Ενώ τα πράγματα έδειχναν να ηρεμούν κάπως στην κυβέρνηση μετά την προειδοποίηση της κάλπης της 9ης Ιουνίου και τον ανασχηματισμό, προκύπτει ξαφνικά μια νέα εκκρεμότητα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη: Είναι η κοινή εμφάνιση των δύο πρώην πρωθυπουργών Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά την 1η Ιουλίου σε παρουσίαση βιβλίου στο Πολεμικό Μουσείο.
Το θέμα της ομιλίας Σαμαρά θα είναι «Ελλάδα και Ευρώπη σε σταυροδρόμι» και εκεί μπορούν να χωρέσουν πολλά, όπως γίνεται ευνόητο. Σίγουρα το εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αφορμή για μπηχτές και καρφιά και πάντως δεν είναι και πολύ βάσιμη η προσδοκία ότι ο πρώην πρωθυπουργός θα αποφύγει τις αιχμές.
***
Εν αναμονή αυτών, το ζήτημα είναι τι ακριβώς θέλει ο Σαμαράς και πώς θα το επιδιώξει. Η αιωρούμενη εικασία είναι πως θα επιθυμούσε να προταθεί από τον Μητσοτάκη για Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Οσοι γνωρίζουν τι σκέφτεται και λίγα από αυτά που λέει διαψεύδουν κάτι τέτοιο. Επιμένουν ότι δεν έχει κανένα τέτοιο ενδιαφέρον και λένε ότι απλά σκοπεύει για το ορατό μέλλον να παραμείνει μάχιμος στην πολιτική.
Πάντως, η περίπτωση να ψηφίσει τη σημερινή Πρόεδρο για δεύτερη θητεία είναι μικρή (όπως άλλωστε δεν είχε ψηφίσει και ο Μητσοτάκης τον Προκόπη Παυλόπουλο για την Προεδρία της Δημοκρατίας, χωρίς κομματικές επιπτώσεις). Το ίδιο μάλιστα λένε και για άλλους βουλευτές της ΝΔ, είτε είναι της επιρροής Σαμαρά είτε όχι. Προβλέπεται συνεπώς ότι αυτό θα είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα θέματα της προσεχούς περιόδου – και πιθανώς αφορμή για ευρύτερες εξελίξεις.
***
Μιλώντας για την ηρεμία που επιδιώκει ο Πρωθυπουργός μετά τον ανασχηματισμό, να σας μεταφέρω ότι πηγές μου λένε πως το Μέγαρο Μαξίμου δεν έπαψε να παρακολουθεί τη γενικότερη δραστηριότητα ορισμένων κυβερνητικών στελεχών. Δηλαδή το πώς κινούνται και πού το πάνε. Κατά τις ίδιες πηγές, αυτό το monitoring έχει ξεκινήσει για έναν-δύο υπουργούς, για τους οποίους λέγεται ότι σε άλλα πεδία είναι υπερδραστήριοι, ενώ σε άλλα λάμπουν διά της απουσίας τους (και ο νοών νοείτω).
Οι παλαιοί Πασόκοι
Εάν δει κανείς τι γίνεται πίσω από τις κουρτίνες, τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και στο ΠαΣοΚ, σχετικά με τις διεργασίες στον ευρύτερο χώρο, θα διαπιστώσει ότι πέρα από τα νέα πρόσωπα, που δηλώνουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο «παρών» στις διεργασίες, υπάρχουν συνήθως παλαιά ιστορικά στελέχη που κινούνται στο παρασκήνιο προς διάφορες κατευθύνσεις. Για παράδειγμα, τον Μανώλη Χριστοδουλάκη μαθαίνω ότι στηρίζουν πολλοί συνδικαλιστές με μεγάλη πορεία, όπως ο Χρήστος Πολυζωγόπουλος.
Τον Διονύση Τεμπονέρα στηρίζουν ο Αντώνης Κοτσακάς, ο Χάρης Τσιόκας κ.ά. Μένει να φανεί τι θα κάνουν οι Δημήτρης Ρέππας και Κώστας Λαλιώτης που συνομιλούσαν το τελευταίο διάστημα με τον γραμματέα του ΠαΣοΚ Ανδρέα Σπυρόπουλο. Παρασκηνιακά, μαθαίνω, κινείται για τον ενιαίο χώρο, στη λογική ενός Επινέ, όπως έγινε στη Γαλλία στις αρχές της δεκαετίας του 1980, και ο Χάρης Καστανίδης. Πολύ ΠαΣοΚ βλέπω!
***
Μια και αναφέρθηκα στον Δ. Τεμπονέρα, μου είπαν ότι έχει αρχίσει να χτίζει δίκτυο σε όλη την επικράτεια και κάνει επαφές με κόσμο, ενώ συναντά και στελέχη που είναι ή ήταν στο ΠαΣοΚ με ρόλους στο παρελθόν.
«Σε όποιον (δεν) αρέσουμε»
Στην κρίσιμη συζήτηση που έγινε στο διευρυμένο Πολιτικό Συμβούλιο του ΠαΣοΚ, τα περί «Κιμ Γιονγκ Ουν» και «Μπέρια» του Φίλιππου Σαχινίδη σας βεβαιώνω ότι προκάλεσαν αμηχανία και νεύρα όχι μόνο στους «προεδρικούς», αλλά και στους «απέναντι», που αιφνιδιάστηκαν από τη σφοδρότητα της επίθεσης. Ο Σαχινίδης θεωρείται ψύχραιμος άνθρωπος, οπότε… Συζητήθηκε επίσης μια δήλωση της Ευαγγελίας Λιακούλη, που στην προσπάθειά της να αντιγράψει τη Μελίνα Μερκούρη είπε «πρόεδρε, δεν αρέσουμε».
Και αυτό ενώ η συγκεκριμένη βουλευτής επί ημερών Νίκου Ανδρουλάκη έγινε γραμματέας της ΚΟ του ΠαΣοΚ καταγράφοντας και μια ιστορική πρωτιά: Παρότι γραμματέας κοινοβουλευτικής ομάδας, δεν ψήφισε νόμο που στήριξε το κόμμα της (αυτόν για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών). Ενα ακόμη στέλεχος που ευνοήθηκε από τον κ. Ανδρουλάκη και του γυρίζει την πλάτη είναι κι ο συνομήλικός του Απόστολος Πάνας, που τελευταία έχει έρθει αρκετά κοντά με την κυρία Λιακούλη.
***
Ο θυμωμένος ακτοπλόος
Ποιος ακτοπλόος απειλούσε θεούς και δαίμονες τις προάλλες, διότι δυσανασχετεί με τα επιπλέον μέτρα ασφαλείας που θα πρέπει να εφαρμοστούν για να μη ζήσει η χώρα νέα Τέμπη, στη θάλασσα αυτή τη φορά, με τα εκατομμύρια των Ελλήνων αλλά και των ξένων τουριστών που έρχονται για διακοπές το καλοκαίρι; Δεν ξέρω πού κατέληξε αυτή η άγρια κόντρα, αλλά με θέματα ασφαλείας δεν πρέπει να παίζουμε. Καλή η επιχειρηματικότητα και οι δημόσιες σχέσεις, αλλά προέχει η ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής σε γη, αέρα και θάλασσα.
***
Σας έχω όμως και άλλα νέα από το ΠαΣοΚ που, όπως έχετε διαπιστώσει, είναι καζάνι που βράζει έτοιμο να εκραγεί: Τετάρτη βράδυ. Αμέσως μετά τη λήξη της κρίσιμης συνεδρίασης του διευρυμένου Πολιτικού Συμβουλίου του ΠαΣοΚ και τα μαγαζιά στα Εξάρχεια, πέριξ της Χαριλάου Τρικούπη, γέμισαν με βουλευτές, στελέχη και υπαλλήλους του κόμματος που σχολίαζαν όλα όσα έγιναν μέσα στην αίθουσα της μαραθώνιας συνεδρίασης που είχε προηγηθεί.
Σε ένα από τα τραπέζια που βρέθηκαν υψηλόβαθμα στελέχη συζητήθηκε μεταξύ άλλων και η ιδέα για νέο Πολιτικό Συμβούλιο. Να πάνε δηλαδή στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, να στήσουν κάλπες και να εκλέξουν νέο Πολιτικό Συμβούλιο. Να γίνει νέα καταγραφή πλειοψηφιών και μειοψηφιών στο ανώτατο κομματικό όργανο. Αυτό το μέτρο, αν προχωρήσει, θα λειτουργήσει σαν αποσβεστήρας των κομματικών κραδασμών, είπε ένας από τους συνδαιτυμόνες του τραπεζιού και υποσχέθηκε πως θα μεταφέρει στον πρόεδρο την ιδέα.
Η Βουλγαρία, η Ρωσία και τα νερά του ποταμού Αρδα
Οσο η κεντρική πολιτική σκηνή εμφανίζει σημάδια αναστάτωσης, ενίοτε με οπερετικά στοιχεία (σε ό,τι αφορά τη λεγόμενη Κεντροαριστερά), τρέχουν κάποια ζητήματα μεγάλης σοβαρότητας που χρήζουν άμεσης λύσης. Δίχως ωστόσο να φαίνεται ότι αντιμετωπίζονται με ανάλογο τρόπο από το «Κέντρο». Μακριά από τα φώτα της αθηναϊκής δημοσιότητας, υπάρχει, για παράδειγμα, μία μεγάλη και υπαρξιακής σημασίας εκκρεμότητα στα βορειοανατολικά μας σύνορα και συγκεκριμένα στον Εβρο.
Στις 9 Ιουλίου λήγει η διακρατική συμφωνία Ελλάδας – Βουλγαρίας για τη διαχείριση των υδάτων του ποταμού Αρδα, ο οποίος τροφοδοτεί τον ποταμό Εβρο. Η ανανέωση της συμφωνίας έχει τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος, όμως υπάρχουν διάφορες εμπλοκές. Κυριότερη από αυτές είναι ότι η Βουλγαρία δεν έχει κυβέρνηση και ότι κανείς εκεί δεν φαίνεται να καίγεται για ανανέωση της συμφωνίας, η οποία – υπό προϋποθέσεις – μπορεί και να μετατραπεί σε αντικείμενο εκβιασμού της Σόφιας (όπου η ρωσική επιρροή αυξάνεται) προς την Αθήνα. Για να γίνει κατανοητή η σημασία τού τι μπορεί να σημάνει η μη ανανέωση της συμφωνίας είναι πιθανό να αφήσει χωρίς νερό ολόκληρη την περιοχή του Εβρου κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Δεν το λες και λίγο.
Ο Λυκαβηττός και το «MAESTRO»
Πέρασαν 15 χρόνια «αδράνειας» και «σιωπής» για να δοθεί ξανά στους Αθηναίους ένα από τα σημαντικότερα τοπόσημα της Αθήνας, το υπαίθριο Θέατρο Λυκαβηττού. Το ευχαριστήριο μήνυμα του Χριστόφορου Παπακαλιάτη στον Κώστα Μπακογιάννη, στο κλείσιμο της αυλαίας του 5ου επεισοδίου της πετυχημένης σειράς «MAESTRO», δεν έγινε τυχαία.
H μαγική εικόνα του Λυκαβηττού ταξίδεψε σε όλη την υφήλιο μέσα από την παρουσία της πολυσυζητημένης σειράς στην πλατφόρμα του Netflix. Το θέατρο του πιο αγαπημένου λόφου πέρασε από πέρυσι σε νέα εποχή, αφού ανακατασκευάστηκε πλήρως από τη Δημοτική Αρχή του Μπακογιάννη. Η ανακατασκευή του ήταν ένα έργο πολύ απαιτητικό, αλλά το αποτέλεσμα δικαίωσε τις προσπάθειες. Ο Λυκαβηττός έλαμψε ξανά και μαζί η Αθήνα.
***
Σε μια εβδομάδα οι Γάλλοι θα κληθούν να αποφασίσουν για το πολιτικό τους μέλλον. Οι βουλευτικές κάλπες που προκήρυξε σε μια κίνηση υψηλού ρίσκου ο Εμανουέλ Μακρόν (φωτογραφία) μετά το οδυνηρό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών διαλύοντας την Εθνοσυνέλευση είναι καθοριστικές για τη Γαλλική Δημοκρατία και την Ευρώπη.
Η επιχειρούμενη «έφοδος» της Ακροδεξιάς και του εθνικισμού υπό την Μαρίν Λεπέν προς την εξουσία δημιουργεί τεκτονικές δονήσεις. Η Γαλλία και προσωπικά ο Μακρόν δέχθηκαν ήδη ένα ισχυρό πλήγμα από την Κομισιόν, η οποία την έθεσε σε διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος (μαζί με άλλες έξι χώρες–μέλη), με την οικονομική εφημερίδα «Les Echos» να διακινδυνεύει την πρόβλεψη ότι «ο μακρονισμός θα μπορούσε να εξαφανιστεί το ίδιο γρήγορα όπως εμφανίστηκε το 2017».
Μένει να αποτυπωθεί στον πρώτο γύρο των εκλογών της προσεχούς Κυριακής το μέγεθος της συρρίκνωσης των κοινοβουλευτικών δυνάμεων του κόμματος του Μακρόν, το οποίο προδιαγράφεται μεγάλο. Τυχόν «συγκατοίκηση» του Μακρόν με το πουλέν της Λεπέν για την πρωθυπουργία Ζορντάν Μπαρντελά θα είναι μια εξόχως άβολη και προβληματική συνθήκη.
