόνια υπήρχε πάντα συναίνεση Δημοκρατών και Ρεπουμπλικανών σε όλα τα νομοσχέδια που περνούσαν και αφορούσαν την Ελλάδα. Οπως, για παράδειγμα, αυτό της Ανατολικής Μεσογείου που άλλαξε τα δεδομένα στην περιοχή με τις τριμερείς συνεργασίες Ελλάδας – Ισραήλ – Κύπρου σε θέματα ενέργειας και όχι μόνο. Τα νομοσχέδια τα υπέγραφαν από κοινού και Δημοκρατικοί (Ρόμπερτ Μενέντεζ) και Ρεπουμπλικανοί (Τζιμ Ρις). Το ίδιο ισχύει και με την άρση του εμπάργκο όπλων στην Κύπρο ή την επέκταση της ελληνοαμερικανικής αμυντικής συνεργασίας, καθώς και την προμήθεια των F-35.
Επιπλέον, όλο αυτό το διάστημα η Αθήνα δεν έχασε τις επαφές της με τους Ρεπουμπλικανούς και όπως έλεγε ανώτατο στέλεχος του υπουργείου Εξωτερικών, «υπάρχει μια μεγάλη δεξαμενή ομογενών ψηφοφόρων των Ρεπουμπλικανών που δεν πρόκειται να την αφήσουμε αναξιοποίητη». Τέλος, η Θεσσαλονίκη θα φιλοξενήσει τον Σεπτέμβριο συνεδρίαση του ισχυρότερου think tank των Ρεπουμπλικανών, του Heritage Foundation, με θέμα τον διάδρομο Ινδίας, Κόλπου, Ελλάδας, Κύπρου και άλλων χωρών.
***
Πώς οι Τούρκοι της Σμύρνης έχασαν τη Δέσποινα Βανδή
Αν και η άσκηση εξωτερικής πολιτικής δεν επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων αλλά στα εντεταλμένα όργανα της κυβέρνησης και στο corpus της διπλωματίας, οφείλω να σας πω ότι στη Δέσποινα Βανδή, δημοφιλή αοιδό του λαϊκού πενταγράμμου, αναγνωρίζεται «αγωγή κοσμιοτάτη» για τον τρόπο που άσκησε τα πατριωτικά της καθήκοντα.
Η ανακοίνωση με την οποία πληροφόρησε τους τούρκους θαυμαστές της στη Σμύρνη πως θα ματαιώσει τη συμμετοχή της σε συναυλία που είχε διοργανώσει το Τουρκικό Ινστιτούτο Εκπαίδευσης – επειδή δεν είχε συμφωνηθεί πως το φόντο της σκηνής θα κοσμούσε ένα τεράστιο πανό του Κεμάλ Ατατούρκ – ήταν λιτή και μετρημένη.
Η ποντιακή καταγωγή της αοιδού έπαιξε ασφαλώς τον ρόλο της. Ενώ η στάση της μάλλον δικαιώθηκε από την έξαλλη αντίδραση της τουρκάλας δημάρχου που φάνηκε να χάνει κάθε μέτρο. Κάπως έτσι, οι Τούρκοι της Σμύρνης έχασαν τη Δέσποινα Βανδή. Και, όπως θα έλεγε η ίδια επί του πάλκου, «έμειναν στον άσο»…
