Στις έξι ώρες που θα παραμείνει ο Χακάν Φιντάν στην Αθήνα, έχει ετοιμαστεί ένα ειδικό σφικτό πρόγραμμα, όμοιο με αυτά που ετοιμάζονται σε υπουργούς Εξωτερικών χωρών που δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ο Χακάν Φιντάν θα έρθει στην Αθήνα στις 8 Νοεμβρίου, με ένα από τα πολλά ιδιωτικά τζετ που διαθέτει η τουρκική κυβέρνηση, καθότι δεν υπάρχει απευθείας πτήση Αγκυρας – Αθήνας.
Στο υπουργείο Εξωτερικών θα υψωθεί η τουρκική σημαία (τιμής ένεκεν), ανάμεσα στην ελληνική και στη σημαία της ΕΕ και μετά την υποδοχή προβλέπεται να ακολουθήσει ίσως το πιο σημαντικό σκέλος της συνάντησης: Τετ α τετ συνάντηση με τον έλληνα υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη, όπου σε αυτήν οι δύο υπουργοί θα συμφωνήσουν ότι διαφωνούν σε θέματα εθνικής κυριαρχίας, τα οποία ούτε καν συζητεί η ελληνική πλευρά. Θα επιμείνουν όμως στην προετοιμασία του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας των δύο χωρών που θα πραγματοποιηθεί στην Αγκυρα στις αρχές του 2025.
Θα ακολουθήσουν οι διευρυμένες συνομιλίες, στις οποίες θα μετάσχει και η υφυπουργός Εξωτερικών Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, οι πρέσβεις των δύο χωρών, οι διευθυντές των αρμόδιων διευθύνσεων των δύο υπουργείων και οι συνεργάτες των υπουργών. Το ενδιαφέρον στις διευρυμένες συνομιλίες εστιάζεται στο γεγονός ότι θα εξετασθεί η πρόοδος της υλοποίησης των ελληνοτουρκικών συμφωνιών. Γιατί, μπορεί να μην το ξέρετε, αλλά Αθήνα και Αγκυρα, παρουσία Μητσοτάκη και Ερντογάν, έχουν υπογράψει 15 συμφωνίες που αφορούν μια ευρεία γκάμα κλάδων, από τον τουρισμό, την ενέργεια και το εμπόριο έως την έρευνα, την παιδεία και τις μεταφορές. Οι περισσότερες μαθαίνω ότι βρίσκονται στο στάδιο της υλοποίησης.
Εν συνεχεία ο Γιώργος Γεραπετρίτης θα παραθέσει γεύμα στον Χακάν Φιντάν (στο δώμα του υπουργείου Εξωτερικών) και το πρόγραμμα ολοκληρώνεται εδώ. Δεν προβλέπεται καμία άλλη συνάντηση του Φιντάν, ούτε βεβαίως επίσκεψή του σε άλλη περιοχή.
***
Η γέφυρα στον Εβρο
Η έλευση όμως του Φιντάν στην Αθήνα φέρνει στο φως και μια υπογραφείσα αλλά μη υλοποιηθείσα ελληνοτουρκική συμφωνία για την κατασκευή μιας δεύτερης οδικής γέφυρας που θα συνδέει την Ελλάδα με την Τουρκία στον Εβρο, στο πέρασμα Κήποι-Υψαλα, διευκολύνοντας έτσι τις επιβατικές και εμπορευματικές μετακινήσεις μεταξύ των δύο χωρών. Υπενθυμίζω ότι η πρώτη φορά που υπήρξε συμφωνία για την κατασκευή αυτής της γέφυρας ήταν επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή, στη συνάντηση που είχε το 2005 με τον Ερντογάν στον Εβρο, πλην όμως ποτέ δεν προχώρησε η υλοποίησή της.
Οι Τούρκοι ωστόσο κατασκεύασαν το 2023 τη γέφυρα που τους αναλογεί, ενώ στην ελληνική πλευρά παραμένει μια παλαιάς κατασκευής και μονής λωρίδας γέφυρα δυσκολεύοντας έτσι την κίνηση. Δεν μπορεί όμως κανείς να παραβλέψει πως πρόκειται για μια γέφυρα από την οποία πέρασαν πολλά εκατομμύρια ταξιδιώτες αλλά και φορτία βιομηχανικά, ενώ άντεξε το βάρος της καχυποψίας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Τώρα μου λένε ότι το έργο παίρνει μπρος (με ελληνικά κεφάλαια) και πέραν της γέφυρας θα κατασκευαστούν και σύγχρονες εγκαταστάσεις για τελωνείο, σταθμούς κ.τ.λ., που τα κτίριά τους βρίσκονται εκεί από το… 1952!
***
Ποιοι ετοιμάζουν βαλίτσες
Την πόρτα της εξόδου δείχνουν στελέχη της σημερινής πλειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ στους υποστηρικτές του Στέφανου Κασσελάκη και βέβαια στον ίδιο, όπως φάνηκε και από την προχθεσινή διαρροή για τη συνέντευξή του, με τη γραμμή πως ετοιμάζει νέο κόμμα. Εκεί που σιωπά η σημερινή πλειοψηφία είναι στο τι γίνεται με τους βουλευτές. Κοιτάξτε τι γίνεται. Εάν αποχωρήσουν τέσσερις, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι αξιωματική αντιπολίτευση και αυτόματα θα πάρει τη θέση του το ΠαΣοΚ.
Πάρτε χαρτί και μολύβι και γράψτε: Πέτρος Παππάς που λέγεται πως φλερτάρει και με το ΠαΣοΚ, ο Αλέξανδρος Αυλωνίτης και ο ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης. Από εκεί και πέρα είδα την καταγγελία υποστηρικτών του Στ. Κασσελάκη για την Κεντρική Οργανωτική Επιτροπή του Συνεδρίου που υπογράφουν και άλλα δυο μέλη της ΚΟ, η Θεοδώρα Τζάκρη και η Νίνα Κασιμάτη. Μύλος, ενώ υπάρχουν και άλλοι τρεις σίγουρα βουλευτές που τον στηρίζουν, εάν όλοι αυτοί αποχωρήσουν.
***
Ζυμώσεις στο ΠαΣοΚ
Μετά την εκ νέου εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΠαΣοΚ και την έως τώρα δημοσκοπική άνοδό του δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν πως αρχίζουν και διαμορφώνονται νέες συνθήκες στη Χαριλάου Τρικούπη. Και εξηγούμαι: Νέα πρόσωπα βγαίνουν μπροστά (αναμενόμενο θα πείτε) και ταράζουν τα λιμνάζοντα ύδατα ορισμένων εκλογικών περιφερειών (που προκαλούν πονοκεφάλους). Κάποιοι ράβουν κοστούμι υποψήφιου βουλευτή και κάποιοι ανησυχούν.
Η αξιοποίηση φέρ’ ειπείν του Λευτέρη Καρχιμάκη προκαλεί εκνευρισμό στο στρατόπεδο της Νάντιας Γιαννακοπούλου και την απειλεί. Βλέπετε, ο πατέρας του Λευτέρη, ο αειθαλής Μιχάλης Καρχιμάκης, ήταν υποψήφιος στη Δυτική Αθήνα κι έχασε την έδρα από την κυρία Γιαννακοπούλου, η οποία με την υποψηφιότητά της χάλασε πολλές και σημαντικές συμμαχίες στην περιοχή. Σχολιάζεται μάλιστα αρνητικά το γεγονός πως συγκέντρωσε περισσότερες υπογραφές στήριξης της υποψηφιότητάς της από ό,τι ψήφους. Τώρα, βλέπει να κερδίζουν διαρκώς έδαφος όσοι στήριξαν τον Νίκο Ανδρουλάκη, όπως ο Λευτέρης Καρχιμάκης, αλλά και ο ταξίαρχος εν αποστρατεία Θανάσης Κατερινόπουλος που έχει φτιάξει το δικό του μπλοκ στην περιοχή.
Από αυτή τη συζήτηση δεν μπορεί να απουσιάσει ο Κώστας Τσουκαλάς, που οι πληροφορίες μου λένε πως εποφθαλμιά την έδρα στην Ανατολική Αττική. Εκεί δηλαδή που εκλέγεται ο Μανώλης Χριστοδουλάκης που στήριξε τον Χάρη Δούκα και δεν έχει τις καλύτερες σχέσεις με την ηγετική ομάδα.
***
Οίηση και φθορά
Ενα από τα πουλάκια που κατοικοεδρεύουν στην οδό Ηρώδου Αττικού και πάντοτε έχει άριστες πληροφορίες ακόμα και στα ενδότερα του Μαξίμου, μου λέει σαφέστατα και χωρίς περιστροφές ότι ορισμένοι εκεί στο πρωθυπουργικό γραφείο αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων, όταν πρωταγωνιστούν σε έριδες, σε διαβολιές και σε χτυπήματα κάτω από τη μέση. Ειδικά μετά τις ευρωεκλογές, τα φαινόμενα έχουν διογκωθεί και ορισμένους εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι να προβάλλουν τον δικό τους ρόλο, ή το έργο κάποιου που τον θεωρούν ως «δελφίνο της επόμενης ημέρας» ή ακόμα να αφήνουν να διαρρεύσει ότι μια κυβερνητική ενέργεια ή ομιλία είναι δική τους δημιουργία, παρά να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην κυβέρνηση και στον Πρωθυπουργό. Τα φαινόμενα αυτά αποτελούν φαινόμενα οίησης και φθοράς.
***
Ρίσκαρε και έχασε…
Σε αναζήτηση νέου προσώπου για τη θέση του Συνηγόρου του Πολίτη βρίσκεται η κυβέρνηση μετά το «ναυάγιο» στη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής όπου ο προτεινόμενος – για δεύτερη φορά – καθηγητής Δημήτρης Σωτηρόπουλος δεν συγκέντρωσε τα απαιτούμενα 3/5. Το ερώτημα είναι γιατί η πλειοψηφία ρίσκαρε και πάλι, ενώ το θεσμικά λογικό θα ήταν, εφόσον δεν εγκρίθηκε μια φορά, να μην τον ξαναπροτείνει. Eτσι και το κύρος του προτεινόμενου θα διαφύλαττε αλλά και το κύρος του Προέδρου της Βουλής, ο οποίος είναι αυτός που (θεωρητικά) προτείνει τα μέλη των Ανεξάρτητων Αρχών, και όχι η κυβέρνηση.
Η επιλογή του διακεκριμένου καθηγητή κ. Σωτηρόπουλου, ο οποίος δεν προέρχεται από τη συντηρητική παράταξη, ήταν ιδέα του Ακη Σκέρτσου. Και μάλιστα την πήρε πάνω του ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, επιχειρώντας να αποσπάσει τη συναίνεση του Νίκου Ανδρουλάκη στην πρόσφατη συζήτηση των αρχηγών, κάτι που έγινε φανερό ότι δεν κατόρθωσε. Το ερώτημα, λοιπόν, γιατί επέμενε το Μαξίμου σε μια πρόταση που όλα έδειχναν ότι δεν «περπατάει» δεν έχει απαντηθεί. Πίστευαν ότι θα υπάρξει αλλαγή των συσχετισμών; Επιδίωκαν να εκθέσουν θεσμικά το ΠαΣοΚ; Ή να προετοιμάσουν το έδαφος για αυτό που είπε ευθέως ο κ. Μητσοτάκης απευθυνόμενος προς τον πρόεδρο του ΠαΣοΚ: «Τι θέλετε, δηλαδή, στην επόμενη αναθεώρηση να έρθουμε και να πούμε ότι καταργούμε τα 3/5 της πλειοψηφίας επειδή δεν μπορούμε να βρούμε ούτε μία μίνιμουμ συνεννόηση;». Σε κάθε περίπτωση, τώρα ψάχνουν για νέο πρόσωπο, και αυτή τη φορά μάλλον θα είναι παραταξιακής προέλευσης…
***
Τα «όπλα» του Χριστοδουλίδη
Ηταν σίγουρα η πιο γρήγορη πρόσκληση για συνάντηση με πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών αυτή που δέχθηκε ο πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Χριστοδουλίδης. Την Παρασκευή ολοκληρώθηκαν στη Λευκωσία οι αμερικανοκυπριακές συνομιλίες για την αμυντική συνεργασία με τον αμερικανό βοηθό υπουργό Εξωτερικών Μάλεϊ, το Σάββατο το απόγευμα ήρθε η πρόσκληση για συνάντηση την Τετάρτη στο Οβάλ Γραφείο. Εάν νομίζει κανείς ότι υπήρξε πολύχρονη προετοιμασία για αυτή τη σπουδαία συνάντηση, που είχε να πραγματοποιήσει κύπριος πρόεδρος από το 1996, μάλλον κάνει λάθος. Απλώς οι Αμερικανοί εκτίμησαν την αμυντική συνεργασία των Κυπρίων, που περιλαμβάνει και την ασφάλεια, αλλά και την ενέργεια, θέματα που πρωτίστως τους ενδιαφέρουν.
Η πρόσκληση για συνάντηση στον Λευκό Οίκο ανέδειξε το γεγονός ότι η στρατηγική σχέση, όχι μόνο με την Ελλάδα αλλά και με την Κύπρο πλέον, είναι σημαντικός πυλώνας της αμερικανικής προσέγγισης και πολιτικής στην Ανατολική Μεσόγειο, κάτι που δημιουργεί υποχρεώσεις αλλά προσφέρει και σημαντικές ευκαιρίες. Η δημοφιλία του προέδρου Χριστοδουλίδη, που ήταν σε χαμηλά ποσοστά, αμέσως μετά εκτοξεύτηκε. Ετσι με τα «όπλα» τής ευθείας αμερικανικής στήριξης από τον πρόεδρο Μπάιντεν αλλά και με το ισχυρό χαρτί της Εκθεσης της Κομισιόν, η Λευκωσία προετοιμάζεται για το ενδεχόμενο σύγκλησης Πενταμερούς στη συνέχεια της πρωτοβουλίας των Ηνωμένων Εθνών.
