Η διαγραφή Σαμαρά με το που κυκλοφόρησε «Το Βήμα» της (προηγούμενης) Κυριακής, ήταν ομολογουμένως μία εξέλιξη που τάραξε τα πολιτικά νερά. Πόσο θα διαρκέσει αυτή η ταραχή δεν είμαι απολύτως βέβαιος, πάντως οφείλω να σας μεταφέρω κάποια από αυτά που λέγονται στο Μέγαρο Μαξίμου και δεν έχουν πάρει ακόμη ευρεία δημοσιότητα.
Μία συζήτηση λοιπόν με κεντρικό κυβερνητικό στέλεχος, οφείλω να πω, με εξέπληξε. Και για το περιεχόμενο και για τους τόνους. Μου είπε λοιπόν, μεταξύ άλλων: «Καταλαβαίνει κανείς τι έκανε ο Αντώνης; Εγώ πάντως όχι. Τι έχει αλλάξει τώρα και αφού διαφωνεί με όλα αυτά, γιατί παρέμενε τόσο καιρό και στήριζε την κυβέρνηση;». Ρητορικά ερωτήματα, θα πει κάποιος.
***
Υπάρχουν όμως και άλλα ερωτήματα που κυκλοφορούν όχι μόνον στο Μέγαρο Μαξίμου αλλά και σε πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία, που δεν είναι και τόσο ρητορικά, δηλαδή πώς θα κινηθεί ο Αντώνης Σαμαράς ή αν θα κάνει και πάλι δικό του κόμμα. Υπάρχει κάποιος κυβερνητικός προβληματισμός για τις επόμενες κινήσεις του, όσο κι αν λένε ότι το θέμα με τη διαγραφή του έχει τελειώσει για την κυβέρνηση και ότι ο πρώην πρωθυπουργός οδεύει προς την… αποστρατεία.
Εκείνο που μαθαίνω είναι ότι ο κ. Σαμαράς σκοπεύει να παραμείνει ενεργός πολιτικός, θα εκφράζει ελεύθερα πλέον τις απόψεις του, καθώς και την κριτική του κυρίως στα εθνικά, αλλά και στα οικονομικά θέματα. Ας μην ξεχνάμε ότι γράφει και ένα βιβλίο, για το οποίο μαθαίνω ότι μόλις κυκλοφορήσει θα προκαλέσει και πάλι πολιτικές συζητήσεις.
Στη συνέντευξή του προς «Το Βήμα», είπε πως θα ψηφίσει τον προϋπολογισμό, αλλά αυτή η δέσμευση έγινε πριν από τη διαγραφή του. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Οσο για αυτά που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, ότι δηλαδή σκοπεύει να ιδρύσει πολιτικό κόμμα ή να συνεργαστεί με κάποιο άλλο, οι συνεργάτες του λένε ότι όσοι διαδίδουν τέτοια ζητήματα βρίσκονται ακόμα και πιο πάνω από τα όρια της επιστημονικής φαντασίας.
Προς συντηρητική λύση
Η διαγραφή ωστόσο του πρώην πρωθυπουργού φαίνεται πως άλλαξε ακόμα και τα… πλάνα για την επιλογή του προσώπου που θα προταθεί από την κυβέρνηση για την Προεδρία της Δημοκρατίας, καθώς φαίνεται ότι το Μέγαρο Μαξίμου προσανατολίζεται σε μία «λύση» που θα συσπειρώνει, αντί να προκαλεί περαιτέρω εσωστρέφεια.
Και ενώ στην προ διαγραφής Σαμαρά εποχή κάποιοι μιλούσαν για πρόσωπο-«έκπληξη», τώρα φαίνεται ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται πιο κοντά σε κεντροδεξιά επιλογή. Το πρόσωπο του Κώστα Καραμανλή δεν κερδίζει έδαφος, όχι γιατί το πρότεινε ο Αντώνης Σαμαράς, αλλά γιατί ο ίδιος δήλωνε σε συνομιλητές του ότι δεν ενδιαφέρεται για τη θέση. Βέβαια θα μου πείτε δεν του είχε γίνει επίσημα πρόταση.
Ξανά ο εκλογικός νόμος
Με το μπάχαλο που διαμορφώνεται στη Βουλή έπειτα από τις νέες αποχωρήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ και εν αναμονή του αν θα συγκροτηθεί ΚΟ Κασσελίστας, η συζήτηση για την αλλαγή του εκλογικού νόμου θα πάρει άλλη μορφή. Με την πρώτη ευκαιρία θα φανεί τι χάος συνεπάγεται σε μία διαδικασία όπως η προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση μία διακομματική Βουλή, συν έναν ανεξάρτητο πρώην πρωθυπουργό, που έχει ειδικά κοινοβουλευτικά προνόμια.
Κάποιοι στην κυβέρνηση (και στο Μαξίμου) επιμένουν ότι πρέπει να γίνει η αλλαγή του εκλογικού νόμου και να περιλαμβάνει όχι μόνο τα όρια στα ποσοστά της αυτοδυναμίας και της εισόδου στη Βουλή, αλλά και αλλαγές στις εκλογικές περιφέρειες και τις κατανομές των εδρών. Ορισμένοι μου λένε ότι όσο και αν ο Πρωθυπουργός διαψεύδει τα σχετικά ενδεχόμενα, μπορεί να πλησιάζει η στιγμή που δεν θα τα διαψεύδει και τόσο κατηγορηματικά. Και οφείλω να πω ότι διακρίνω και κάποιες δυνατότητες συναινέσεων με το ΠαΣοΚ, τώρα που έχει «φουσκώσει», νιώθει μια κάποια αυτοπεποίθηση και μπορεί και να εκτιμά ότι ένας νέος εκλογικός νόμος θα το ωφελούσε, υπό όρους και προϋποθέσεις.
Αποστολή εξετελέσθη
Η μετά την εκλογή Τραμπ ειδική αποστολή της υφυπουργού Εξωτερικών Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου στις ΗΠΑ ολοκληρώνεται σήμερα. Στην Ουάσιγκτον μόλις προσγειώθηκε αντιμετώπισε μια θύελλα με ισχυρούς ανέμους, αλλά την ημέρα που άρχισε τις επαφές της και με Ρεπουμπλικανούς και με Δημοκρατικούς επικρατούσε νηνεμία.
Καλή γνώστρια των αμερικανικών υποθέσεων, με γνωριμίες και σε Δημοκρατικούς και σε Ρεπουμπλικανούς, η κυρία Παπαδοπούλου συναντήθηκε με τους πάντες, γιατί δεν ξεχνά ότι σε 2,5 χρόνια υπάρχουν οι ενδιάμεσες εκλογές και μπορεί να υπάρξει ανατροπή δυνάμεων στο Κογκρέσο.
Συμπέρασμα από τις συνομιλίες που είχε; Η Ελλάδα παραμένει σταθερή, στενή σύμμαχος των ΗΠΑ με όποια κυβέρνηση ή με όποιον πρόεδρο κι αν εκλεγεί. Οι Αμερικανοί περιμένουν στις 20 Ιανουαρίου τον «απρόβλεπτο» Τραμπ να εγκατασταθεί στο Οβάλ Γραφείο για να διαπιστώσουν πώς θα διαμορφωθεί η καινούργια ισορροπία στην Ουάσιγκτον.
Το ραντεβού
Περίμεναν περίπου έναν μήνα στο Μαξίμου να κλείσει αυτό το περιβόητο πια ραντεβού για να συναντηθεί με τον Πρωθυπουργό ο Νίκος Ανδρουλάκης. Ελα όμως που ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ τούς είχε όλους στο περίμενε. Το τηλέφωνο στο Μαξίμου δεν κτυπούσε, κτυπούσε δηλαδή από άλλους αλλά όχι από τον Νίκο Ανδρουλάκη. Συνέβησαν στο μεταξύ και κάποιες «αψιμαχίες» και έκαναν το ραντεβού να φαίνεται αδύνατο: «Εκεί γύρω στα Φώτα» είχε πει κάποια στιγμή ο κ. Ανδρουλάκης.
Και ξαφνικά ο Πρωθυπουργός αποφάσισε να… ξαναπάρει τον κ. Ανδρουλάκη τηλέφωνο και να του ζητήσει πάλι να συναντηθούν. Ο κ. Μητσοτάκης θέλει να είναι θεσμικός, τώρα που ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ έγινε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και έτσι, όπως λένε οι συνεργάτες του, «ρίξαμε τα μούτρα μας και θα του τηλεφωνήσουμε».
Συνέδριο για την εξωτερική πολιτική της Μεταπολίτευσης
Μια κορυφαία συνάντηση ηγετικών προσωπικοτήτων από τον πολιτικό, τον διπλωματικό και τον ακαδημαϊκό χώρο που θα συζητηθεί αποτελεί το συνέδριο που διοργανώνουν «Το Βήμα» με το Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων και το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών στις 12 και 13 Δεκεμβρίου 2024, στην Αθήνα (ξενοδοχείο King George), με θέμα: «Μεταπολίτευση 1974-2024: 50 Χρόνια Ελληνική Εξωτερική Πολιτική».
Πρόκειται για ένα συνέδριο στο οποίο θα επιχειρηθεί να αποτυπωθούν τα μαθήματα Ιστορίας στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής της χώρας την περίοδο της Μεταπολίτευσης και να προσδιοριστούν οι στόχοι του μέλλοντος. Ειδικότερα, θα συζητηθούν κομβικά ζητήματα όπως οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, το Κυπριακό, η στρατηγική στους τομείς της ενέργειας και της οικονομίας, η ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας, η εθνική ασφάλεια, καθώς και το όραμα και οι προκλήσεις της χώρας τα επόμενα χρόνια.
Το συνέδριο θα τιμήσουν με την παρουσία και τις ομιλίες τους η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ Νίκος Ανδρουλάκης, τρεις πρώην πρωθυπουργοί, ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Αντώνης Σαμαράς και ο Αλέξης Τσίπρας, ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης, η υφυπουργός Εξωτερικών Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου και η γενική γραμματέας Αποδήμου Ελληνισμού του ΥΠΕΞ Μάιρα Mυρογιάννη, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, οι πρώην υπουργοί Ευάγγελος Βενιζέλος, Νίκος Κοτζιάς και Γιάννης Βαληνάκης, ο πρέσβης ε.τ. Γιώργος Γεννηματάς, ο π. αντιπρόεδρος της Κομισιόν Μαργαρίτης Σχοινάς, οι πρώην επίτροποι Μαρία Δαμανάκη, Αννα Διαμαντοπούλου και Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο ευρωβουλευτής του ΠαΣοΚ Γιάννης Μανιάτης, ενώ σε θέματα άμυνας και εθνικής ασφάλειας παρεμβάσεις θα κάνουν οι επίτιμοι αρχηγοί ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνος Φλώρος και Παναγιώτης Χηνοφώτης.
***
«Ωσεί παρών» στο αμφιλεγόμενο ντιμπέιτ των τεσσάρων υποψηφίων διαδόχων του, η τύχη των οποίων κρίνεται σήμερα στις εκλογές για την ανάδειξη του προέδρου του εναπομείναντος ΣΥΡΙΖΑ, ήταν ο Στέφανος Κασσελάκης (φωτογραφία). Και ήταν αναμενόμενο, καθώς υπήρξε ο καταλύτης για να φτάσουν τα πράγματα εδώ που έφτασαν και να αποκαλυφθούν το εσωκομματικό πολιτικό αδιέξοδο και η χρεοκοπία του συριζαϊκού αφηγήματος.
Ο εξ Αμερικής έκπτωτος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ λειτούργησε στην πραγματικότητα ως θρυαλλίδα για να πυροδοτηθεί το εύφλεκτο υλικό που κόχλαζε στο εσωτερικό του κόμματος, ενώ έγινε και ο ίδιος μέρος του προβλήματος συσσωρεύοντας επιπρόσθετα βάρη και αδιέξοδα στο κλυδωνιζόμενο από τις αντιφάσεις και τους εσωτερικούς διαγκωνισμούς κόμμα, που όπως τον ανέδειξε στην ηγεσία του έτσι τον αποκαθήλωσε, επιχειρώντας τώρα «να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται».
Σε αυτό το πολιτικό θρίλερ που βιώνει το κόμμα που πριν από λίγα χρόνια κυβέρνησε τη χώρα, το τέλος φαντάζει ολοένα και πιο ορατό. Στην κατεύθυνση αυτή η απόφαση Κασσελάκη να πατήσει το «κόκκινο κουμπί» αποσύροντας βουλευτές της επιρροής του ώστε να απολέσει ο ΣΥΡΙΖΑ το θεσμικό αξίωμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει βαρύνουσα σημασία. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα εκλέξει νέο πρόεδρο, όμως είναι αμφίβολο αν υπάρχει δρόμος επιστροφής.
