Η περίεργη αναβολή, τα βίντεο και η απάντηση

Στον ουρανό του Αιγαίου και γενικά στο FIR Αθηνών μπορεί να έχουμε εδώ και έναν χρόνο μηδενική τουρκική πτητική δραστηριότητα, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και στη θάλασσα. Πότε οι τουρκικές NAVTEX που θέτουν θέμα καθεστώτος στα νησιά μας, πότε οι ΝΟΤΑΜ που αμφισβητούν κυριαρχικά μας δικαιώματα, έρχονται να ταράξουν τη συμφωνία για ήρεμο κλίμα που επιτεύχθηκε στη συνάντηση των Αθηνών.

Και ωσάν να μην έφθαναν όλα αυτά, υπήρξε και η ξαφνική αναβολή της επίσκεψης στην Αθήνα του στενότερου συνεργάτη του Ταγίπ Ερντογάν, υπουργού Εσωτερικών Αλί Γερλίκαγια. Ο τελευταίος έστειλε τέσσερις επιστολές στον Δημήτρη Καιρίδη για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Ωστόσο υπάρχει κάτι περίεργο «στον αέρα».

Και το γράφω αυτό γιατί τις προάλλες ένα drone σηκώθηκε από πλοίο του τουρκικού πολεμικού ναυτικού (και όχι της ακτοφυλακής, που ελέγχει ο Γερλίκαγια) και δήθεν κατέγραψε σκάφος του ελληνικού Λιμενικού να διενεργεί push back μεταναστών και προσφύγων, κοντά στη Χίο. Το περίεργο είναι ο Γερλίκαγια σιώπησε, δεν πήρε δηλαδή τηλέφωνο τον Καιρίδη για να επιλύσουν το πρόβλημα (εάν όντως υπήρχε), αφήνοντας το θέμα να πάρει διαστάσεις.

Τη σκυτάλη πήρε το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας (και όχι των Εσωτερικών που είναι αρμόδιο) που άρχισε να προβάλλει στο Διαδίκτυο βιντεάκια, τα οποία παρουσίαζαν σκάφος του Λιμενικού δήθεν να αφήνει μεσοπέλαγα αβοήθητους πρόσφυγες, τους οποίους ως διά μαγείας διέσωσε ο τουρκική ακτοφυλακή. Ο Καιρίδης, όπως μαθαίνω, απάντησε, παραθέτοντας συγκεκριμένα στοιχεία και αριθμούς, και ζήτησε περαιτέρω εγρήγορση στο Αιγαίο, με δεδομένο και το ολοένα πιο επιβαρυμένο διεθνές περιβάλλον.

***

Βρετανοί συνταγματάρχες  στο Πεντάγωνο

Εν πολλοίς, πέρασε απαρατήρητη η άφιξη στην Ελλάδα πέντε βρετανών συνταγματαρχών της κινητής μονάδας εκπαίδευσης του βρετανικού υπουργείου Αμυνας, οι οποίοι βρίσκονταν σε ειδική αποστολή: να παρουσιάσουν σε 80 έλληνες αξιωματικούς, από τους πιο σημαντικούς κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων, τα διδάγματα από τον πόλεμο της Ουκρανίας. Ηταν ένα είδος ενημέρωσης για θέματα σύγχρονης στρατηγικής επικοινωνίας και διάδοσης πληροφοριών μέσω δικτύων, αφού οι βρετανοί αξιωματικοί ανέλυσαν διακλαδικές και πληροφορικές επιχειρήσεις, στρατηγική επικοινωνία και ενσωμάτωση των νέων τεχνολογικών δυνατοτήτων στη διεξαγωγή ένοπλων συγκρούσεων, στα μέτωπα της Ουκρανίας.

***

Ο «χρησμός» Αλαβάνου για τα ματωμένα χέρια

Με αφορμή όσα (ξανα)συμβαίνουν αυτές τις ημέρες στον ΣΥΡΙΖΑ, πρωτοκλασάτος Συριζαίος μού επισήμανε μια παλαιότερη παρέμβαση του Αλέκου Αλαβάνου (δεν νομίζω ότι χρειάζονται συστάσεις) για τον Αλέξη Τσίπρα (από την περίοδο όμως που ήταν πρωθυπουργός). Οταν αναφερόταν στην προοπτική αποχώρησης του Τσίπρα από το τιμόνι της Κουμουνδούρου, το ενδεχόμενο επιστροφής του κόμματος στο 4% και τις ευθύνες που μπορεί να έχουν και οι υπόλοιπες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ σε μια τέτοια προοπτική. Ο – από τότε – απογοητευμένος Αλέκος Αλαβάνος έλεγε: «Οι υπόλοιπες δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι εξίσου υπεύθυνες με τον Αλέξη Τσίπρα, όπως ήταν ο Μάκβεθ με τη γυναίκα του. Ολοι έχουν κηλίδες από αίμα στα χέρια τους. Αν με ρωτάτε ποια είναι η μεγαλύτερη πολιτική μου απογοήτευση από τη χούντα ως τώρα, θα σας πω όλοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που προβάλλονταν ως αριστεροί, κήνσορες των δεινών που επεφύλασσαν για τον ελληνικό λαό δεξιές και κεντρώες κυβερνήσεις, όλοι αυτοί οι ιεροκήρυκες που ψήφισαν τα μέτρα που ψήφισαν για τη δημόσια περιουσία, τα ασφαλιστικά ταμεία, τις συντάξεις…».

Αυτό που έχω να παρατηρήσω είναι ότι ο επαναλαμβανόμενος εμφύλιος σπαραγμός στον ΣΥΡΙΖΑ – που πλέον έχει και τη σφραγίδα του Αλέξη Τσίπρα – επιβεβαιώνει τα όσα προ οκταετίας ανέφερε ο Αλέκος Αλαβάνος. «Ολοι έχουν κηλίδες από αίμα στα χέρια τους».

***

Ο απολυμένος και οι τακτοποιημένοι

Η απόλυση του Διονύση Τεμπονέρα από τη θέση του επιστημονικού συνεργάτη της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ κατ’ εντολή του Στέφανου Κασσελάκη ήταν ένα σαφές μήνυμα ότι ο κύριος ένοικος της Κουμουνδούρου δεν ξεχνάει τίποτα και κανέναν – ειδικά όσους τον αμφισβητούν. Κάποιοι απέδωσαν «εκδικητικό μένος» στον πρόεδρο του κόμματος, ο οποίος, μέσω του στενού συνεργάτη του Μανώλη Καπνισάκη, γνωστοποίησε στον Τεμπονέρα προ ημερών – και πάντως πριν από τη γνωστή εκδήλωση με Αχτσιόγλου και Χριστοδουλάκη στο θέατρο «Αλφα» – ότι το κόμμα δεν θα χρειαστεί άλλο τις υπηρεσίες του. Το ότι ο ένας δεν θέλει να βλέπει τον άλλον είναι γνωστό, επιβεβαιώθηκε και στην πρόσφατη Πολιτική Γραμματεία. Εκεί όπου ο Τεμπονέρας είπε στον Κασσελάκη: «Δεν σε αμφισβητεί κανείς, πρόεδρε». «Εσύ με αμφισβητείς» του απάντησε ο πρόεδρος ορθά-κοφτά.

Αυτή είναι η πολιτική διάσταση του θέματος. Η άλλη είναι η καθαρά εργασιακή, που αφορά την πρόσληψη ενός κορυφαίου στελέχους και δραστήριου εργατολόγου ως μετακλητού, κάτι που προκάλεσε ένα σχετικό σούσουρο στη Βουλή. Υπάρχουν όμως και άλλες περιπτώσεις ανάλογων τακτοποιήσεων στη Βουλή, και συγκεκριμένα ως συνεργατών νυν βουλευτών. Πρόκειται για πρώην βουλευτές που απέτυχαν να εκλεγούν, όπως ο Κώστας Ζαχαριάδης, ο οποίος αποκαλύφθηκε ότι έχει προσληφθεί συνεργάτης του νυν βουλευτή Γιώργου Καραμέρου. Αλλά δεν είναι ο μόνος. Μαθαίνω ότι και τέσσερις πρώην βουλευτές της ΝΔ έχουν τακτοποιηθεί ως μετακλητοί…

***

***

Ο υπερβάλλων ζήλος της κυρίας Κεραμέως

Μπορεί η Νίκη Κεραμέως να έχει φύγει εδώ και καιρό από το υπουργείο Παιδείας και να ανέλαβε εκείνο των Εσωτερικών, ωστόσο φαίνεται ότι δεν έχει αποβάλει 100% την ατζέντα του παλιού χαρτοφυλακίου της. Σαν να το νοσταλγεί, θα έλεγε κανείς. Αλλιώς πώς να εξηγήσω το «ζεστό» ενδιαφέρον που επιδεικνύει για το νομοσχέδιο των μη κρατικών – μη κερδοσκοπικών ΑΕΙ. Σε βαθμό που, όπως πληροφορούμαι, δεν κινείται απλώς στη σφαίρα της θεωρίας, αλλά έχει επεκταθεί και στο πεδίο του «ακτιβισμού». Της αναγνωρίζω βέβαια ότι τιμά τις παλιές της φιλίες, γεγονός που ίσως να περιποιεί τιμή και στην ίδια. Αλλά και πάλι δεν μπορώ να εξηγήσω τον υπερβάλλοντα ζήλο που επιδεικνύει για το νομοσχέδιο και ειδικά για μία από τις πλέον «γκρίζες ζώνες» του.

***

Κινητικότητα στην Αθήνα για τον έλληνα επίτροπο

Από το διήμερο της 6ης-7ης Μαρτίου κι έπειτα και το συνέδριο του ΕΛΚ στο Βουκουρέστι, στην ουσία ξεκινά επισήμως η προεκλογική περίοδος για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Θα απομένουν τρεις μήνες έως τις ευρωεκλογές και στο διάστημα αυτό θα εκτυλιχθούν διάφορα στο παρασκήνιο, στις Βρυξέλλες και στην Αθήνα.

Ενα από τα ζητήματα που ενδιαφέρουν τον Πρωθυπουργό κατά προτεραιότητα είναι το πρόσωπο του έλληνα επιτρόπου. Και τα πράγματα μπορεί να φαίνονται απλά, όμως μπορεί και να κρύβουν εκπλήξεις. Για παράδειγμα, η στήριξη του Μητσοτάκη στη νέα υποψηφιότητα της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έχει διαμορφώσει μια (σχετική) βεβαιότητα σε κάποιους κύκλους ότι για τη θέση του επιτρόπου ο επικρατέστερος είναι και πάλι ο Μαργαρίτης Σχοινάς, κυρίως επειδή αυτό θα επιθυμούσε η Φον ντερ Λάιεν. Προφανώς όμως δεν γνωρίζουν καλά τον Πρωθυπουργό.

Υπάρχει όμως και κάτι άλλο, εξίσου κρίσιμο: Αφορά το χαρτοφυλάκιο που θα αναλάβει ο όποιος ή η όποια επίτροπος. Σημειωτέον δε ότι στη νέα Επιτροπή κατά πάσα βεβαιότητα θα υπάρχει και ένα νέο χαρτοφυλάκιο, αυτό για την Αμυνα. Ωσπου να ξεκαθαρίσουν οριστικά τα πράγματα, δεν αποκλείονται κάποια εναλλακτικά ενδεχόμενα, τα οποία έχουν αρχίσει να προκαλούν κινητικότητα στην Αθήνα. Η αίσθηση που είχε δημιουργηθεί εδώ και μήνες, ότι για τις Βρυξέλλες προορίζεται ο Γιώργος Γεραπετρίτης, φαίνεται πως εξασθενεί, δίχως να έχει αποκλειστεί εντελώς, αν και αυτό το ενδεχόμενο πιθανώς θα σημάνει και έναν μάλλον μεγάλο ανασχηματισμό.

***

Η ολική επαναφορά του Γαβριήλ Σακελλαρίδη

Η αποστασιοποίηση του Γαβριήλ Σακελλαρίδη επί εννέα χρόνια από το συριζαϊκό προσκήνιο, ήταν μια στάση συνεπής προς τις αρχές του, εκείνες που τον ώθησαν να παραιτηθεί από βουλευτής τον Νοέμβριο του 2015 αρνούμενος να ψηφίσει τα προαπαιτούμενα του τρίτου μνημονίου που έφερε την υπογραφή του Αλέξη Τσίπρα.

Η ολική επαναφορά του στην παρούσα συγκυρία στη θέση ευθύνης του υπεύθυνου πολιτικού σχεδιασμού της Νέας Αριστεράς, της αριστερής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ που αποχώρησε καταγγέλλοντας «την πορεία εκφυλισμού και απαξίωσης της Αριστεράς και των προοδευτικών δυνάμεων», συνιστά την ιδεολογική και πολιτική επανασύνδεσή του με εκείνο το ρεύμα ιδεών με το οποίο προ πολλού ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διαρρήξει κάθε δεσμό. «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αυτό που ήταν κάποτε» είπε ο ίδιος, δίχως να κρύψει ότι τον θλίβουν όσα συμβαίνουν στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το οποίο παρομοίασε με «“μαύρη τρύπα” που ρουφάει την αξιοπρέπεια του κόσμου της Αριστεράς». Παρά τις αποστάσεις που τηρούσε όλα αυτά τα χρόνια, το όνομά του διατηρούνταν στην επικαιρότητα ως εν δυνάμει διαδόχου του κ. Τσίπρα. Αν και στήριξε δημοσίως τον ΣΥΡΙΖΑ στις μοιραίες εκλογές του ’23, δεν μπήκε στην κούρσα διαδοχής, επιλογή που δικαιώθηκε από τις εξελίξεις, ενώ τώρα ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στον πολύπαθο χώρο της κατακερματισμένης Αριστεράς.